คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
กรรมสิทธิ

จำเลยเอาที่ดินซึ่งโจทก์ เป็นเจ้าของร่วมอยู่ด้วยไปจำนองกับเขาไว้โดยโจทก์มิได้รู้เห็นยินยอมด้วย สัญญาจำนองหาผูกพันถึงส่วนกรรมสิทธิของโจทก์ไม่ คงใช้บังคับได้เพียงส่วนของจำเลย

การที่มารดาปกครองทรัพย์สินไว้แทนบุตร์อายุความในเรื่องปกครองปรปักษ์ย่อมเริ่มนับแต่วันที่บุตร์บรรลุนิติภาวะเป็นต้นไป ถ้าปกครองมายังไม่ครบ 9 ปี (ในกรณีที่เป็นเรื่องที่ดินมารดายังไม่ได้กรรมสิทธิ) อายุความตาม ม.183 -184 ประมวลแพ่ง ฯ นั้นเป็นเรื่องขยายอายุความให้แก่ผู้เยาว์ในการใช้สิทธิเรียกร้องเอาจากผู้ปกครอง เพราะเหตุที่อายุความได้ครบกำหนดหรือเกือบจะครบกำหนดแล้วก่อนผู้เยาว์บรรลุนิติภาวะ จึงให้อายุความยึดออกไปอีก 1 ปีนับแต่เมื่อบรรลุนิติภาวะ

ประกาศว่าด้วยพนักงานเจ้าหน้าที่ในเรื่องจดทะเบียนบุริมสิทธิฯลฯ ลงวันที่ 28 มิถุนายน พ.ศ.2473 ข้อ 1
สัญญาขายฝากห้องแถวที่ปลูกสร้างลงบนที่ดินซึ่งมีโฉนดแล้วต้องทำและจดทะเบียนที่พนักงานเจ้าหน้าที่แผนกที่ดินจึงจะสมบูรณ์ทำสัญญาขายฝากกันที่อำเภอใช้ไม่ได้ เป็นโมฆะ

เพียงแต่ยื่นคำร้องคัดค้านว่าที่ดินไม่ใช่ของเขาไว้ครั้งหนึ่งเท่านั้นหาเป็นการครอบครองที่ดินตามกฎหมายเพราะความยึดถืออันแท้จริงยังอยู่ที่ผู้อื่น
ไม่เสนอ

คดี+ทรัพย์ ศาลอุทธรณ์+พิพากษาทับสัตย์ศา+ คู่ความฎีกาได้ฉะเพาะแต่ปัญหาข้อกฎหมาย ส่วนข้อเท็จจริง ศาลอุทธรณ์
ศ.ศ.+ 1382
ครอบครองที่พิพาทโดยใช้อำนาจอย่างเจ้าของเกินกว่า 10 ปี ย่อมได้กรรมสิทธิ

จำเลยยื่นคำร้องขอคืนค้าภาษีต่อกรมศุลกากรโดยกล่าวว่าสินค้านั้นยังมิได้จำหน่ายขายให้แก่ผู้ใดหรือเอาออกใช้ในประเทศนี้แต่ความจริงจำเลยได้ตกลงขายให้แก่ห้างในเมืองเชียงตุงโดยการขายตามตัวอย่าง แต่ห้างที่เชียงตุงยังมิได้ตอบรับซื้อมา ยังไม่ถือว่าจำเลยมีผิดฐานแจ้งความเท็จ ฎีกาอุทธรณ์ สัญญาทางพระราชไมตรี คดีที่จำเลยเป็นคนในบังคับอังกฤษ คู่ความฎีกาได้ฉะเพาะปัญหาข้อกฎหมาย

การครอบครองโดยปรปักษ์เกินกว่า 10 ปี แม้จะมิได้ไปจดทะเบียนต่อเจ้าพนักงานก็ได้กรรมสิทธิ ประมวลวิธีพิจารณาความแพ่ง ม.249 ฎีกาอุทธรณ์ โจทก์ได้ยกปัญหาหลายข้อขึ้นโต้เถียงในศาลชั้นต้นแต่ศาลยกข้อโต้เถียงข้อเดียวขึ้นวินิจฉัยให้โจทก์ชนะ ส่วนข้ออื่น ๆ ไม่พูดถึงในชั้นอุทธรณ์ คู่ความก็ไม่ได้โต้เถียงกันในปัญหาข้ออื่นดังนี้ เมื่อศาลอุทธรณ์ตัดสินให้โจทก์แพ้ โจทก์จะยกปัญหาข้ออื่นขึ้นฎีกาไม่ได้

การที่จำเลยไม่ยอมออกจากที่พิพาทเพราะเหตุที่จำเลยได้ครอบครองที่รายนี้มา แม้โจทก์จะเป็นผู้ซื้อจากเจ้าของที่เดิม จำเลยก็ไม่มีความผิดฐานบุกรุกทางอาญา

ซื้อที่ดินจากผู้ไม่มีอำนาจขาย แม้จะเป็นการซื้อโดยสุจริตผู้ซื้อก็หาได้กรรมสิทธิไม่ กรณีเช่นนี้ผู้ซื้อย่อมมีอำนาจไปฟ้องคดีเรียกเอาเงินคืนจากผู้ขายได้

บิดามารดาโจทก์มีชื่อเป็นเจ้าของที่ดินในหน้าโฉนดแต่ได้ทำสัญญายอมความต่อศาลรับรองกรรมสิทธิของจำเลยแล้ว เมื่อโจทก์ฟ้องว่าได้รับมฤดกแล้วจะเถียงกรรมสิทธิลบล้างสัญญายอมความนั้นไม่ได้