คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
สิทธิอุทธรณ์

ผู้แพ้คดีในศาลชั้นต้นยื่นอุทธรณ์คัดค้านคำพิพากษา ศาลชั้นต้นและยื่นคำร้องขอทุเลาการบังคับคดี เมื่อศาลอุทธรณ์ยกคำร้องขอทุเลาการบังคับคดีเสีย ผู้นั้นมีสิทธ์ฎีกาคำสั่งศาลอุทธรณ์ได้

สิทธิที่จะอุทธรณ์ฎีกาคำสั่งศาลตาม ม.226 (2) นั้น ผู้อุทธรณ์หรือฎีกาจะต้องได้ทำการโต้แย้งคำสั่งศาลให้ปรากฏในสำนวน จึงจะมีสิทธิอุทธรณ์ฎีกาได้
การที่คู่ความโต้เถียงคัดค้านกันในเรื่องหน้าที่นำสืบว่าใครต้องสืบก่อนสืบหลังดังปรากฏตามรายงานศาลนั้นเป็นเพียงคำคัดค้านโต้เถียงระหว่างคู่ความซึ่งแถลงต่อศาล เพื่อให้ศาลมีคำสั่งหาใช่เป็นการโต้แย้งคำสั่งศาลตามมาตรา 226 (2) ไม่

ศาลชั้นต้นลงโทษประหารชีวิตจำเลย โจทก์จำเลยไม่อุทธรณ์ ศาลชั้นต้นจึงส่งสำนวนไปยังศาลอุทธรณ์พิจารณาพิพากษาเมื่อศาลอุทธรณ์แก้ลดโทษจำเลยจำเลยย่อมฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงต่อมาได้

คดีอาญาที่ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ยกฟ้องในข้อกฎหมายแต่มิได้วินิจฉัยข้อเท็จจริง เมื่อศาลอุทธรณ์พิพากษาลงโทษจำเลยในข้อเท็จจริงดังนี้ ถือว่าข้อเท็จจริงมิได้รับการวินิจฉัยมาเป็นลำดับ ต้องย้อนสำนวนไปให้ศาลชั้นต้นวินิจฉัยชี้ขาดข้อเท็จจริงมาใหม่ตามลำดับ

ข้อที่มิได้กล่าวอ้างกันมาแต่ในชั้นศาลล่าง ศาลฎีกาไม่วินิจฉัยให้ เมื่อศาลชั้นต้นพิพากษาให้ลงโทษจำเลยไปทีเดียงโดยไม่เชื่อตามคำร้องขอของทนายจำเลยที่ขอให้ศาลส่งตัวจำเลยไปให้แพทย์ตรวจก่อนโดยกล่าวว่าเป็นบุคคลวิกลจริตนั้น เมื่อจำเลยมิได้อุทธรณ์ในข้อนี้ บุตรของจำเลยหามีสิทธิอุทธรณ์ขึ้นหาแทนจำเลยได้ไม่

ผู้ที่มิได้เป็นคู่ความมาแต่ชั้นศาลเดิมและไม่เกี่ยวแก่การใช้สิทธิของจำเลยเดิมแล้ว ไม่มีสิทธิฟ้องอุทธรณ์ มฤดก พินัยกรรม์

โทษตามมาตรา 304 แลตามมาตรา 314 กำหนดโทษจำคุกอย่างสูงไม่เกิน 3 ปี เมื่อศาลเดิมยกฟ้องคู่ความอุทธรณ์ข้อเท็จจริงไม่ได้เว้นแต่จะมีผู้รับรอง คดีอาชญาสินไหมเมื่ออุทธรณ์โจทก์ทางอาชญาต้องห้ามตามมาตรา 3 แม้โจทก์จะตั้งทุนทรัพย์มาในฟ้องก็ดี ไม่ทำให้เกิดสิทธิที่จะอุทธรณ์ได้ในทางอาชญา พ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์ พ.ศ.2461 ม.7 คดีอาชญาที่ศาลล่างยกฟ้อง 2 ศาลโดยข้อเท็จจริงมีผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์รับรองฎีกา ฎีกาได้ อำนาจศาลฎีกา คดีที่ศาลอุทธรณ์เห็นว่าต้องห้ามให้ยกฟ้องเสียนั้น เมื่อศาลฎีกาเห็นว่าไม่ต้องห้ามจะย้อนสำนวนไปให้ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยใหม่ก็ได้

คดีนี้โจทก์ฟ้องขอให้ห้ามจำเลยอย่าให้เกี่ยวข้องในที่ดิน(ของโจทก์) แลตั้งทุนทรัพย์มา 150 บาท แลเสียค่าขึ้นศาล 20 บาทเช่นคดีประเภทมไม่มีทุนทรัพย์ก็ดี ก็ยังคงถือว่าเป็นคดีที่มีทุนทรัพย์เพียง 150 บาท คู่ความอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงไม่ด้ (เทียบฎีกาที่ 356/2476)

โจทก์ร้องขอฟ้องความอย่างอนาถาศาลสั่งอนุญาตอีกฝ่ายหนึ่งมีสิทธิที่จะอุทธรณ์ฎีกาได้ อ้างคำสั่งคำร้องที่ 134/2476 อำนาจศาลฎีกา ดุลยพินิจ ข้อเท็จจริงซึ่งศาลอุทธรณ์ยังมิได้วินิจฉัยชี้ขาดมานั้น ศาลฎีกาทรงไว้ซึ่งอำนาจที่จะวินิจฉัยเสียเองได้อ้างฎีกาที่ 845/2476

ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ของจำเลยที่ 2 จำเลยที่ 2 อุทธรณ์คำสั่งดังกล่าว ศาลอุทธรณ์ภาค 2 มีคำสั่งยืนตามคำสั่งศาลชั้นต้นที่ไม่รับอุทธรณ์ คำสั่งของศาลอุทธรณ์ภาค 2 จึงเป็นที่สุดตาม ป.วิ.พ. มาตรา 236 วรรคหนึ่ง ต้องห้ามมิให้ฎีกา