คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags: ทำร้ายร่างกาย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 731/2482

การเปลี่ยนแปลงฐานความผิดจากปล้นทรัพย์เป็นทำร้ายร่างกาย เนื่องจากหลักฐานไม่เพียงพอ

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา 301 โดยกล่าวว่าจำเลยปล้นทรัพย์และทำร้ายร่างกายเจ้าทรัพย์บาดเจ็บ ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยทำร้ายร่างกายเจ้าทุกข์บาดเจ็บสาหัสแต่ไม่ได้ทำการปล้น ศาลลงโทษฐานทำร้ายร่างกายตามมาตรา 254 ไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 589/2482

การฟ้องหย่าจากเหตุทำร้ายร่างกายและข่มขู่

+มีใช้ไม้ตะพดตี ภรรยา 7-8 ที เป็นรอยช้ำเขียวที่ขาและสะโพก ถือว่าสามีทำร้ายภรรยาถึงบาดเจ็บภรรยาขออย่าได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 583/2482

สมคบทำร้ายร่างกายจนถึงแก่ความตาย: เจตนาฆ่าและการลงโทษ

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยสมคบกัน+ผู้ตายโดยเจตนาจะฆ่า+พิจารณาได้ความเพียงว่าจำเลยมีส่วนทำร้ายผู้ตาย +นั้น ก็ลงโทษฐานทำร้ายร่างกาย ตาม ม.338 (3) ได้.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 461-462/2482

การฟ้องทำร้ายร่างกายต้องระบุผู้กระทำความผิด การขาดข้อเท็จจริงเฉพาะเจาะจงทำให้ลงโทษฐานทำร้ายร่างกายไม่ได้

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยสมัครใจทำร้ายซึ่งกันและกันจนมีบาดเจ็บ แต่มิได้ระบุว่าใครทำร้ายใคร เมื่อไม่ได้ความว่าจำเลยสมัครใจเข้าต่อสู้ทำร้ายตามฟ้องแล้ว จะลงโทษจำเลยฐานทำร้ายร่างกายไม่ได้กรณีเช่นนี้ไม่เข้า ม.192 วรรคท้าย แห่งประมวลวิธีพิจารณาอาญาด้วย.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 321/2482

ความผิดฐานชิงทรัพย์: การกระทำความรุนแรงเพื่อหวังเอาทรัพย์จากผู้ถูกทำร้าย แม้จะมีการชดใช้เงินภายหลัง

จำเลยกับพวกไปขอเงินเจ้าทุกข์ ๆ ไม่ให้ จำเลยกับพวกก็เข้าทำร้ายเจ้าทุกข์+บาดเจ็บ ทันใดนั้นมีผู้อื่นมาพบเห็นเข้าจึงออกเงินให้จำเลยกับพวกไปดังนี้จำเลยมีผิดฐานพยายามชิง
ทรัพย์ไม่ใช่ฐานทำให้เสื่อมเสียอิสสระภาพ
ศาลชั้นต้นลงโทษตาม ม.299 จำคุก 2 ปีศาลอุทธรณ์แก้วาง ม.299,60 จำคุก 1 ปี 4 เดือนเป็นแก้+

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1503/2482

บาดแผลเล็กน้อยไม่ถึงขั้นทำให้รูปหน้าเสียโฉม ไม่ถือเป็นทำร้ายร่างกายสาหัส

แผลเป็นที่หางคิ้วซ้ายกว้าง 3 ม.มยาว 1 1/2 ซ.ม.กับที่โหนกแก้มซ้ายใต้หางคิ้วกว้าง 2 ม.ม ยาว 2 ซ.ม แต่ไม่ปรากฏว่าถึงรูปหน้าเสียโฉมนั้น ไม่ถึงสาหัสตามมาตรา 256(6),
อ้างฎีกาที่ 644/2477 ที่ 486/2474.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1499/2482

การลงโทษฐานทำร้ายร่างกาย แม้ฟ้องเป็นคดีวิวาท ศาลลงโทษได้ตามข้อเท็จจริง

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทั้งสองวิวาททำร้ายร่างกายซึ่งกันและกัน ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยที่ 2 ทำร้ายจำเลยที่ 1 ฝ่ายเดียวศาลลงโทษฐานทำร้ายร่างกายได้.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1498/2482

การลงโทษจำเลยในคดีทำร้ายร่างกาย และการเพิ่มโทษกักกันเมื่อศาลไม่ลงโทษจำคุก

โจทก์กล่าวในฟ้องว่าจำเลยวิวาทกัน จำเลยคนหนึ่งใช้ไม้ตีจำเลยอีกคนหนึ่งบาดเจ็บและขอให้ลงโทษตาม ม.254 ด้วยนั้นศาลลงโทษจำเลยฐาน ทำร้ายร่างกายตาม ม.254 เมื่อศาลมิได้ลงโทษจำคุกจำเลย จะพิ่มโทษกักกันไม่ได้.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1454/2482

การวิวาททำร้ายร่างกาย: หลักการยุติการพิจารณาคดีเมื่อจำเลยไม่ฎีกา และการพิพากษาเมื่อพยานหลักฐานไม่เพียงพอ

เมื่อข้อเท็จจริงฟังไม่ได้ว่าได้มีการสมัครใจวิวาททำร้ายร่างกายกัน แม้จำเลยที่รับสารภาพและศาลชั้นต้นลงโทษ จะมิได้อุทธรณ์ฎีกาขึ้นมา ศาลก็ปล่อยจำเลยที่รับสารภาพนั้นได้ คดีที่โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยหลายฐาน เมื่อศาลชั้นต้นยกข้อหาฐานใดแล้วไม่มีอุทธรณ์ฎีกา ก็ถือว่าความผิดฐานนั้น ๆ เป็นอันยุตติศาลฎีกาไม่ต้องพิจารณาถึง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 145/2482

การลงโทษจำเลยในคดีวิวาททำร้ายร่างกาย เมื่อไม่ได้ระบุผู้กระทำผิดเฉพาะเจาะจง และการใช้พยานจากคดีอื่น

ฟ้องว่าจำเลยวิวาททำร้ายร่างกายกันบาดเจ็บ แต่มิได้กล่าวว่าจำเลยคนใดทำร้ายจำเลยคนไหนบาดเจ็บอย่างใดแล้ว จะลงโทษจำเลยคนใดฐานทำร้ายร่างกายบาดเจ็บสาหัสมิได้ ในคดีที่ศาลรวมพิจารณาคดีที่ศาลรวมพิจารณาคดีที่อัยการเป็นโจทย์กัน จะนำคำพะยานในสำนวนเจ้าทุกข์เป็นโจทย์ แต่อัยการมิได้อ้างเป็นพะยานด้วยมาใช้ยันจำเลยในคดีของอัยการ

คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags ทำร้ายร่างกาย

คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ทำร้ายร่างกาย