คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
มรดก

ลูกสะใภ้ไม่มีสิทธิรับมฤดกแม่ผัว

เจ้ามฤดกตายเมื่อ พ.ศ.2474 หลานจะมีสิทธิได้รับมฤดกของตาหรือไม่ ต้องใช้ พ.ร.บ.แก้ไขฯลักษณมฤดก ร.ศ.121 บังคับเมื่อบัตร์ของเจ้ามฤดกยังมีชีวิตอยู่ หลานซึ่งเกิดจากบุตร์นั้นยังไม่มีสิทธิได้รับมฤดกของเจ้ามฤดกการที่เจ้ามฤดกทำพินัยกรรม์ตัดบุตร์คนใดไม่ให้มีสิทธิได้รับมฤดก ไม่มีกฎหมายใดให้ถือว่าบุตร์คนนั้นได้ตายไปแล้ว

การตีความในเอกสารอำนาจของพระเจ้าแผ่นดิน+กฎหมาย พระบรมราชโองการของพระมหากษัตริย์สมบูรณาญาสิทธิราชย์ย่อมมีผลเด็ดขาดตามกฎหมาย
จำเลยที่ 2 เป็นหม่อมของ พ.+ พ.สิ้นพระชนม์ รัชชกาล ที่ 6 จึงทรงตั้งกรรมการขึ้น+การพระมฤดก กรรมการทำรายงานถวายความ+ว่าจำเลยที่ 2 ควรได้รับแต่เงินเลี้ยงชีพเดือนละ +00 บาท รัชชกาลที่ 6 พระบรมราชโองการให้เป็นไปตามนั้นดังนี้ จำเลยที่ 2 ไม่มีสิทธิจะได้รับพระมฤดกอื่น + พ.นอกจากเงินเลี้ยงชีพเดือนละ 200 บาทนั้น
การใช้สิทธิเรียกร้องของลูกหนี้

การตีความในเอกสารอำนาจของพระเจ้าแผ่นดินเหนือกฎหมาย พระบรมราชโองการของพระมหากษัตริย์สมบูรณาญาสิทธิราชย์ย่อมมีผลเด็ดขาดตามกฎหมาย โจทก์เป็นหม่อมของ พ.ครั้น พ.สิ้นพระชนม์ รัชชกาลที่ 6 จึงทรงตั้งกรรมการขึ้นจัดการพระมฤดก กรรมการได้ทำรายงานถวายความเห็นว่าโจทก์ควรได้รับแต่เงินค่าเลี้ยงชีพเดือนละ 200 บาท รัชชกาลที่ 6 มีพระบรมราชโองการให้เป็นไปตามนั้นดังนี้ โจทก์ไม่มีสิทธิจะได้รับพระมฤดกอื่นของ พ.นอกจากเงินเลี้ยงชีพเดือนละ 200 บาทนั้น
การที่บุคคลภายนอกเป็นโจทก์ฟ้องโจทก์และจำเลยในคดีเรื่องนี้เป็นจำเลยโดยมูลสิทธิแห่งคดีเป็นอย่างเดียวกับคดีเรื่องนี้นั้น ไม่เรียกว่าโจทก์ในคดีนี้ฟ้องซ้ำค่าธรรมเนียม

โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยออกจากที่ดินซึ่งอ้างว่าผู้ตายทำพินัยกรรมยกให้ตนทางพิจารณาปรากฎว่าผู้ตายมิใช่เป็นเจ้า ของแต่ผู้เดียวในที่พิพาทรายนี้แต่เป็นผู้รับมรดกร่วมกับคนอื่นอีกดังนี้ ศาลตัดสินยกฟ้อง

ที่ดินมฤดก ผู้รับมฤดกต่างปกครองกันมาเป็นสัดส่วนย่อมได้ที่นั้นเป็นสิทธิกฎหมายปิดปากที่ดินมฤดก โฉนดมีชื่อเจ้ามฤดกอยู่ ผู้รับมฤดกคนอื่นย่อมให้ผู้รับมฤดกคน 1 เป็นเจ้าของผู้เดียว ถ้าผู้นั้นแสดงให้คนภายนอกหลงว่าผู้รับมฤดกอื่นเป็นเจ้าของแล้ว ย่อมปิดปากผู้รับทรัพย์นั้นมิให้เถียงคนภายนอก

จำเลยยื่นฎีกาทั้งในฐานะส่วนตัวและผู้แทนโดยชอบธรรมของบุตร์ จำเลยตายในระหว่างฎีกา ภริยาของจำเลยซึ่งเป็นทายาทผู้ใหญ่คนเดียวและเป็นผู้แทนโดยชอบธรรมของบุตร์เหล่านั้นแถลงไม่ขอรับมฤดกความ ศาลฎีกาสั่งจำหน่ายคดี
(หมายเหตุ คดีนี้เป็นเรื่องจำเลยเถียงว่าตามพินัยกรรมตกได้แก่บุตร์ 8 คน ภริยาผู้ตายก็เป็นมารดาเด็กทั้ง 8 คน ไม่มีใครจะมาขอรับมฤดกความได้ ศาลฎีกาจึงจำหน่ายคดีโดยไม่ต้องรอ 1 ปีตาม ม.42)
จำหน่ายคดีเพราะไม่มีผู้รับมฤดกความนั้น ศาลสั่งคืนค่าขึ้นศาล

สองคนเป็นเจ้าของที่ดินร่วมกันโดยได้รับมฤดกมา และได้ปกครองกันมาเป็นส่วนสัดภายหลังคนหนึ่งไปขอโอนแก้โฉนดลงชื่อตนเป็นเจ้าของแต่ผู้เดียวโดยอีกคนหนึ่งยินยอมให้ทำ เพราะตนยังไม่มีเงินแบ่งแยกโฉนดดังนี้ ่จะถือว่าผู้มีในโฉนดเป็นเจ้าของโดยเด็ดขาดแต่ผู้เดียวไม่ได้

ผู้จัดการมฤดกตามพินัยกรรมแต่ละคนมีอำนาจจำหน่ายทรัพย์กองมฤดกได้ ดังนี้การที่ผู้จัดการคนใดจำหน่ายทรัพย์สินและรับเงินไว้ผู้จัดการคนอื่นที่มิได้เกี่ยวข้องในการรักษาเงินด้วยไม่ต้องรับผิด ประมวลวิธีพิจารณาความแพ่ง ม.84 โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเปนผู้จัดการมฤดกต้องรับผิดร่วมกับผู้จัดการคนอื่นเมื่อพิจารณาไม่ได้ความว่าจำเลยต้องรับผิด ดังนี้จำเลยจะประมาทเลินเล่อหรือไม่เปนคนละประเด็นไม่ต้องวินิจฉัย

+พิพาทในเรื่องมฤดกของ+ถือสาสนาอิศลามในจังหวัดสตูลนั้น ย่อมตกอยู่+อำนาจของศาลจังหวัดทูลที่จะพิจารณาพิพากษาการที่มฤดกบางอย่างเป็นอสังหาริมทรัพย์อยู่ในจังหวัดพระนครไม่ทำให้ศาลแพ่งมีอำนาจรับคดีไว้พิจารณาได้ +ารตราของกระทรวงยุตติธรรมที่ 30/4353 มีผลเท่ากับกฎหมายเพราะได้ออกโดยพระบรมราชโองการและยังคงมีผลอยู่จนบัดนี้ เมื่อโจทก์นำฟ้องมายื่นต่อศาลที่ไม่มีอำนาจก็ให้ศาลนั้นคืนฟ้องนั้นไปเพื่อให้ยื่นต่อศาลที่มีเขตต์อำนาจเหนือคดีนั้น