คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ความเสียหาย

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยเผาฟืนในเตาเพื่อเคี่ยวนมมีลักษณะน่ากลัวอันตรายแก่คนและห้องแถวและเกิดไฟไหม้หลังคาห้องแถวคิดเป็นเงิน 20 บาทขอให้ลงโทษตามมาตรา 186,187 กฎหมายลักษณะอาญา ศาลพิจารณาเห็นว่า จำเลยควรมีผิดเพียงฐานประมาทตาม มาตรา 201 และโจทก์ไม่ได้กล่าวถึงการประมาท และไม่ได้อ้างกฎหมายเรื่องการประมาทลงโทษจำเลยไม่ได้(ฎีกาที่ 574/2483)

บิดาจะเอาที่ดินของบุตร์ไปทำสัญญาขายหรือทำสัญญาจะขาย โดยไม่รับอนุญาตจากศาลไม่ได้
ในกรณีผิดสัญญาซื้อขายผู้ซื้ออ้างว่าจะต้องเสียเบี้ยปรับในการไปทำสัญญาขายให้ผู้อื่นและตนขาดกำไรนั้น ถือว่าเป็นค่าเสียหายพิเศษตาม ป.ม. แพ่งฯ ม.222 วรรค 2 ผู้ขายต้องคาดเห็นความเสียหายนั้นจึงจะต้องรับผิด

ขัดขวางไห้งานมหรสพของวัดต้องล้มเลิกโดยไม่ชอบด้วยกดหมายเปนเหตุไห้วัดขาดรายได้นั้น ได้ชื่อว่าลเมิด จำต้องไช้ค่าเสียหายที่วัดขาดประโยชน์และไนกรนีเช่นนี้ วัดอาดเรียกค่าเสียหายหย่างอื่นอันมิไช่เนปตัวเงินได้ด้วย
การขัดขวางงานมหรสพของวัดนั้นได้ชื่อว่าทำไห้วัดเสียเสรีภาพไนการดำเนินงานพายไนขอบเขตของกดหมาย
สมภารมอบอำนาดไห้ผู้ไดฟ้องคดีแทนวัด แม้ต่อมาสมภารมรนภาพ ผู้นั้นก็ดำเนินคดีต่อไปได้

ขัดขวางให้งานมหรสพของวัดต้องล้มเลิกโดยไม่ชอบด้วยกฎหมายเป็นเหตุให้วัดขาดรายได้นั้น ได้ชื่อว่าละเมิด จำต้องใช้ค่าเสียหายที่วัดขาดประโยชน์และในกรณีเช่นนี้ วัดอาจเรียกค่าเสียหายอย่างอื่นอันมิใช่เป็นตัวเงินได้ด้วย การขัดขวางงานมหรสพของวัดนั้นได้ชื่อว่าทำให้วัดเสียเสรีภาพในการดำเนินงานภายในขอบเขตของกฎหมาย สมภารมอบอำนาจให้ผู้ใดฟ้องคดีแทนวัด แม้ต่อมาสมภารมรณภาพผู้นั้นก็ดำเนินคดีต่อไปได้

แจ้งความว่าฝากทรัพย์ไว้แล้วเขาไม่คืนให้ เขาถูกจับฟ้องร้องแต่การถูกจับฟ้องร้องนั้นมิใช่เพราะจำเลยเอาความเท็จไปแจ้ง ก็ไม่ถือว่าเป็นการทำละเมิดต่อโจทก์จำเลยไม่ต้องรับผิดในความเสียหาย
ม.439 ใช้บังคับฉะเพาะผู้เอาทรัพย์ของผู้อื่นไปด้วยการละเมิด
จำเลยแจ้งความแล้วเจ้าพนักงานมายึดทรัพย์ของโจทก์ไปเป็นของกลางแล้วของกลางถูกไฟไหม้โดยเหตุสุดวิสัย จำเลยไม่ต้องรับผิด

แจ้งความว่าฝากทรัพย์ไว้แล้วเขาไม่คืนให้ เขาถูกจับฟ้องร้องแต่การถูกจับฟ้องร้องนั้นมิใช่เพราะจำเลยเอาความเท็จไปแจ้ง ก็ไม่ถือว่าเป็นการทำละเมิดต่อโจทก์ จำเลยไม่ต้องรับผิดในความเสียหาย มาตรา 439 ใช้บังคับเฉพาะผู้เอาทรัพย์ของผู้อื่นไปด้วยการละเมิด จำเลยแจ้งความแล้วเจ้าพนักงานมายึดทรัพย์ของโจทก์ไปเป็นของกลางแล้วของกลางถูกไฟไหม้โดยเหตุสุดวิสัย จำเลยไม่ต้องรับผิด

การเติมนามสกุลลงท้ายลายมือชื่อที่เขาเซ็นมอบให้ไว้รวมขึ้นเป็นลายมือชื่อใหม่ นอกเหนือไปกว่าลายมือชื่อที่มอบหมายไว้นั้น เป็นการกระทำที่มีลักษณะอันสามารถอาจเสียหายแก่ผู้ที่ลงชื่อไว้ เมื่อนำหนังสือเช่นนั้นไปใช้ก็มีความผิดฐานปลอมหนังสือ

เติมข้อความลงไนไบอนุญาตทำไม้ซึ่งอำเพอออกไห้แล้วนำมาอ้างเปนพยานไนคดีแพ่งซึ่งตนถูกฟ้องเรียกค่าเสียหาย หากการเติมข้อความไม่ทำไห้เสียหายแก่คดีของโจทซึ่งฟ้องเรียกค่าเสียหายนั้นหย่างไรแล้ว โจทย่อมไม่มีอำนาดฟ้องว่าจำเลยปลอมหนังสือเพราะไม่เปนผู้เสียหายตามวิธีพิจารนาความอาญา.

ในเรื่องกู้เงินเรียกดอกเบี้ยเกินอัตรานั้น ไม่นับว่าผู้กู้เป็นผู้เสียหายจึงไม่มีอำนาจฟ้อง (อ้างฎีกาที่ 1015/2479)

โจทบันยายฟ้องว่าจำเลยที่ 1 ไช้กำลังชกต่อยทำร้ายนานแล้วผู้ไหย่บ้านผู้ทำการตามหน้าที่แม้จะได้ความว่าสถานที่ที่เกิดเหตุหยู่นอกท้องที่ของนายแก้วผู้ไหย่บ้านและนายแก้วจะได้กะทำไนถานเปนเจ้าพนักงานหรือไม่ก็ตามก็ยังคงลงโทสจำเลยตาม ม. 338 ได้.