คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ทำร้ายร่างกาย

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำร้ายร่างกายเขาถึงรูปหน้าเสียโฉมและสงใบชัณสูตร์บาดแผลประกอบ จำเลยให้การรับสารภาพตามฟ้อง เช่นนี้ศาลลงโทษจำเลยตาม ม.256(6) ได้โดยไม่ต้องตรวจพิเคราะห์บาดแผลที่ตัวผู้เสียหายอีก

คดีอาญาที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกัน+ให้ปรับจำเลย 40 บาทเช่นนี้ โจทก์ฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้ ปัญหาข้อเท็จจริง ปัญหาที่ว่าบาดแผลที่ถูกกระทำร้ายถึงบาดเจ็บหรือไม่เป็นปัญหาข้อเท็จจริง

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยกระทำร้ายเจ้าพนักงานผู้กระทำการตามหน้าที่ ขอให้ลงโทษตาม ม.120 ทางพิจารณาได้ความว่าการจับกุมไม่ใช่การกระทำตามหน้าที่ ๆ ระบุไว้ตามกฎหมายดังนี้ ศาลลงโทษจำเลยตาม ม.254 แม้โจทก์จะมิได้อ้างบทมาด้วยก็ตาม

พฤตติการณ์ที่ฟังว่าเป็นความผิดฐานพะยามชิงทรัพย์ใช่ฐานพยายามลักทรัพย์ละทำร้ายร่างกาย

ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านก็ดีหรือผู้ทำการแทนผู้ใหญ่บ้านก็ดีมิได้มีตำแหน่งหน้าที่ตาม พ.ร.บ.ลักษณปกครองท้องที่ การทำร้ายร่างกายผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านจึงไม่เรียกว่าทำร้ายร่างกายเจ้าพนักงานผู้ทำการตามหน้าที่ดังที่บัญญัติไว้ใน ม.255-250 ข้อ 2 พฤตติการณ์ที่ไม่ฟังว่ากระทำการสมคบและร่วมมือกันกระทำผิด

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม ม.254 ทางพิจารณาปรากฎว่าการกระทำของจำเลยเป็นผิดตาม ม.338(3) และคำบรรยายฟ้องของโจทก์กล่าวถึงการกระทำดังนั้นไว้แล้ว ศาลมีอำนาจลงโทษจำเลยตามมาตรานี้ได้

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำคุกจำเลย15 ปีตามม.249 ศาลอุทธรณ์แก้ให้จำคุกจำเลยคนละ 5 ปีตามมาตรา 251 ดังนี้ เป็นแก้มาก ฎีกาได้

จำเลยเคยต้องโทษมาแล้ว พ้นโทษมายังไม่ครล 5 ปี +กระทำผิดขึ้นอีกในขณะต้องถูกส่งตัวไปอยู่ต่างจังหวัดก็เพิ่มโทษได้ +ต้นไม้เพื่อลักผลไม้+ยังไม่ทันลัก เจ้าทรัพย์มา+เข้าคอยจับอยู่โคนต้นขณะนั้นพวกของจำเลยรู้เรื่อง+มาทำร้ายเจ้าทรัพย์เพื่อช่วยให้หนีไปได้ การกระทำไม่เป็นผิดฐานพยายามชิงทรัพย์

ศาลชั้นต้นลงโทษจำคุก 3 เดือนตาม ม.254 ศาลอุทธรณ์แก้จำคุก 2 ปี ตาม ม.256 เช่นนี้เป็นการแก้น้อยฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้ ปัญหาข้อเท็จจริงปัญหาข้อที่ว่าบาดแผลสาหัสหรือไม่นั้นในคดีนี้เป็นปัญหาข้อเท็จจริง

ผู้ตายพูดขอยืมเงินจำเลย จำเลยไม่ให้ผู้ตายไม่ฟังยังพูดขอยืมเรื่อย ๆ จนจำเลยรำคาญลุกขึ้นหนีไป ผู้ตายยังตามไปอีกและพูดเป็นเชิงว่าเงินบาทเดียวไม่ให้หรือ แล้วผู้ตายเอาไม้ตีจำเลยก่อนจำเลยจึงทำร้ายตอบไปบ้างเรียกว่าเป็นการกระทำโดยบรรดาลโทษะการลงโทษจำเลยตาม ม.251 นั้น ถ้าหากมีเหตุควรลดโทษจำเลยตาม ม.55 อีกศาลก็ลดโทษตามมาตรานี้ได้ คำรับสารภาพของจำเลยนั้นแม้จำเลยจะรับในบางส่วนถ้าหากเป็นประโยชน์แก่การพิจารณาคดี ก็อยู่ในดุลยพินิจของศาลที่ลดโทษให้ตาม ม.59 ได้