คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags: บาดเจ็บ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 15/2485

คำรับสารภาพกับการลงโทษคดีทำร้ายร่างกายสาหัส

คดีที่มิใช่คดีที่มีอัตราโทษจำคุกอย่างสูงตั้งแต่ 10 ปีขึ้นไปคำรับสารภาพของจำเลยย่อมฟังได้ นอกจากจะเห็นว่าคำรับไม่เป็นความจริง ฟ้องว่าเจ้าทุกข์บาดเจ็บถึงทุพพลภาพและทนทุกข์เวทนากล้า ไม่สามารถประกอบอาชีพได้ดังปกติเกินกว่า 20 วัน จำเลยรับสารภาพและว่าบาดแผลของผู้เสียหายสาหัสจริงตามฟ้อง ดังนี้ลงโทษฐานทำร้ายร่างกายสาหัสได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 833/2484

บาดแผลผิวหนังขาดขีดไม่ถึงขั้นเป็นบาดเจ็บทางกฎหมาย

ผิวหนังขาดขีดเป็นทางเท่านั้นไม่นับว่าถึงบาดเจ็บ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 395/2484

ทำร้ายร่างกายจนเกิดบาดแผลถึงขั้นหนังขาด ถือเป็นบาดแผลถึงบาดเจ็บตามกฎหมาย

บาดแผลถูกเล็บข่วน 3 แห่งหนังขาดโลหิตชัยเป็นบาดแผลถึงบาดเจ็บ
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้จำคุกจำเลย 5 ปี จำเลยฎีกาขอให้ลดโทษฐานปราณีไม่ได้เพราะเป้นข้อเท็จจริง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 173-174/2484

การทำร้ายร่างกายไม่ถึงบาดเจ็บ: การพิจารณาความรุนแรงของบาดแผล

แผลถูกตีด้วยไม้หนังถลอกช้ำบวมเลือดไม่ออกนั้นเป็นบาดแผลไม่ถึงบาดเจ็บ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 60/2483

บาดแผลอักเสบซ้ำเขียว ไม่ถึงขั้นเป็นบาดเจ็บตามกฎหมายอาญา

ตามคำชัณสูตร์บาดแผลอักเสบซ้ำเขียวนั้นต้องฟังว่าเป็นบาดแผลไม่ถึงบาดเจ็บแผลกว้างยาวและยุบลึกอย่างละ 1 เซ็นติเมตร์ ฐานแผลอักเสบช้ำเขียวนั้น ปกติชนย่อมรู้ไม่ได้ว่าแผลนั้นโลหิตต้องออก อันแสดงว่าเป็นบาดแผลถึงบาดเจ็บ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 105/2483

การทำร้ายร่างกาย: บาดแผลเล็กน้อยไม่ถึงขั้น 'บาดเจ็บ' ตามกฎหมาย

ใช้มือทำร้ายผู้อื่นมีบาดแผลเพียงบวมเจ่อโตกลางแผลที่บวมเจ่อมีเยื่ออ่อนซ้ำแตกเล็กน้อยแห่งเดียวเท่านั้น ยังไม่พอที่จะวินิจฉัยว่า จำเลยทำร้ายผู้เสียหายถึงบาดเจ็บตามมาตรา 254

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 325/2482

บาดแผลฟกช้ำไม่ถึงขั้นบาดเจ็บตามกฎหมายอาญา พิจารณาจากอาวุธและพฤติการณ์

ใช้ถ้วยแก้วขว้างถูกหน้าแข้งเขาฟกบวมกว้างครึ่งเซ็นติเมตร์ ยาว 2 เซ็นติเมตร์ดังนี้ ยังไม่ถึงบาดเจ้บตามกฎหมายอาญา ม.254 อ้างฎีกาที่ 6/2471
การวินิจฉัยว่าบาดแผลจะ+บาดเจ็บหรือไม่ อันเป็นปัญหาข้อกฎหมายนั้น ต้องคำนึงถึงอาวุธที่จำเลยใช้ทำร้ายและพฤตติการณ์+แห่งการทำร้ายด้วย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 10/2482

การชิงทรัพย์ทำให้ผู้อื่นบาดเจ็บ ศาลอุทธรณ์ต้องยึดข้อเท็จจริงเดิม

จำเลยทำการชิงทรัพย์เจ้าทรัพย์เอามือไปถูกมีดของจำเลยที่ถืออยู่มี่บาดเจ็บโดยเผอิญ จำเลยก็ต้องมีความผิดฐานขิงทรัพย์มีผู้ต้องได้รับบาดเจ็บตาม ม. 300 ตอนต้น ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.194ในคดีที่มีอุทธรณ์แต่เฉพาะข้อกฎหมาย ศาลอุทธรณ์ต้องฟังข้อเท็จจริงตามศาลชั้นต้น ศาลอุทธรณ์ไม่มีอำนาจวินิจฉัยข้อเท็จจริงไหม่

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 522/2481

ความผิดฐานประมาททำให้ผู้อื่นบาดเจ็บ: การระบุความประมาทในฟ้อง

ฟ้องว่าจำเลยขับรถผิดทาง เป็นเหตุให้ชนเชือกผู้โดยสานรับบาดเจ็บขอให้ลงโทษตาม ม.338(2) ดังนี้ ถือว่าฟ้องไม่ระบุความผิดตามมาตรา 338 ข้อ 2 จะลงโทษจำเลยตามมาตรานี้ไม่ได้ การแปลฟ้องนั้นเป็นปัญหาข้อกฎหมาย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 118/2481

การลดโทษจำคุกจากข้อเท็จจริงบาดเจ็บไม่ถึงเกณฑ์ตามกฎหมาย และการจำกัดสิทธิฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง

ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตามกฎหมายอาญา ม.256 จำคุก 2 ปี ศาลอุทธรณ์แกล้งตาม ม.254 จำคุก 1 ปี ดังนี้เป็นแก้น้อยฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้

คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags บาดเจ็บ

คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
บาดเจ็บ