คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ผู้ครอบครอง

ถ้ามีบุคคลหลายคนเรียกเอาสังหาริมทรัพย์เดียวกันโดยอาศัยหลักกรรมสิทธิ์ต่างกัน ถ้าทรัพย์สินนั้นตกอยู่ในครอบครองของฝ่ายใด บุคคลนั้นย่อมมีสิทธิดีกว่าบุคคลอื่นๆ แต่ต้องได้ทรัพย์นั้นโดยมีค่าตอบแทนและโดยสุจริต ซื้อทรัพย์แล้วคงให้อยู่ในความครอบครองของผู้ขายแล้วผู้ขายขายให้คนที่ 3 คนที่ 3 ซื้อไว้โดยสุจริตและเอาทรัพย์ไปแล้วคนซื้อเดิมฟ้องเรียกจากคนที่สามไม่ได้(ประชุมใหญ่)

โจทเปนผู้ซื้อที่ดินรายพิพาทโดยโอนทเบียนซื้อขายกันที่หอทเบียน ได้เสียค่าตอบแทนและโดยสุจริต แม้จำเลยจะอ้างว่าาได้ครอบครองมากว่า 10 ปี ก็หาไช้ยันต่อโจทได้ไม่.

จุ้นจู๊เรือผู้รับขนส่งยาเส้นของผู้ซึ่งนำมาบรรทุกเรือ (โดยไม่ได้รับอนุญาตให้นำยานั้นออกนอกเขต) ไม่ใช่เป็นผู้นำยาเส้นออกนอกเขตตามมาตรา 9 พระราชบัญญัติยาสูบ พ.ศ.2481

การได้รับประทานบัตร์ทำเหมืองแร่ตาม พ.ร.บ.การทำเหมืองแร่ในที่ดินซึ่งมีผู้ครอบครองอยู่ก่อนโดยสุจริต ไม่ให้สิทธิและอำนาจบังคับผู้ครอบครองอย่างใด เมื่อปรากฏว่ามิได้ทำความตกลงกับเจ้าจองที่มาก่อน

ผู้ขอจับจองที่ดินและมีใบเหยียบย่ำเป็นหลักฐานย่อมมีสิทธิที่จะเข้าครอบครองดีกว่าผู้ที่เข้าครอบครองภายหลังโดยพลการและใช้สิทธิโดยไม่สุจริต. อ้างฎีกาที่ 178/2485. ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 30/2485.

ผู้มีชื่อไนหน้าโฉนดเมื่อข้อเท็ดจิงปรากตว่าโจทมิเคยได้เข้ามาเกี่ยวข้องกับที่ดินรายพิพาท จำเลยและผู้ร้องสอดได้แบ่งครอบครองกันเปนส่วนเปนสัดโดยสงบและเปิดเผยเปนเวลาเกือบ 2 0 ปี เช่นนี้โจทหามีสิทธิฟ้องขอแบ่งได้ไม่ , ตามกดหมายที่ดิน ฯ ผู้มีชื่อไนหน้าโฉนดถือว่าเปนเจ้าของกัมสิทธิ ผู้ไดกล่าวอ้างว่าตนเปนผู้มีกัมสิทธิอันแท้จริง ต้องนำสืบหักล้างข้อสันนิถานนั้น

ขอแก้ฟ้องเรื่องวันที่จำเลยถูกจับ ไม่ถือว่าเป็นข้อสำคัญและไม่ทำให้จำเลยเสียเปรียบจึงแก้ได้ ผู้ครอบครองทรัพย์ที่ถูกลักแม้ไม่ได้เป็นเจ้าของ ก็เป็นผู้เสียหาย

ผู้ที่ได้รับอำนาจให้เข้าครอบครองที่ดินแทนเจ้าของที่นั้นไม่มีอำนาจร้องขัดทรัพย์แทนเจ้าของที่ดิน

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยใช้ให้ผู้มีชื่อตัดไม้สักโดยไม่ได้รับอนุญาต แล้วจำเลยจัดการชักลากไม้นั้นออกจากป่าโดยไม่ได้รับอนุญาตและไม่ได้เสียค่าภาษีค่าตอและไม่ได้ตีตราฆ้อนเหล็กของเจ้าพนักงาน ทางพิจารณาไม่ปรากฎว่าใครเป็นผู้ตัดหรือเป็นผู้ชักลากปรากฎแต่ว่าไม้มาอยู่ที่จำเลยดังนี้ ต้องถือว่าจำเลยเป็นผู้ชักลากไม้นั้นตามข้อสันนิษฐานในข้อ 5 แห่ง พ.ร.บ.ป้องกันการลักลอบชักลากไม้สักฯ ลงโทษจำเลยตามความในข้อ 3 ได้

ยืนของไปแล้วไม่ส่งคืนเมื่อของนั้นไปตกอยู่ที่บุคคลอื่นผู้ให้ยืมย่อมมีสิทธิติดตามเอาของคืนจากบุคคลนั้นได้