คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags: ศาลอุทธรณ์

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 436/2486

หน้าที่การนำสืบพยาน: ศาลอุทธรณ์ยึดตามที่จำเลยยอมรับ แม้โจทก์อ้างหน้าที่จำเลย

ศาลเดิมถือว่าเป็นหน้าที่โจทก์นำสืบก่อนแล้วให้จำเลยชนะคดีศาลอุทธรณ์เห็นว่าเป็นหน้าที่โจทก์สืบก่อนแต่ต้องถือเอาตามที่จำเลยยอมรับเป็นผู้นำสืบก่อน แต่คงให้จำเลยชนะคดีอ ดังนี้ แม้โจทก์จะฎีกาว่าเป็นหน้าที่จำเลยนำสืบก็ไม่มีผลเปลี่ยนแปลง ฎีกาย่อมตกไป

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 388/2486

คำสั่งทุเลาการบังคับศาลอุทธรณ์เป็นคำสั่งระหว่างพิจารณา ไม่เป็นฎีกา

คำสั่งให้ทุเลาการบังคับของศาลอุทธรณ์นั้น คู่ความฎีกาไม่ได้ เพราะเป็นคำสั่งระหว่างพิจารณา

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 337-340/2486 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ความไม่ชัดเจนของฟ้อง ลักทรัพย์หรือรับของโจร ศาลยกฟ้องและยืนตามอุทธรณ์

ฟ้องว่าของถูกคนร้ายลักไปแล้วจับจำเลยได้พร้อมด้วยของร้ายโดยจำเลยลักหรือรับไว้โดยรู้ว่าเปนของร้าย ทางพิจารนาได้ความว่ารับของโจร ลงโทสได้ไม่เปนฟ้องเคลือบคลุม

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 26/2486

ฎีกาไม่ชอบ หากไม่คัดค้านข้อผิดพลาดของศาลอุทธรณ์

ศาลล่างวางโทษให้กักกันจำเลยตาม พระราชบัญญัติกักกันจำเลยฎีกา แต่ไม่ได้ฎีกาคัดค้านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ว่าคลาดเคลื่อนข้อใดอย่างไรย่อมเป็นฎีกาที่ไม่ชอบด้วยมาตรา 193 ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 259/2486

การตกลงยอมปฏิบัติตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ และการสละสิทธิในการฎีกา

โจทก์จำเลยตกลงกันยอมปฏิบัติตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์แล้วยื่นคำแถลงให้ศาลทราบว่า ไม่ติดใจฎีกาต่อไป ศาลสั่งอนุญาตแล้ว เช่นนี้ถือได้ว่าเป็นการตกลงที่ชอบด้วยกฎหมายและเป็นการผูกพันโจทก์โจทก์หมดสิทธิในการฎีกา

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 120/2486

ความผิดฐานพยายามชิงทรัพย์ vs. พยายามลักทรัพย์ ศาลอุทธรณ์แก้ไขโทษ

ฟ้องว่าพยายามชิงทรัพย์ ได้ความว่าพยายามลักทรัพย์ ไม่เรียกว่าข้อเท็จจริงต่างกับฟ้อง
ศาลชั้นต้นลงโทษฐานพยายามลักทรัพย์ตามมาตรา 293-60 กับฐานทำร้ายสาหัสตามมาตรา 256 รวมกระทงลงโทษจำคุก 2 ปี 6 เดือนโจทก์อุทธรณ์ขอให้ลงโทษฐานพยายามชิงทรัพย์ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ลงโทษตามมาตรา 294-60 จำคุก 1 ปี 6 เดือนได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 998/2485

การเปลี่ยนแปลงโทษทางอาญาจากศาลชั้นต้นสู่ศาลอุทธรณ์และศาลฎีกา กรณีทำร้ายร่างกาย

สาลชั้นต้นลงโทสตาม ม.256 จำคุก 3 ปี สาลอุธรน์ลงโทสตาม ม.254 จำคุก 3 เดือนนับว่าแก้มาก ดีกาได้ทั้งปัญหาข้อเท็ดจิงและข้อกดหมาย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 99/2485

ขอบเขตการวินิจฉัยศาลฎีกา: การฟังข้อเท็จจริงตามศาลอุทธรณ์

ปัญหาว่าจำเลยได้แจ้งความเท็จต่อเจ้าพนักงานโดยรู้อยู่ว่าเป็นความเท็จหรือไม่ ซึ่งจะต้องฟังข้อเท็จจริงตามพยานหลักฐานนั้น ไม่เป็นปัญหาข้อกฎหมาย การวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายศาลฎีกาจะต้องฟังข้อเท็จจริงตามที่ศาลอุทธรณ์ได้วินิจฉัยมาแล้วจากพยานหลักฐานในสำนวน

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 984/2485 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การแก้ไขโทษทางอาญาโดยศาลอุทธรณ์และการไม่อุทธรณ์ข้อเท็จจริง

ศาลชั้นต้นลงโทสจำคุก 1 ปี ปรับ 3186 บาท 95 สตางค์ ศาลอุธรน์แก้เปนไห้ปรับเพียงสถานเดียว ยกโทสจำคุกแช่นนี้ เปนการแก้ไขเล็กน้อยดีกาข้อเท็ดจิงไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 941/2485

ค่าธรรมเนียมฎีกาสำหรับผู้แพ้คดีในศาลอุทธรณ์

ผู้ชนะคดีในศาลชั้นต้น. แต่แพ้คดีในชั้นศาลอุทธรณ์. ถ้ายื่นฎีกาก็ต้องวางเงินค่าธรรมเนียมที่จะต้องเสียแทนอีกฝ่ายหนึ่งตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์. อ้างฎีกาที่ 339/2485. ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 25/2485.

คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags ศาลอุทธรณ์

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 337-340/2486 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 984/2485 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ศาลอุทธรณ์