คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ผู้ครอบครอง

อัยยการชุมพร จ.
นายหอย แซ่ลิ้ม ล.
มีน้ำสุรารัฐบาลที่เปลี่ยนสภาพอยู่ในครอบครองต้องมีความผิด อ้างฎีกาที่ 657/2479

ผู้ใดรับใบเหยียบย่ำสำหรับที่ดินนั้นสันนิษฐานว่าเป็นผู้ได้ซึ่งสิทธิครอบครองตามมาตรา 1373 การเข้าครอบครองที่ดินโดยอาศัยสิทธิของผู้มีสิทธิครอบครองอยู่ก่อนไม่เรียกว่าเป็นการเข้าครอบครองโดยปรปักษ์

ครอบครองที่ดินมาเกินกว่า 10 ปีแล้ว+แต่มิได้จดทะเบียนสิทธิของตน ไม่มีสิทธิไปกว่าผู้รับจำนองที่+รายเดียวกันนี้ และได้กระทำการโดยสุจริตทั้งได้จดทะเบียนสิทธิ+เขาถูกต้องตามกฎหมายแล้ว+

เป็นการให้สิทธิเกี่ยวแก่ที่ดิน ไม่จำเป็นว่าเจ้าของที่จะต้องถือที่ดินนานเท่าอายุความหน้าที่นำสืบ ความสันนิษฐาน ผู้ใดครองที่ดินถือว่าครองในสิทธิของตนเอง ลักษณะพะยาน พะยานบอกเล่าฟังไม่ได้อายุความปรปักษ์เดิรคู่ไปกับที่ดิน ไม่เกี่ยวว่าใครเป็นเจ้าของ ผู้ใดถือทรัพย์ไว้สันนิษฐานว่าถือเพื่อตนเอง ผู้ใดครองทรัพย์ถือว่าครองโดยสุจริตและเปิดเผย

ที่ดิน โฉนดแผนที่กรรมสิทธิวางหลักเรื่องที่ดินซึ่งอยู่ในเขตร์บริษัทขุดคลองคูนาสยาม ได้รับโฉนดทับที่ซึ่งเขามีกรรมสิทธิตามกฎหมายอยู่ ผู้รับโฉนดหามีกรรมสิทธิในที่นั้นไม่ วิธีพิจารณาแพ่ง ลักษณพะยานสืบหักล้างโฉนดแผนที่

ที่ดินยกให้โดยไม่มีลายลักษณอักษรต้องถือว่าอยู่โดยอาศัย

ผู้มีสิทธิควรได้มฤดกต่างปกครองทรัพย์เป็นส่วนเป็นสัดมาเกินอายุความมฤดกแล้วใครปกครองเท่าใดก็ได้กรรมสิทธิเท่านั้นทรัพย์นอกสำนวนซึ่งมิได้ฟ้องร้องกันศาลไม่วินิจฉัยให้

เมื่อการโอนกิจการระหว่างห้างหุ้นส่วนจำกัด ฟ. กับโจทก์ไม่มีหลักฐานจึงรับฟังไม่ได้ว่าห้างหุ้นส่วนจำกัด ฟ. กับโจทก์มีการควบรวมกิจการกันตามกฎหมาย แต่เป็นเรื่องห้างหุ้นส่วนจำกัด ฟ. เลิกกิจการและมีการโอนทรัพย์สินรวมทั้งรถยนต์คันเกิดเหตุให้โจทก์ เมื่อขณะเกิดเหตุรถยนต์คันเกิดเหตุเป็นของห้างหุ้นส่วนจำกัด ฟ. ผู้มีสิทธิเรียกร้องให้จำเลยและจำเลยร่วมทั้งสองรับผิดฐานละเมิดคือห้างหุ้นส่วนจำกัด ฟ. โจทก์จึงไม่ใช่ผู้เสียหาย และการกระทำละเมิดเป็นเรื่องทำให้เจ้าของรถได้รับความเสียหายมิใช่ความเสียหายจะตกติดไปกับตัวรถ ผู้ใดที่ครอบครองรถต่อมาจึงไม่มีสิทธิฟ้องตาม ป.วิ.พ. มาตรา 55 โจทก์จึงไม่มีอำนาจฟ้อง

โจทก์เช่าซื้อรถยนต์มาจากบริษัทเงินทุน ก. โจทก์จึงมีเพียงสิทธิครอบครองและใช้ประโยชน์ในรถยนต์ เมื่อโจทก์ขายรถยนต์คันที่เช่าซื้อให้แก่ บ. โดยมีข้อตกลงให้ บ. ผ่อนชำระค่าเช่าซื้อที่เหลืออันเป็นการโอนสิทธิการเช่าซื้อโดยบริษัทเงินทุน ก. ไม่ได้ตกลงด้วย ย่อมเป็นการโอนสิทธิการเช่าซื้อโดยมิชอบ และไม่มีผลผูกพันบริษัทเงินทุน ก. ผู้ให้เช่าซื้อ โจทก์จึงยังคงต้องรับผิดต่อบริษัทเงินทุน ก. ตามสัญญาเช่าซื้อเช่นเดิม และหากมีการชำระค่าเช่าซื้อครบถ้วนแล้ว รถยนต์ที่เช่าซื้อก็ตกเป็นสิทธิของโจทก์ตาม ป.พ.พ. มาตรา 572 ทำให้โจทก์สามารถโอนรถยนต์ทางทะเบียนให้แก่ บ. ต่อไปได้ การที่ บ. ครอบครองรถยนต์ที่เช่าซื้อตามสัญญาซื้อขายจึงเป็นเพียงการครอบครองแทนโจทก์ โจทก์จึงยังเป็นผู้มีส่วนได้เสียในรถยนต์ที่เช่าซื้อในขณะทำสัญญาประกันภัย สัญญาประกันภัยระหว่างโจทก์กับจำเลยจึงมีผลผูกพันตามกฎหมาย เมื่อรถยนต์ที่เช่าซื้อซึ่งโจทก์เอาประกันภัยไว้กับจำเลยสูญหายไป โจทก์ย่อมมีอำนาจฟ้องเรียกค่าสินไหมทดแทนจากจำเลยได้
ขณะเกิดเหตุ บ. ติดเครื่องรถยนต์ที่เช่าซื้อไว้โดยไม่ล็อกประตูรถ แล้วเดินไปสูบบุหรี่ห่างจากตัวรถนานประมาณ 20 นาที โดยไม่เห็นจุดจอดรถยนต์ เป็นการจอดรถยนต์ไว้ในลักษณะไม่ใส่ใจ และไม่สนใจว่าจะเกิดเหตุร้ายกับรถยนต์หรือไม่ เมื่อรถยนต์ที่เอาประกันภัยไว้สูญหายไป พฤติการณ์ถือว่าเป็นความประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรงของ บ. ซึ่งเป็นผู้ครอบครองรถยนต์ที่เช่าซื้อแทนโจทก์ จำเลยในฐานะผู้รับประกันภัยจึงไม่ต้องรับผิดในความสูญหายของรถยนต์ที่เช่าซื้อซึ่งรับประกันไว้ต่อโจทก์ตาม ป.พ.พ. มาตรา 879 วรรคหนึ่ง

ผู้มีกรรมสิทธิ์ในรถถือเป็นผู้หนึ่งที่เป็นเจ้าของรถตามความหมายของมาตรา 4 แห่ง พ.ร.บ.คุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ พ.ศ.2535 นอกจากนี้ผู้มีสิทธิครอบครองรถก็ถือว่าเป็นเจ้าของรถด้วยซึ่งหาได้จำกัดเฉพาะแต่ผู้มีสิทธิครอบครองรถตามสัญญาเช่าซื้อเพียงอย่างดียวไม่ แต่ผู้เป็นเจ้าของรถที่ต้องจัดให้มีการประกันความเสียหายสำหรับผู้ประสบภัยนั้นต้องเป็นเจ้าของรถซึ่งใช้รถหรือมีรถไว้เพื่อใช้ หากเป็นเจ้าของรถแต่ไม่ได้ใช้รถหรือมีรถไว้เพื่อใช้ ก็ไม่เข้าหลักเกณฑ์ตามมาตรา 7 ที่จะต้องจัดให้มีการประกันความเสียหายสำหรับผู้ประสบภัย คดีนี้จำเลยขายรถจักรยานยนต์คันเกิดเหตุให้ พ. ตามสัญญาซื้อขายแบบมีเงื่อนไขบังคับโดยมีข้อสัญญาว่ากรรมสิทธิ์ในรถจะโอนไปยังผู้ซื้อเมื่อผู้ซื้อผ่อนชำระราคาครบถ้วน และจำเลยมอบรถให้ พ. ไปครอบครองเป็นผู้ใช้แล้ว พ. ย่อมเป็นผู้มีสิทธิครอบครองรถซึ่งใช้รถหรือมีรถไว้เพื่อใช้ที่ต้องจัดให้มีการประกันความเสียหายสำหรับผู้ประสบภัย หาใช่จำเลยผู้ขายซึ่งมิได้ใช้รถหรือมีรถไว้เพื่อใช้แต่อย่างใดไม่ ดังนั้น จำเลยมิใช่ผู้มีหน้าที่ต้องจัดให้มีการประกันความเสียหายสำหรับผู้ประสบภัย จึงไม่ต้องชำระเงินค่าเสียหายเบื้องต้นแก่กองทุนทดแทนผู้ประสบภัย