คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ตีความ

โจทฟ้องว่าจำเลยเคยต้องโทสถานลักเล่นการพนันพ้นโทสไปยังไม่เกิน 3 ปี จำเลยรับว่าเคยต้องโทสมาแล้วพ้นโทสยังไม่เกิน 3 ปีจิงดังนี้ จะเพิ่มโทสจำเลยไม่ได้และกรนีเช่นนี้สาลไม่จำต้องสั่งไห้สืบพยานไนข้อที่พ้นโทสนั้นอีก

คำว่า "ผู้ต้องหา" ในประกาศผู้บัญชาการทหารสูงสุดเรื่องอำนาจศาลทหารนั้นหมายถึงผู้ต้องหาในคดีที่ขึ้นมาสู่ศาลแล้ว คือจำเลยนั้นเอง คดีที่โจทก์กล่าวในฟ้องว่าจำเลยทำผิดร่วมกับพลตำรวจอีก 2 นาย (พลตำรวจอยู่ในอำนาจศาลทหาร)แต่โจทก์ฟ้องจำเลยคนเดียว มิได้ฟ้องพลตำรวจด้วย คดีเช่นนี้อยู่ในอำนาจศาลพลเรือน หาได้อยู่ในอำนาจศาลทหารไม่
(ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 10/2486)

คำว่า ไม้ตะพต ย่อมมีความหมายเช่นเดียวกับไม้ตะบอง ฉะนั้นจึงถือได้ว่าเปนสัตราวุธตามกดหมายแล้ว
ฟ้องว่ามีอาวุธไม้ตะพดเข้าไปลักทรัพย์ไนเคหะสถานไนเวลากลางคืน จำเลยรับสารภาพ ดังนี้ ลงโทสตามมาตรา 295 ได้ .

จำเลยซื้อเกลือและได้รับอนุญาตไห้ขนเกลือไปต่างจังหวัด ย่อมหมายถึงการขนเกลือออกนอกเขตทำเกลือด้วย.

โจทฟ้องกล่าวว่าจำเลยลักตัดไม้ไผ่ขาดจากกอ ย่อมไม่หมายถึงการที่จำเลยตัดไม้โดยเจตนาลักไม้หรือลักไม้โดยวิธีตัดขาดจากกอ ไม่นับว่าเปนฟ้องถานลักทรัพย์

แม้ว่าฟ้องโจทก์จะไม่ได้กล่าวว่าโรงเรียนประชาบาลบาเจาะ1 เป็นโรงเรียนประชาบาลที่ทางอำเภอจัดตั้ง แต่ฟ้องโจทก์ได้กล่าวแล้วว่าจำเลยรับราชการเป็นศึกษาธิการมีหน้าที่ดูแลรักษาเก็บผลประโยชน์รายได้ของโรงเรียนนั้น ก็พอตีความได้ว่า โรงเรียนนั้นเป็นของอำเภอบาเจาะ
ฟ้องโจทก์ว่าจำเลยกระทำผิดเวลากลางวัน แม้คำพยานโจทก์ไม่ปรากฏว่าจำเลยกระทำผิดเวลากลางวัน แต่มิได้โต้เถียงกันมาเรื่องเวลา ต้องฟังว่าจำเลยกระทำผิดในเวลากลางวัน

โจทฟ้องว่าจำเลยรับของโจรจากผู้ยักยอกทรัพย์ พายหลังจะอ้างว่าจำเลยมีผิดถานรับของโจร โดยรับของนั้นไว้จากผู้ทำผิดกดหมายหย่างอื่นมิได้
ความหมายของ ม.10 พ.ร.บ. ว่าด้วยไม้ซุงและไม้ท่อนที่ดวงตราลบเลือน ร.ส.115 นั้นประสงค์ที่จะลงโทสะผู้ที่ทำลายรอยตราจนจำไม่ได้

เมื่อกฎหมายบัญญัติเพียงว่าใช้เรือโดยมิได้รับอนุญาตโดยถูกต้องตามกฎหมายเป็นความผิด. แต่ปรากฏในใบอนุญาตว่าจะใช้เรือรับส่งคนโดยสารและลากจูงทั้งสองอย่างไม่ได้. เช่นนี้ย่อมลงโทษจำเลยได้ตาม พ.ร.บ.เดินเรือในน่านน้ำไทย ฉบับที่ 6พ.ศ.2481 มาตรา 9 ไม่เป็นการนอกฟ้อง.

ข้าหลวงประจำจังหวัดประกาสห้ามไม่ไห้ผู้ไดนำผ้าทุกชนิด ตั้งแต่ 5 เมตร์ขึ้นไปนอกออกจังหวัด ย่อมไม่หมายถึงผ้าที่เปนเสื้อและกางเกง ซึ่งเปนวัตถุสำเหร็ดและเปลี่ยนสภาพแล้ว

กริยาที่จำเลยงัดโรงอันเป็นเคหะสถานที่อยู่อาศัยของผู้เสียหายเข้าไปลักทรัพย์นั้น ไม่เข้าข้อ 5 แห่งกฏหมายอาญามาตรา 293 เพราะในข้อ 2 มาตรานี้ได้บัญญัติถึงการตัดช่องไว้แล้ว