คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
บทลงโทษ

คนต่างด้าวเข้ามาในอาณาจักรโดยไม่มีหนังสือสำ-หรับตัวแลไม่เสียค่าธรรมเนียมข้อลงโทษปรับตาม ม.14 แห่ง พ.ร.บ.คนเข้าเมือง พ.ศ.2470 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.2474 ม.6 กับแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.2477 ม.3 วิธีแก้กฎหมายและยกเลิกกฎหมาย

ศาลเดิมจำคุกจำเลยตามมาตรา 297-2936 แต่ให้ลงโทษตามมาตรา 293 ซึ่งเป็นบทหนักกำหนด 2 ปีศาลอุทธรณ์ยืนในข้อกำหนดโทษแต่ให้แก้บทลงโทษตาม ม.297 บทเดียวเป็นแก้น้อยโจทก์ฎีกาข้อเท็จจริงไม่ได้ปัญหาที่ว่าตามข้อเท็จจริงควรฟังว่าจำเลยสมคบกันกระทำผิดควรลงโทษฐานปล้นเป็นปัญหาข้อเท็จจริง

บาดแผลสาหัสถูกทำร้าย 11 แห่งต้องรักษาบาดแผล 15 วันนับแต่วันถูกทำร้ายแล้ว 1 เดือนแผลก็ยังไม่หาย ทำการเลี้ยงชีพไม่ได้ตามปกติยืนก็สั่นแลเสียวไปทั้งตัว นับว่าเป็นบาดเจ็บสาหัส ตามมาตรา 256 ข้อ 8 วิวาท ในการวิวาทเมื่อปรากฎว่าใครเป็นผู้ลงมือทำร้ายแล้วก็ลงโทษฐานทำร้ายร่างกายได้ พ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์ พ.ศ.2461 ม.3 แก้ไขเล็กน้อย ศาลเดิมลงโทษตาม ม.258 ให้จำคุก 1 เดือนศาลอุทธรณ์แก้ลงโทษตาม ม.256 ให้จำคุก 2 ปีเป็นแก้ไขให้จำคุก 2 ปีเป็นแก้ไขเล็กน้อย ฎีกาไม่ได้ ข้อเท็จจริง การเถียงลักษณของแผลที่ศาลชี้ขาดมานั้นเป็นการเถียงข้อเท็จจริง ข้อกฎหมาย+การวิวาทปรากฎว่าใครเป็นทำร้ายแล้วควรวางโทษ+ทำร้ายร่างกายหรือฐานวิวาทนั้นเป็นปัญหาข้อกฎหมาย

วิธีพิจารณาอาญา ฟ้อง.ตัดสิน โจทก์ฟ้องผิดฐานแลอ้างมาตราผิดตามปกติศาลไม่ลงโทษจำเลย เว้นแต่จะปรากฎว่าเป็นความผิดประเภทเดียวกันความผิดฐานทำให้สักขีพะยานสูญหายตาม ม.154 กับความผิดฐานฆ่าคนตายตาม ม.249 แล 250 นั้นเป็นความผิดคนละประเภทกันโจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา 249-250 ถ้าพิจารณาได้ความว่าจำเลยมีผิดตามมาตรา 154 ดังนี้ศาลไม่ลงโทษจำเลย อำนาจฟ้องโจทก์ฟ้องผิดฐานศาลพิพากษายกฟ้องไม่ตัดสิทธิโจทก์ที่จะฟ้องใหม่ให้ถูกฐาน

มีมูลฝิ่น ปรับเหมือนกับมีเนื้อยาฝิ่น

อย่างไรเรียกว่าเหตุพยาบาท

เหตุพยาบาทพลั้งพลาดพวกที่ไม่ทราบความพยาบาทมีผิดตาม ม.249 เท่านั้น ตัวการลงโทษไม่เท่ากัน

จำเลยสูบฝิ่นนอกโรงและมีฝิ่นไว้ ศาลลงโทษฐานเดียว
วิธีพิจารณาอาชญา จำเลยทำผิดเวลาใดที่มีกฎหมายบัญญัติไว้อย่างไร จำเลยก็ต้องควรได้รับโทษตามที่กฎหมายบัญญัติไว้อย่างนั้น กฎหมายไม่มีผลย้อนหลัง

ด่าและขัดขวางทำร้ายเจ้าพนักงานกระทำการตามหน้าที่ วิธีพิจารณาอาญา ศาลย่อมไม่ยกมาตราที่มีโทษหนักซึ่งโจทก์มิได้ขอมาลงโทษจำเลย

พ.ร.บ.มาตรการในการปราบปรามผู้กระทำความผิดเกี่ยวกับยาเสพติด พ.ศ.2534 มาตรา 7 เป็นกฎหมายพิเศษที่กำหนดโทษให้ผู้กระทำความผิดฐานพยายามต้องระวางโทษเท่ากับความผิดสำเร็จซึ่งเป็นผลร้ายแก่จำเลยทั้งสามเนื่องจากต้องรับโทษสูงขึ้นกว่าการกระทำความผิดขั้นพยายามทั่วๆ ไป เมื่อโจทก์มิได้อ้างมาตรา 7 ตาม พ.ร.บ. ดังกล่าวมาในคำขอท้ายฟ้อง ย่อมไม่อาจนำมาปรับบทลงโทษจำเลยทั้งสามโดยต้องถือว่าโจทก์ไม่ประสงค์ให้ลงโทษจำเลยทั้งสามตามบทบัญญัติมาตรานี้ ทั้งยังเป็นการพิพากษาเกินคำขอหรือที่มิได้กล่าวในฟ้องซึ่งต้องห้ามตาม ป.วิ.อ. มาตรา 192 วรรคหนึ่ง และวรรคสี่ ประกอบ พ.ร.บ.วิธีพิจารณาคดียาเสพติดให้โทษ พ.ศ.2550 มาตรา 3