คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
กฎหมาย

จำเลยเป็นเจ้าหนี้ตามคำพิพากษานำยึดที่ดินของลูกหนี้ซึ่งล้อมรั้วรุกล้ำเข้าไปในอาณาเขตต์ที่ช่องโจทก์เมื่อเจ้าพนักงานขายทอดตลาดจำเลยเป็นผู้รับประมูลซื้อไว้ได้เมื่อปรากฎว่าในการนำยึดทรัพย์นี้ จำเลยมุ่งหมายแต่จะยึดฉะเพาะทรัพย์ของลูกหนี้เท่านั้น ดังนี้จำเลยก็ไม่ได้กรรมสิทธิที่ดินของโจทก์ด้วย แม้โจทก์จะไม่ว่ากล่าวอย่างไรเสียแต่ในชั้นแรกก็ตามการยึดที่ดินที่มีโฉนดแผนที่เจ้าพนักงานบังคับคดีจะต้องนำเอาโฉนดที่ดินนั้นมาแล้วแจ้งการยึดให้ลูกหนี้ตามคำพิพากษาและเจ้าพนักงานที่ดินทราบ

กลางคืนหมายความว่าขอลาระหว่างตั้งแต่พระอาทิตย์ตกไปจนพระอาทิตย์ขึ้น
ฟ้องว่ากระทำผิดในคืนวันที่ 10 ได้ความว่ากระทำผิดในคืนวันที่ 9 แม้จะเป็นเวลาเที่ยงคืนล่วงแล้วก็ต้องยกฟ้อง
อ้างฎีกาที่ 1272/2479

เมื่อได้รับอนุญาตให้ฆ่าสุกรได้แล้ว แม้จะมิได้นำไปฆ่าตรงกับวันในใบอนุญาตก็ไม่มีผิด อ้างฎีกาที่ 615/2472

คนต่างด้าวนำเรือและอวนเข้ามาจับสัตว์น้ำในน่านน้ำสยามเป็นผิดตาม พ.ร.บ.ว่าด้วยสิทธิจับสัตว์น้ำและ พ.ร.บ.อากรค่าน้ำ ต้องลงโทษตาม พ.ร.บ.อากรค่าน้ำซึ่งเป็นบทหนัก การริบทรัพย์ตาม พ.ร.บ.ว่าด้วยสิทธิ์จับสัตว์น้ำสยามบัญญัติไว้ต่างหากจากกฎหมายอาญา มาตรา 27
ในเรื่องค่าสินบนนำจับถ้าโจทก์ไม่ปฏิบัติให้ถูกต้องในการขอให้ใช้ค่าสินบนศาลไม่ตัดสินให้
อ้างฎีกาที่ 76/2472,770/2480,1168/2480
เกาะซึ่งเป็นอาณาเขตต์สยาม อยู่ห่างฝั่ง 20 ไมล์ไม่มีคนอยู่และกรมการอำเภอไม่เคยไปที่เกาะนั้นเลยก็คงถือว่าเป็นอาณาเขตต์สยาม ใครจะยกการครอบครองขึ้นยันรัฐไม่ได้สนธิสัญญาสยามกับยี่ปุ่น ประมวลวิธีพิจารณาความอาญา ม.218,220 คดีคนในบังคับยี่ปุ่นเป็นจำเลย ฎีกาภายหลังวันยกเลิกสิทธิถอนคดี แต่ศาลล่างทั้ง 2 พิพากษาปรับจำเลยอย่างสูง 500 บาท จำเลยฎีกาไม่แต่ฉะเพาะในปัญหาข้อกฎหมาย

คำผิดก่อนใช้ พ.ร.บ.กักกันจะลงโทษตาม พ.ร.บ.กักกันไม่ได้อ้างฎีกาที่ 704/2480

ตำรวจสองคนเข้าจับผู้ลักลอบจับสัตว์น้ำในเขตต์หวงห้าม ผู้ถูกจับไม่ยอมให้จับ เกิดปลุกปล้ำกัน ผู้ใหญ่บ้านเข้าช่วยจับโดยใช้ไม้ตีศีร์ษะ ผู้ถูกจับ 1 ที ศีร์ษะแตกจึงจับตัวได้ดังนี้ เป็นการใช้กำลังพอสมควรแก่พฤตติการณ์ ผู้ใหญ่บ้านไม่มีผิด
ตำรวจจับผู้กระทำผิดควบคุมไว้ 25 ชั่วโมง จึงนำส่งสถานีตำรวจเป็นการนานเกินสมควรต้องมีผิดตาม ม.270

ในคดีที่เจ้ามฤดกมรณะก่อนวันใช้ประมวลแพ่งฯ พรรพ 2 จะนำบทบัญญัติในประมวลบรรพนั้นมาใช้บังคับมิได้
ตรัสติที่ตั้งขึ้นก่อนวันใช้ประมวลแพ่งฯ บรรพ 6 ย่อมมีผลสมบูรณ์ใช้ได้ โดยกฎหมายสยามรับเอาหลักกฎหมายอังกฤษเรื่องวิธีการตั้งตรัสต์มาใช้เท่าที่ไม่ขัดต่อความสงบเรียบร้อยของประชาชนและถือว่าเป็นส่วนหนึ่งแห่งกฎหมายสยาม
การตั้งตรัสต์โดยไม่มีกำหนดเวลานั้นไม่เป็นโมฆะเสียเปล่าไป แต่กำหนดระยะเวลามีผลแห่งตรัสต์จะสิ้นสุดลงเมื่อสิ้นชีวิตผู้รับประโยชน์ตามพินัยกรรมคนท้ายที่สุดที่มีชีวิตอยู่ในขณะผู้ทำพินัยกรรมตายและอีก 20 ปี ต่อแต่นั้นไป
โมฆะกรรมนั้นจะให้สัตยาบันมิได้, นิติกรรมที่มีกำหนดเวลาเกินกำหนดในกฎหมายนั้นไม่เป็นโมฆะเสียทีเดียว แต่ถือว่านิติกรรมฉะบับนั้นมีผลเพียงเท่าที่ระยะเวลาในกฎหมายกำหนดไว้

นำประกาศภาพยนต์ด้วยตัวหนังสือออกแจกจ่ายโฆษณาแก่ประชาชนโดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานก็ไม่มีความผิด

คดีอาญาซึ่งอัตราโทษ+างสูงในกฎหมายกำหนด+ให้จำคุกเกินกว่า 3 ปี พิพากษาศาลชั้นต้นนายเดียวพิพากษาคดีนั้นมิได้ +คดีที่ศาลชั้นต้นพิพากษาคดีเกินอำนาจตามพระธรรมนูญศาลยุติธรรมศาลฎีกาย้อนสำนวนไปให้ศาลชั้นต้นพิพากษาใหม่

กลางคืนต้องหมายความว่าเวลาระหว่างตั้งแต่พระอาทิตย์ตกไปจนพระอาทิตย์ขึ้น โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำผิดในคืนวันขึ้น 9 คำทางพิจารณาโจทก์นำสืบว่าจำเลยทำผิดเมื่อเวลา 4 นาฬิกาของคืนวันขึ้น 8 ค่ำดังนี้ ถือว่าโจทก์ฟ้องผิดวันต้องยกฟ้องอ้างฎีกาที่ 502/2481 และ 877/2481