คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ขนสุรา

ขนสุราตั้งแต่ 10 ลิตรขึ้นไปโดยไม่ได้รับอนุญาตอันเป็นความผิดตามพระราชบัญญัติสุรา 2493 มาตรา 14,38 นั้น จะริบสุราของกลางที่ขนนั้นตามมาตรา 45 ไม่ได้ ต้องคืนแก่เจ้าของ (อ้างฎีกาที่ 508/2494)

ผู้ขายส่งขนสุราจากร้านขายปลีกกลับคืนร้านขายส่ง แม้จะได้มีหนังสือถึงเจ้าพนักงานสรรพสามิตต์ ขอรับสุราจากร้านขายปลีกคืนมายังร้านขายส่งและเจ้าพนักงานสรรพสามิตต์อนุญาตแล้วก็ตาม เมื่อไม่มีใบอนุญาตขนสุราหรือไม่นำใบอนุญาตขนสุรากำกับไปกับสุราที่ขนด้วยย่อมเป็นการฝ่าฝืนมาตรา 14 อันจะต้องมีผิดตามมาตรา 38 แห่งพ.ร.บ.สุรา 2493 จำเลยจะต้องรู้ข้อกฎหมายดังว่านี้ จะอ้างว่าไม่มีเจตนาทำผิดกฎหมายไม่ได้

ผู้ขายส่งขนสุราจากร้านขายปลีกกลับคืนร้านขายส่งแม้จะได้มีหนังสือถึงเจ้าพนักงานสรรพสามิต ขอรับสุราจากร้านขายปลีกคืนมายังร้านขายส่งและเจ้าพนักงานสรรพสามิตอนุญาตแล้วก็ตาม เมื่อไม่มีใบอนุญาตขนสุราหรือไม่นำใบอนุญาตขนสุรากำกับไปกับสุราที่ขนด้วย ย่อมเป็นการฝ่าฝืนมาตรา 14 อันจะต้องมีผิดตามมาตรา 38 แห่งพระราชบัญญัติสุรา 2493จำเลยจะต้องรู้ข้อกฎหมายดังว่านี้จะอ้างว่าไม่มีเจตนาทำผิดกฎหมายไม่ได้

การฟ้องคดีอาญาที่หาว่าจำเลยมีสุราผิดกฎหมายไว้ในครอบครอง ต้องกล่าวในฟ้องหรือมีข้อความพอให้เห็นว่าจำเลยรู้อยู่ว่าเป็นน้ำสุราที่ผิดกฎหมาย มิฉะนั้นศาลยกฟ้องแม้จำเลยจะให้การรับสารภาพ
ความผิดฐานขนสุราโดยไม่ได้รับอนุญาตนั้น มุ่งฉะเพาะการขนน้ำสุราที่ชอบด้วยกฎหมายไปต่างตำบล ถ้าขนสุราผิดกฎหมายไม่เข้าอยู่ในมาตรา 11พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน

การฟ้องคดีอาญาที่หาว่าจำเลยมีสุราผิดกฎหมายไว้ในครอบครองต้องกล่าวในฟ้องหรือมีข้อความพอให้เห็นว่าจำเลยรู้อยู่ว่าเป็นน้ำสุราที่ผิดกฎหมาย มิฉะนั้นศาลยกฟ้องแม้จำเลยจะให้การรับสารภาพ
ความผิดฐานขนสุราโดยไม่ได้รับอนุญาตนั้น มุ่งเฉพาะการขนน้ำสุราที่ชอบด้วยกฎหมายไปต่างตำบล ถ้าขนสุราผิดกฎหมายไม่เข้าอยู่ในมาตรา 11 พระราชบัญญัติภาษีชั้นใน

การขนสุราไปต่างตำบลในจังหวัดเดียวกัน ย่อมไม่มีความผิด
(อ้างฎีกาที่ 667/2490)
คดีหาว่าจำเลยขนสุราไปต่างจังหวัด โดยไม่ได้รับอนุญาต เมื่อฟ้องของโจทก์ไม่อาจทราบได้ว่าจำเลยได้ขนน้ำสุราข้ามเขตต์จังหวัดเป็นจำนวนเท่าใด คดีก็ไม่มีทางลงโทษจำเลยได้.

การขนสุราไปต่างตำบลในจังหวัดเดียวกัน ย่อมไม่มีความผิด (อ้างฎีกาที่ 667/2490)
คดีหาว่าจำเลยขนสุราไปต่างจังหวัด โดยไม่ได้รับอนุญาตเมื่อฟ้องของโจทก์ไม่อาจทราบได้ว่าจำเลยได้ขนน้ำสุราข้ามเขต จังหวัดเป็นจำนวนเท่าใด คดีก็ไม่มีทางลงโทษจำเลยได้

จำเลยได้รับอนุญาตให้ขายสุราที่ผลิตขึ้นในจังหวัดฉะเชิงเทราจำเลยได้ขนเหล้าที่ผลิตจากที่อื่นไม่ใช่ผลิตจากจังหวัดฉะเชิงเทราซึ่งอยู่ในลังวางอยู่บนบาทวิถี จะเอาเข้าร้านนั้น ไม่เป็นการขนสุราจากตำบลหนึ่งถึงอีกตำบลหนึ่งหรือจากจังหวัดหนึ่งถึงอีกจังหวัดหนึ่ง จำเลยจึงไม่มีผิดฐานขนสุรา โดยไม่ได้รับอนุญาต
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานมีสุรา โดยแสดงไม่ได้ว่าซื้อมาจากผู้ที่ควรขายตามมาตรา 4 แห่ง พ.ร.บ.ภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. 2476 กับฐานขนสุราข้ามตำบลตามมาตรา 11, 12 แห่ง พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน จ.ศ. 1248 ศาลชั้นต้นลงโทษฐานขนสุราข้ามเขตต์ตามมาตรา 11, 12 จำเลยฝ่ายเดียวอุทธรณ์ศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้อง ดังนี้ โจทก์จะฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยฐานซื้อสุราจากผู้ที่ไม่ควรขายตามมาตรา 4 พ.ร.บ.ภาษีชี้นในแก้ไขเพิ่มเติม 2476 ไม่ได้ เพราะโจทก์ไม่ได้อุทธรณ์ไว้.

จำเลยได้รับอนุญาตให้ขายสุราที่ผลิตขึ้นในจังหวัดฉะเชิงเทรา จำเลยได้ขนเหล้าที่ผลิตจากที่อื่นไม่ใช่ผลิตจากจังหวัดฉะเชิงเทรา ซึ่งอยู่ในลังวางอยู่บนบาทวิถีจะเอาเข้าร้านนั้น ไม่เป็นการขนสุราจากตำบลหนึ่งถึงอีกตำบลหนึ่งหรือจากจังหวัดหนึ่งถึงอีกจังหวัดหนึ่ง จำเลยจึงไม่มีผิดฐานขนสุราโดยไม่ได้รับอนุญาต
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานมีสุราโดยแสดงไม่ได้ว่าซื้อมาจากผู้ที่ควรขายตามมาตรา 4 แห่งพ.ร.บ.ภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติมพ.ศ.2476 กับฐานขนสุราข้ามตำบลตามมาตรา 11,12 แห่งพ.ร.บ.ภาษีชั้นใน จ.ศ.1248ศาลชั้นต้นลงโทษฐานขนสุราข้ามเขตตามมาตรา 11,12 จำเลยฝ่ายเดียวอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้อง ดังนี้ โจทก์จะฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยฐานซื้อสุราจากผู้ที่ไม่ควรขายตามมาตรา 4 พ.ร.บ.ภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม 2476 ไม่ได้เพราะโจทก์ไม่ได้อุทธรณ์ไว้

ในเรื่องห้ามขนสุราข้ามเขตต์โดยไม่ได้รับอนุญาตนั้น ไม่ปรากฎว่า ให้ถือเขตต์ตามพ.ร.บ.ปกครองท้องที่ ถ้าโจทก์นำสืบถึงเขตต์ ตามพ.ร.บ. ภาษีชั้นในไม่ได้ ก็ลงโทษจำเลยไม่ได้