คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
จำนวน

โจทก์กล่าวฟ้องเกี่ยวกับค่าแรงงานว่าโจทก์ควรได้ข้าวเปลือกในนา 13 ไร่ 650 ถัง ราคาถังละ 10 บาท รวมเป็นเงิน 6500 บาท และคำให้การของจำเลยก็มิได้ปฏิเสธจำนวนข้าวที่โจทก์เรียกร้องคงเถึยงแต่เรื่องราคาข้าวว่าถังละ 7 บาท ดังนี้ก็ชอบต้องฟังว่าโจทก์ควรได้ข้าวเปลือกเป็นค่าจ้าง 650 ถัง แต่ราคาข้าวเปลือกโจทก์มิได้นำสืบจึงต้องฟังตามคำพยานจำเลยว่าราคาข้าวเปลือกถังละ 7 บาท

พยานโจทปากหนึ่งแม้ไม่ได้ไห้การไนชั้นสอบสวนไว้ ก็รับฟังเปนพยานชั้นพิจารนาได้
แม้เจ้าพนักงานจะปติบัติเกี่ยวกับพยานวัตถุของกลางไม่ถูกต้องตามที่กดหมายบังคับ แต่เมื่อสาลได้ฟังข้อเท็ดจิงถึงปริมานของกลางตามคำพยานบุคคลเสียแล้ว ย่อมไม่เปนเหตุไห้สาลชี้ขาดข้อเท็ดจิงไนเรื่องจำนวนของกลางที่ฟังมาเปนหย่างอื่นไปได้

ถ้อยคำตามพระราชบัญญัติภาษีชั้นใน จ.ศ.1248 มาตรา 12 ซึ่งบัญญัติว่า 'ฯลฯน้ำสุราซึ่งผู้นั้นทำความผิดก็ให้เก็บริบไว้ทั้งสิ้น'นี้ เป็นคำบังคับให้ริบไม่ใช่ให้ศาลใช้ดุลพินิจริบก็ได้ไม่ริบก็ได้
เมื่อจำเลยกระทำผิดตามพระราชบัญญัติภาษีชั้นใน จ.ศ.1248 มาตรา 11(ขนสุราออกนอกเขตไม่รับอนุญาต)แล้วศาลพิพากษาริบน้ำสุราได้ทั้งหมด โดยไม่ต้องคำนึงว่าจะเป็นจำนวนเกินกว่า 10 ลิตรที่ยกเว้นไว้ในมาตรา 11 มากน้อยเท่าใด

เดิมโจทก์ฟ้องว่าจำเลยนำยาเส้นหนัก 175 กรัมออกจากเขตต์โดยมิได้รับอนุญาต ศาลยกฟ้องเพราะจำนวนยาไม่ถึงกิโลกรัมไม่เป็นผิด โจทก์จึงฟ้องคดีนี้ว่าจำเลยนำยา 175 กิโลกรัมออกจากเขตต์ อ้างว่าฟ้องเรื่องก่อนตกคำว่า "กิโล" ไป ต้องถือว่าเป็นฟ้องซ้ำ เพราะแม้จำนวนจะต่างกัน แต่เป็นข้อหาในกรรมอันเดียวกัน

คอนกรีตผสมเสร็จที่จำเลยนำไปอ้างเป็นเหตุฟ้องเรียกค่าเสียหายจากโจทก์ในคดีของศาลแพ่งธนบุรี เป็นสินค้าที่จำเลยซื้อจากโจทก์เมื่อวันที่ 12, 16 และ 18 กันยายน 2544 ส่วนคอนกรีตผสมเสร็จที่โจทก์ฟ้องขอให้จำเลยชำระราคาในคดีนี้ เป็นสินค้าที่จำเลยซื้อจากโจทก์เมื่อระหว่างวันที่ 11 ถึง 31 มกราคม 2545 และระหว่างวันที่ 1 ถึง 18 กุมภาพันธ์ 2545 สินค้าที่เป็นมูลเหตุให้ฟ้องร้องกันในคดีทั้งสองจึงเป็นคนละจำนวนกัน แม้ว่าสินค้าที่จำเลยซื้อแต่ละคราวในคดีนี้กับคดีก่อนจะสืบเนื่องมาจากใบเสนอราคาของโจทก์ฉบับเดียวกัน ก็ไม่มีผลทำให้ประเด็นที่ต้องวินิจฉัยเป็นอย่างเดียวกันอันจะเป็นการดำเนินกระบวนพิจารณาซ้ำไปได้

ข. ติดต่อขอซื้อเมทแอมเฟตามีนจากจำเลย ได้แจ้งแก่จำเลยแล้วว่า ตนเองขอซื้อ 13 เม็ด และ ป. ขอซื้อ 10 เม็ด โดย ข. มอบเงินค่าเมทแอมเฟตามีนทั้งหมดให้จำเลย แต่ขณะส่งมอบเมทแอมเฟตามีนให้แก่กัน จำเลยเตรียมเมทแอมเฟตามีน แยกมาสำหรับ ข. 13 เม็ด และสำหรับ ป. 10 เม็ด แยกกันส่งมอบให้แต่ละคนตามจำนวนที่ขอซื้อ อันแสดงให้เห็นถึงเจตนาของจำเลยได้อย่างชัดเจนว่า ตั้งใจจะจำหน่ายเมทแอมเฟตามีนให้ ข. 13 เม็ด แยกต่างหากจากที่จำหน่ายให้ ป. 10 เม็ด การกระทำของจำเลยจึงเป็นการกระทำความผิดสองกรรมต่างกัน