คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ป้องกันเกินกว่าเหตุ

จำเลยเห็นพี่ชายของนายจ้างกำลังถูกทำร้าย จึงใช้ปืนยิงไปกระสุนปืนไปถูกผู้ตายเข้าถึงแก่ความตาย การกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันแต่เกินกว่าเหตุ เพราะผู้ที่ถูกทำร้ายเป็นเพียงแต่ถูกขว้างและตีเท่านั้น

จำเลยถูกผู้ร้ายในท้องถิ่นรบกวนเสียจนประสาทหวาดระแวงไม่ปกติ ในคืนเกิดเหตุ จำเลยตื่นขึ้นกลางดึกเห็นคนดำๆ ที่นอกชานจำเลยจึงเอาปืนลูกซองที่เอาไว้ข้างที่นอนยิงไป 1 นัด ปรากฏว่าเป็นภริยาจำเลยเอง ภริยาจำเลยถูกกระสุนปืนตายคาที่ ที่นอกชานนั่นเองดังนี้ เป็นเรื่องสำคัญผิดว่าเป็นผู้ร้าย ถือได้ว่าเป็นการป้องกันเกินกว่าเหตุ

จำเลยทั้ง 5 คนต่างมีอาวุธตามหาบุตรสาวของจำเลยที่ 2 ไปถึงที่พักของชายแล้วจะเข้าค้นหาบุตรสาวในที่พักนั้น ชายเจ้าของที่พักไม่ยอมให้เข้าไป จำเลยที่2 ขืนจะเข้าไปให้ได้ ชายเจ้าของที่พักจึงเอาขวานเงื้อจะฟัน จำเลยที่ 2 เอาหอกค้ำไว้ ชายนั้นจะฟันซ้ำอีกจำเลยที่ 1จึงใช้ปืนยิงชายนั้นตายดังนี้จำเลยที่ 1 จะอ้างว่ากระทำโดยป้องกันไม่ได้

เข้ามาด่าและทำร้ายพวกจำเลย แต่สู้พวกจำเลยไม่ได้จึงวิ่งหนีไปบนบ้านของผู้อื่นจำเลยยังไล่ตามไปบนบ้านลากเอาตัวออกมาทำร้ายอีกดังนี้ เป็นการที่จำเลยกระทำโดยถูกยั่วโทษะ มีคนมาทำร้ายบิดาจึงเข้าทำร้ายผู้นั้น ได้ลดฐานยั่วโทษะ มีคนเข้าทำร้ายผู้อื่นจึงเข้าทำร้ายผู้ทำร้ายนั้น ไม่ได้ลดฐานยั่วโทษะ ฎีกาอุทธรณ์แก้มาก ศาลเดิมพิพากษาให้จำคุกจำเลยคนละ 2 ปีตาม ม.256 ศาลอุทธรณ์แก้ให้จำคุกคนละ 6 เดือนตาม ม.256-50-53 +นี้เป็นแก้มาก อ้างฎีกา ที่ 41/2473 ที่ 60/2476

ศาลเดิมลงมาตรา 251 - 59 จำ 4 ปี 8 เดือน ศาลอุทธรณ์วางมาตรา 249 - 50 - 53 จำ 4 ปี 8 เดือนแก้น้อย

อย่างไรเรียกว่ากระทำโดยป้องกันเกินกว่าเหตุ

การที่จำเลยหยิบมีดปอกผลไม้ปลายแหลมมาจากห้องครัวภายในร้านที่เกิดเหตุและใช้แทงผู้ตายบริเวณด้านหน้าร้านภายในบริเวณร้านที่เกิดเหตุ ยังมิได้ออกไปนอกร้านสู่ทางสาธารณะ การกระทำของจำเลยจึงไม่เป็นความผิดฐานพาอาวุธไปในเมือง หมู่บ้านหรือทางสาธารณะโดยไม่มีเหตุสมควร

การที่จำเลยหยิบมีดปอกผลไม้ปลายแหลมมาจากห้องครัวภายในร้านที่เกิดเหตุและใช้แทงผู้ตายบริเวณด้านหน้าร้านภายในบริเวณร้านที่เกิดเหตุ ยังมิได้ออกไปนอกร้านสู่ทางสาธารณะ การกระทำของจำเลยจึงไม่เป็นความผิดฐานพาอาวุธไปในเมือง หมู่บ้านหรือทางสาธารณะโดยไม่มีเหตุสมควร