คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ผู้ร่วมกระทำ

จำเลยสมคบกับนายสมศักดิ์ทำการชิงทรัพย์ แล้วพากันหลบหนีนายสมศักดิ์ได้ใช้มีดแทงสิบตำรวจโทแม้นถึงแก่ความตายเพื่อหลีกเลี่ยงให้พ้นการจับกุม เมื่อได้แยกทางกับจำเลยไปคนละทิศละทางแล้ว ถือได้ว่าเหตุการณ์เกี่ยวกับการชิงทรัพย์ของจำเลยและนายสมศักดิ์ขาดตอนจากกันแล้ว จำเลยจึงไม่มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 339 วรรคท้าย
ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 339วรรคสอง โจทก์อุทธรณ์ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 339 วรรคท้าย ซึ่งเป็นบทที่มีอัตราโทษหนักกว่า ถือได้ว่าโจทก์ได้อุทธรณ์ในทำนองขอให้ลงโทษจำเลยให้หนักขึ้นตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 212 แล้ว แม้ศาลอุทธรณ์เห็นว่าจำเลยคงผิดมาตรา 339 วรรคสอง ศาลอุทธรณ์ก็มีอำนาจพิพากษาเพิ่มโทษจำเลยได้

เมื่อจำเลยละเมิดทำให้โจทก์เสียหายแล้วศาลก็พิพากษาให้จำเลยรับผิดในความเสียหายนั้นตามพฤติการณ์และความร้ายแรงแห่งละเมิดตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 438 การที่มีผู้อื่นทำละเมิดจะต้องรับผิดในความเสียหายนั้นอีกหรือไม่ไม่ทำให้ความรับผิดของจำเลยลดลงแต่ประการใดฉะนั้น การที่โจทก์จะฟ้องผู้ทำละเมิดแต่บางคนหรือถอนฟ้องบางคนก็ไม่ทำให้ความรับผิดของจำเลยผู้ทำละเมิดและต้องรับผิดดังกล่าวแล้วเปลี่ยนแปลงไป

ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยฐานเป็นตัวการสบคบกันชิงทรัพย์ ศาลอุทธรณ์แก้ว่าจำเลยเป็นเพียงผู้สนับสนุนโจทก์ฎีกาฝ่ายเดียว ขอให้ลงโทษจำเลยฐานเป็นตัวการ เมื่อศาลฎีกาเห็นว่าจำเลยไม่มีความผิด แม้จำเลยไม่ได้ฎีกาขึ้นมา ศาลฎีกาก็ยกขึ้นวินิจฉันและยกฟ้องได้ เพราะเกี่ยวแก่ความสงบเรียบร้อย

ไม่ได้อยู่ในกลุ่มคนวิวาทกันแต่ได้ยืนอยู่ใกล้ที่วิวาทและได้เอาเก้าอี้ทุ่มลงไปในกลุ่มคนที่วิวาทกันได้ชื่อว่าเป็นการวิวาทด้วย เมื่อเกิดการทำร้ายกันตายในวงวิวาท ก็ต้องมีความผิดตาม มาตรา 253 ด้วย

เรื่องปล้นแลฆ่าเจ้าทรัพย์ตายผู้ร้ายคน 1 ฆ่าพวกเจ้าทรัพย์ตาย โดยผู้ร้ายอื่นไม่ได้สมคบหรือร่วมมือในการฆ่าด้วย คนอื่นคงมีผิดตาม มาตรา 301 ตอน 3 ไม่ใช่มาตรา 250

อย่างไรเรียกว่าสมคบกัน
ฟ้องขอให้ลงโทษฐานลักทรัพย์ตาม ม.293 พิจารณาได้ความว่าวิ่งราวตาม ม.297 ลงโทษได้

ปล้น คนที่ฆ่าเจ้าทรัพย์ตายมีผิดตาม ม.301 ตอนสุดท้าย วิธีพิจารณาอาญาตัวการไม่จำต้องรับโทษเท่ากัน
ฎีกา 895/2469 ,998/72,700/72,777/72,476/72 ตัดสินว่าพวกปล้นคนที่ยิงเจ้าทรัพย์ตายนั้น มีผิดตามมาตรา 250 ข้อ 5 อีกด้วย และฎีกาเหล่านี้บางฉบับได้กล่าวไว้ชัดเจนถึงแม้จำเลยฎีกาฝ่ายเดียว หรือโจทก์จะไม่ได้ฟ้องขอให้ลงตามมาตรา 250 ด้วย

ไม่ใช่ผู้ลงมือยิง ไม่เปนเหตุปราณีย์ วิธีพิจารณาอาญา ตัวการไม่จำเปนต้องรับโทษเท่ากัน