คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
พ.ร.บ.ฝิ่น

พ.ร.บ.ฝิ่น พ.ศ. 2472 มาตรา 53 ซึ่งได้แก้ไขใหม่ โดย พ.ร.บ.ฝิ่น ( ฉบับที่ 4 ) 2481 มาตรา 6 หาได้ประสงค์จะให้ถือเอา " ราคาฝิ่น " มาตั้งเป็นเกณฑ์คำนวณค่าปรับในคดีเรื่อง " มูลผิ่น " เหมือนมาตรา 51 ไม่เพราะความตอนท้าย 2 วรรคที่บัญญัติในเรื่อง " ราคาฝิ่น " และ " ราคามูลฝิ่น " อันจะตั้งเป็นเกณฑ์คำนวณค่าปรับนั้น วรรคหลังบัญญัติว่า " ราคามูลฝิ่น..." ให้ถือเอา " ราคาฝิ่น " ตามวรรคก่อนแต่ " ราคาฝิ่น " ตามวรรคก่อนนั้นให้ถือเอา " ราคาฝิ่น " หรือ " ราคามูลฝิ่น " แล้วแต่กรณี ฉะนั้นเมื่อกรณีเป็นเรื่อง " มูลฝิ่น " ก็ตต้องถือเอาราคามูลฝิ่นตั้งเป็นเกณฑ์ค่าปรับ เมื่อรัฐบาลมิได้ขาย " มูลผิ่น " จึงไม่มีราคามูลฝิ่นที่รัฐบาลขายมาตั้งเป็นเกณฑ์คำนวณค่าปรับ ก็ต้องปรับตามคั่น+ตามที่บัญญัติไว้ในมาตรานั้น

ฝิ่นดับที่มีของอื่นเจือปนอยู่ด้วย ก็ถือว่าเป็นฝิ่นทั้งหมดตาม พ.ร.บฝิ่น พ.ศ.2472 มาตรา 3 ต้องปรับตามน้ำหนักของกลางทั้งหมด

จำเลยเป็นผู้ทำบัญชีในสถานที่รวบรวมฝิ่นย่อยของบริษัทซึ่งรับเหมาส่งฝิ่นดิบแก่กรมสรรพสามิตต์ ได้ควบคุมฝิ่นดิบของบริษัทโดยมีใบคุ้มครองกำกับมา แต่มีฝิ่นสุกซึ่งไม่ได้รับอนุญาตมาด้วย 11300 กรัม เมื่อปรากฎข้อเท็จจริงว่าผู้ทำบัญชีได้เป็นผู้ไปซื้อฝิ่นนี้มาจากบนดอย และนำมาบรรจุหีบที่สถานที่รวมฝิ่นย่อยและได้เป็นผู้ควบคุมมาจนถูกจับ ดังนี้ย่อมเรียกได้ว่า จำเลยเป็นผู้ "มี" ตามความหมายแห่ง พ.ร.บ.ฝิ่นแล้ว

จำเลยเป็นผู้ทำบัญชีในสถานที่รวบรวมฝิ่นย่อยของบริษัทซึ่งรับเหมาส่งฝิ่นดิบแก่กรมสรรพสามิต ได้ควบคุมฝิ่นดิบของบริษัทโดยมีใบคุ้มครองกำกับมา แต่มีฝิ่นสุกซึ่งไม่ได้รับอนุญาตมาด้วย 11300 กรัม เมื่อปรากฏข้อเท็จจริงว่าผู้ทำบัญชีได้เป็นผู้ไปซื้อฝิ่นนี้มาจากบนดอย และนำมาบรรจุหีบที่สถานที่รวมฝิ่นย่อยและได้เป็นผู้ควบคุมมาจนถูกจับ ดังนี้ย่อมเรียกได้ว่า จำเลยเป็นผู้'มี'ตามความหมายแห่ง พระราชบัญญัติฝิ่นแล้ว

โจทก์ฟ้องจำเลยรับสารภาพได้ความว่าจำเลยมีเนื้อฝิ่นและมูลฝิ่นโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน เนื้อฝิ่นรัฐบาลจำหน่ายกรัมละ 4 บาท ส่วนมูลฝิ่นรัฐบาลจำหน่ายกรัมละเท่าใดไม่ได้ความดังนี้คงปรับจำเลยได้ 5 เท่าของราคาเนื้อฝิ่น ส่วนเกณฑ์ปรับฐานมีมูลฝิ่นต้องปรับอย่างสูง 50 บาทเท่านั้น เพราะโจทก์ไม่แจ้งราคามูลฝิ่น
(อ้างฎีกาที่ 1037/82, 914/87)

ผู้ได้รับอนุญาตตั้งร้านฝิ่นได้พาฝิ่น ซึ่งได้รับอนุญาตให้ขายในร้านออกนอกร้านฝิ่นไปเก็บไว้ที่พักของตนโดยไม่ได้รับอนุญาตนั้น จะกล่าวอ้างว่าเพราะตำรวจจับลูกจ้างในร้านฝิ่นไปหมดนั้น ย่อมไม่ใช่เหตุฉุกเฉินร้ายแรงถึงขนาดที่จะอ้างเป็นความจำเป็นให้พ้นผิดได้ และจะอ้างว่าไม่มี เจตนาตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 43 ก็ไม่ได้ (อ้างฎีกาที่ 269/2480)

"เครื่องมืออย่างอื่นอันทำไว้เพื่อสูบฝิ่น" ตาม พ.ร.บ.ฝิ่น พ.ศ.2472 มาตรา 3 นั้นจะต้องมีลักษณะและทำนองเดียวกับหัวกล้อง หรือด้ามกล้องทั้งสองอย่างรวมกัน ซึ่งโดยสภาพทำไว้เพื่อใช้สูบฝิ่น
โป๊ะตะเกียงสูบฝิ่น ตะเกียงน้ำมันมะพร้าว ถ้วยใส่มูลฝิ่น เปลือกหลอดฝิ่นเปล่า หาใช่ "เครื่องมืออย่างอื่นอันทำไว้เพื่อสูบฝิ่น" ไม่

'เครื่องมืออย่างอื่นอันทำไว้เพื่อสูบฝิ่น' ตามพะราชบัญญัติฝิ่น พ.ศ.2472 มาตรา 3 นั้นจะต้องมีลักษณะและทำนองเดียวกับหัวกล้องหรือด้ามกล้องทั้งสองอย่างรวมกันซึ่งโดยสภาพทำไว้เพื่อใช้สูบฝิ่น
โป๊ะตะเกียงสูบฝิ่นตะเกียงน้ำมันมะพร้าวถ้วยใส่มูลฝิ่นเปลือกหลอดฝิ่นเปล่า หาใช่'เครื่องมืออย่างอื่นอันทำไว้เพื่อสูบฝิ่น'ไม่

ผ้าเช็ดฝิ่นไม่ใช่สิ่งที่ผสมอยู่กับฝิ่นตามความหมายในมาตรา 3 (1) แห่ง พ.ร.บ.ฝิ่น 2472 จึงจะถือว่าเป็นฝิ่นไม่ได้
เมื่อไม่ปรากฎราคามูลฝิ่นของกลางตามราคาซึ่งรัฐบาลขายในท้องที่และเวลาเกิดเหตุก็ไม่มีทางจะคำนวณ 5 เท่าของราคามูลฝิ่นของกลางได้ จึงต้องปรับในอัตราคั่นต่ำในกฎหมาย.

ผ้าเช็ดฝิ่นไม่ใช่สิ่งที่ผสมอยู่กับฝิ่นตามความหมายในมาตรา3(1) แห่ง พระราชบัญญัติฝิ่น 2472 จึงจะถือว่าเป็นฝิ่นไม่ได้
เมื่อไม่ปรากฏราคามูลฝิ่นของกลางตามราคาซึ่งรัฐบาลขายในท้องที่และเวลาเกิดเหตุก็ไม่มีทางจะคำนวณ 5 เท่าของราคามูลฝิ่นของกลางได้ จึงต้องปรับในอัตราขั้นต่ำในกฎหมาย
(อ้างฎีกา 1037/2482,768/2492)