คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ภาษีเพิ่มเติม

โจทก์ชำระเงินภาษีแล้วต่อมาเจ้าพนักงานประเมินเห็นว่ารายการที่ยื่นไว้นั้นต่ำไป จึงตรวจสอบหลักฐานและเรียกโจทก์ไปสอบถามปรากฏจากการตรวจสอบไต่สวนและคำรับสารภาพของโจทก์ว่าโจทก์ยื่นรายการเสียภาษีไว้ต่ำกว่าจำนวนที่ควรต้องเสียจึงมีคำสั่งให้โจทก์ชำระเงินภาษีเพิ่มเติมอีกเช่นนี้เป็นอำนาจที่เจ้าพนักงานประเมินกระทำได้ตามประมวลรัษฎากรมาตรา 19,20 ในเมื่อรายการที่โจทก์ทำยื่นไว้แล้วนั้นไม่ถูกต้องตามความจริงในกรณีเช่นนี้ไม่ต้องขออนุมัติอธิบดีตาม มาตรา 86(ก่อนแก้ไข) เพราะไม่ได้ใช้อำนาจกำหนดยอดเงินที่จะต้องคำนวณเพื่อเสียภาษีขึ้นเอง

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษปรับจำเลยฐานมีอาวุธปืนซึ่งมีหมายเลขทะเบียนของผู้อื่นไว้ในครอบครองโดยมิได้รับอนุญาต แต่ไม่ริบปืนของกลาง อัยการโจทก์จึงอุทธรณ์ขอให้ริบปืนของกลาง ในระหว่างพิจารณาของศาลอุทธรณ์ได้มีพระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2506 ออกใช้บังคับโดยมีมาตรา 9 วรรค 1 เปิดโอกาสให้ผู้มีอาวุธปืนฯ มาขออนุญาตต่อนายทะเบียนในกำหนด 90 วันโดยผู้นั้นไม่ต้องรับโทษ ดังนี้+แม้คดีอยู่ในระหว่างการพิจารณาของศาลอุทธรณ์ในระหว่างใช้พระราชบัญญัติดังกล่าวศาลอุทธรณ์ย่อมพิพากษายกฟ้องได้

คำว่า "อาจต้องรับผิดเสียเงินอีก ฯลฯ " ตามความใน ม.23 ,26 แห่งประมวลรัษฎากรนั้นเป็นเรื่องที่ ก.ม.กำหนดให้ใช้ดุลยพินิจหนักเบาตามควรแก่กรณีเป็นเรื่อง ๆ ไม่ว่าควรเรียกภาษีเพิ่มถึงเต็มพิกัดหรือลดหย่อนลงเพียงใดเมื่อปรากฎว่าเจ้าพนักงานประเมินเรียกเก็บภาษีเพิ่มเป็นจำนวนเกินสมควรแก่พฤติการณ์ที่ผู้เสียควรต้องรับผิดแล้ว ศาลย่อมมีอำนาจกำหนดลงให้ตามที่เห็นสมควรได้

การที่จะเรียกภาษีเพิ่มขึ้นตามความใน ม. 14 ในฐานที่ ไม่ยื่นแบบรายการภาษีนั้นไม่เป็นบทบังคับตายตัว หากแต่อยู่ในดุลยพินิจของศาลหรือเจ้าพนักงานแล้วแต่เหตุการณ์เป็นเรื่อง ๆ ไป การอุทธรณ์คำชี้ขาดของข้าหลวงประจำจังหวัดต้องทำโดยยื่นฟ้องต่อศาลภายในกำหนด 30 วัน นับแต่วันที่ ได้รับแจ้งคำชี้ขาดข้าหลวงประจำจังหวัดทำคำสั่งในคำร้องอุทธรณ์คพสั่งของผู้เสียภาษีแล้วเรียกผู้เสียภาษีไปฟังและเซ้นทราบคำสั่ง วันหลังจึงมีหนังสือแจ้งคำสั่งมายังผู้เสียภาษีอีทีหนึ่งดังนี้ต้องถือว่าผู้เสียภาษีทราบคำสั่งโดยชอบในวันหลัง ประมวลวิธีพิจารณาแพ่ง ม. 224

คำสั่งอธิบดีกรมสรรพสามิตต์ลงวันที่ 29 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2474 แลวันที่ 5 มีนาคม พ.ศ.2475 ซึ่งออกตามความใน ม.9 แห่งพระราชบัญญัติภาษีไม้ขีดไฟซึ่งทำในพระราชอาณาเขตต์ พ.ศ.2474 กฎหมายใหม่กับกฎหมายเก่า+กัน ไม้าขีดไฟที่ได้เสียภาษีแล้วตามอัตราในพระราชบัญญัติ+แต่ยังมิได้นำออกจาก+อุตสาหกรรม ต่อมาได้พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมอัตราภาษีไม้ขีดไฟ+ใช้ใหม่ดังนี้ เจ้าพนักงานมีอำนาจเรียกเก็บภาษีเพิ่มเติมตามอัตรา+กฎหมายใหม่ได้