คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
สัญจร

แม่น้ำลำคลองนั้น โดยสภาพย่อมถือว่าเป็นทางซึ่งสาธารณะชนใช้สัญจรไปมา อันถือได้ว่าเป็นทางสาธารณะหรือทางหลวงตามกฎหมายเว้นแต่จะได้ความว่า แม่น้ำลำคลองนั้นตื้นเขินจนสาธารณะชนไม่อาจอยู่เป็นทางสัญจรไปมาต่อไปได้
ที่ดินของจำเลยตกอยู่ในที่ล้อมแต่ด้านหนึ่งติดคลอง ปรากฎว่าคลองนี้เวลาน้ำขึ้นเรือเดินไปมาได้ เวลาน้ไแห้งเรือเดินไม่ได้ และมีน้ำขึ้นลง และมีน้ำขึ้นลงทุกวัน ดังนี้ เมื่อจำเลยผู้มีหน้าที่นำสืบก่อน ไม่ได้สืบให้ได้ความชัดเจนว่า คลองดังกล่าวเป็นคลองตื้นเขินจนสาธารณะชนไม่อาจจะใช้เป็นทางสัญจรไปมาได้ ดังนี้ จะฟังว่า คลองนั้นไม่ใช่ทางสาธารณะไม่ได้ ฉะนั้น จึงถือไม่ได้ว่า ที่ดินจำเลยตกอยู่ในที่ล้อมตาม ป.ม.แพ่งฯมาตรา 1349

อุทิศที่ดินเป็นถนนสาธารณะนั้นไม่ต้องจดทะเบียน
พฤตติการณ์ที่ถือว่าอุทิศให้เป็นทางสาธารณะ

อย่างไรเรียกว่าทางหลวง ทางหลวงซึ่งอยู่ในที่ดินของใคร ผู้นั้นจะปิดกั้นไม่ได้
ที่ดิน ทางหลวงยอมให้สาธารณชนเดิรหลายสิบปี

ที่ดินทางเดินสาธารณะให้เดินชั่วฤดูกาลไม่เรียกว่าทางสาธารณะ