คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ห้ามปราม

รู้เห็นเป็นใจไม่จำต้องร่วมกระทำผิดในที่เกิดเหตุ ผู้ร้องซึ่งขอเรือของกลางคืน รู้ว่าผู้เช่าใช้เรือจับปลาในแม่น้ำเป็นความผิด แต่ไม่ห้ามหรือหาทางเลิกสัญญาเช่า ก็เป็นการรู้เห็นเป็นใจ ขอเรือที่ศาลริบคืนไม่ได้

ผู้ตายมีสนับมือเข้าทำร้ายจำเลย จำเลยยิงผู้ตายเป็นการป้องกันเกินกว่าเหตุ พวกผู้ตาย 2 คนวิ่งเข้าไปที่ผู้ตายและจำเลยเพื่อห้ามแต่จำเลยเข้าใจว่าจะเข้าไปรุมทำร้ายจำเลย จำเลยยิงไป 3 นัด เป็นการป้องกันเกินกว่าเหตุเช่นเดียวกัน

จำเลยจุดไฟเผาเรียวไผ่ที่โคนกอไผ่ขณะที่ลมกำลังแรง และที่ตรงนั้นก็มีป่าไผ่ติดต่อกันอยู่เป็นพืดตั้ง 20กอ แห้งบ้าง สดบ้าง และใกล้ๆ นั้นก็มีบ้านเรือนของราษฎรอยู่กันหลายหลัง จึงเป็นเรื่องที่น่ากลัวจะเป็นอันตรายแก่ทรัพย์สินของผู้อื่น มีผู้ห้ามจำเลย จำเลยก็ไม่เชื่อฟังขืนจุดจนได้ จึงเป็นเหตุให้ไฟไหม้กอไผ่ขึ้น แล้วลูกไฟปลิวตกไหม้บ้านเรือนผู้เสียหายหมด ดังนี้ความผิดของจำเลยต้องด้วย กฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 187-186ไม่ใช่เรื่องทำให้ไฟไหม้โดยประมาทตาม มาตรา 201(1)

มีคนมาขุดหลุมปักหลักล้อมรั้วที่นา จำเลยเข้าใจว่าตรงนั้นเป็นที่ของจำเลย จึงห้ามปรามโดยใช้วาจาขู่เข็ญและเงื้อจอบจะทำร้ายไม่ให้ผู้นั้นล้อมรั้วต่อไป ผู้นั้นมีความกลัวจึงไม่ล้อมรั้วต่อไปดังนี้ จะว่าจำเลยไม่มีอำนาจตามกฎหมายในการที่จะห้ามปรามชายนั้นมิให้ล้อมรั่วยังไม่ได้ จะว่าจำเลยมีเจตนากระทำผิดฐานกระทำให้เสื่อมเสียอิสระภาพก็ไม่ได้ด้วย

มีคนมาขุดหลุมปักหลักล้อมรั้วที่นา จำเลยเข้าใจว่าตรงนั้นเป็นที่ของจำเลย จึงห้ามปรามโดยใช้วาจาขู่เข็ญและเงื้อจอบจะทำร้ายไม่ให้ผู้นั้นล้อมรั้วต่อไป ผู้นั้นมีความกลัวจึงไม่ล้อมรั้วต่อไป ดังนี้ จะว่าจำเลยไม่มีอำนาจตามกฎหมายในการที่จะห้ามปรามชายนั้นมิให้ล้อมรั้วยังไม่ได้ จะว่าจำเลยมีเจตนากระทำผิดฐานกระทำให้เสื่อมเสียอิสระภาพก็ไม่ได้ด้วย

การที่ผู้เสียหายซึ่งเดินมาด้วยกันกับจำเลยได้พูดห้ามปรามจำเลยขนะที่กำลังจะวิวาททำร้ายกันกับบุคคลที่ 3 หากแต่ไช้ถ้อยคำหยาบคายไปบ้างนั้นไม่เปนการยั่วโทสะตามมาตรา 55.

การที่ผู้เสียหายซึ่งเดินมาด้วยกันกับจำเลยได้พูดห้ามปรามจำเลยขณะที่กำลังจะวิวาททำร้ายกันกับบุคคลที่ 3 หากแต่ใช้ถ้อยคำหยาบคายไปบ้างนั้น ไม่เป็นการยั่วโทสะตามมาตรา 55

ป้องกันพอสมควรแก่เหตุวิวาทกันไม่มีบาดเจ็บ พ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์ 2461 ม.3 แก้มาก