คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
เหรียญกษาปณ์

จำเลยตั้งร้านค้าขายมีสินค้าราคาประมาณ 2,000 บาท และเป็นผู้ออกอาชญาบัตรค่าสุกรมีเหรียญกษาปณ์ไว้ในครอบครองเป็นเงิน 162 บาทดังนี้ ไม่เป็นการเกินสมควร ฯลฯ อันจะถือว่าเป็นการค้า
จำเลยมีสตางค์แต่ไม่ทอนให้ลูกค้ายังถือไม่ได้ว่าจำเลยมีเจตนาค้าเหรียญกษาปณ์
เหตุเกิดก่อนวันใช้พระราชกำหนดแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติเงินตราในภาวะฉุกเฉินลงวันที่30 เมษายน 2486 จะนำพระราชกำหนดนั้นมาบังคับไม่ได้

จำเลยเปนผู้ประกอบการค้าขายเหรียนกสาปน์เปนเงิน 80 บาท 90 สตางค์ แต่เปนชนิดราคา 20 สตางค์จะต่ำกว่าเพียง 26 บาท 90 สตางค์ ไม่มีความผิด และไม่ถือว่าค้าเหรียนกสาปน์
อ้างดีกาที่ 782/2486.

จำเลยมีอาชีพผูกขาดตลาดนัดของเทสบาลมีสตางค์เปนเงิน 86 บาท 89 สตางค์ครึ่ง โดยไส่ไว้ไนลิ้นชิกโต๊ะสตางค์อันละห้าและอันละสิบร้อยเปนพวง ๆ ละ 1 บาท ไม่ถือว่ามีไว้เกินสมควนหรือเกินจำเปน ไม่ถือเปนผู้ค้าเหรียนกสาปน์

จำเลยมีอาชีพผูกขาดตลาดนัดของเทศบาลมีสตางค์เป็นเงิน 86 บาท 89 สตางค์ครึ่ง โดยใส่ไว้ในลิ้นชักโต๊ะสตางค์อันละห้าและอันละสิบร้อยเป็นพวงๆ ละ 1 บาทไม่ถือว่ามีไว้เกินสมควรหรือเกินจำเป็น ไม่ถือเป็นผู้ค้าเหรียญกษาปณ์

จำเลยมีเหรียนกสาปน์รวมเปนเงิน 91 บาท 54 สตางค์ สำหรับจ่ายเปนค่าจ้างลูกจ้างทำนา และได้มาจากการขายข้าว หยู่ไนหมู่บ้านที่ไม่มีตลาดไม่มีที่แลกสตางค์ ไม่เรียกว่าเกินสมควนสำหรับปรกติธุระหรือเกินจำเปนสำหรับการไช้จ่ายปรกติ ไม่ถือว่าเปนผู้ค้าเหรียนกสาปน์.

จำเลยมีเหรียญกษาปณ์รวมเป็นเงิน 91 บาท 54 สตางค์สำหรับจ่ายเป็นค่าจ้างลูกจ้างทำนา และได้มาจากการขายข้าว อยู่ในหมู่บ้านที่ไม่มีตลาดไม่มีที่แลกสตางค์ ไม่เรียกว่าเกินสมควรสำหรับปกติธุระหรือเกินจำเป็นสำหรับการใช้จ่ายปกติ ไม่ถือว่าเป็นผู้ค้าเหรียญกษาปณ์

การมีเหรียนกสาปน์ไว้ไนครอบครองเปนจำนวนเกินสมควนอันเปนผิดต่อ พ.ร.บ.เงินตราไนภาวะฉุกเฉินนั้นยังไม่ถือว่าเปนของอันควนริบ.
(อ้างดีกาที่ 526/2486)

การมีเหรียญกษาปน์ไว้ในครอบครองเป็นจำนวนเกินสมควรอันเป็นผิดต่อ พ.ร.บ.เงินตราในภาวะฉุกเฉินนั้น ยังไม่ถือว่าเป็นของอันควรริบ(อ้างฎีกาที่ 626/2486)

การมีเหรียญกษาปณ์ไว้เกินสมควรอันเป็นความผิดตามพระราชบัญญัติ เงินตราในภาวะฉุกเฉินนั้น ไม่ถือว่าเป็นของอันควรริบตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 28(อ้างฎีกา626/2486)

เหรียญหนึ่งสลึงและสองสลึงเป็นเหรียญกษาปณ์ชนิดหนึ่งตามความในพระราชบัญญัติเงินตรา และอยู่ในความควบคุมของพระราชบัญญัติเงินตราในภาวะฉุกเฉินด้วย จำเลยมีสตางค์สิบ 62 อัน สตางค์ห้า 79 อันสตางค์แดง 4 อัน สตางค์ดีบุกชนิดหนึ่งสตางค์ 14 อันเหรียญสลึง 2 อัน เหรียญหนึ่งสลึง 134 อัน แต่เมื่อพิเคราะห์ถึงฐานะของจำเลยซึ่งเป็นผู้ทำการค้าขายของเบ็ดเตล็ดในเขตเทศบาลเมืองตราด จังหวัดตราดและพฤติการณ์อื่นๆ ประกอบแล้ว เห็นว่าจำนวนเหรียญกษาปณ์ที่จำเลยมีอยู่ไม่เกินสมควรแก่ปกติธุระการกระทำของจำเลยไม่มีความผิด