คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
โทษเดิม

โทสที่จำเลยได้รับมา 3 ครั้ง อันจะต้องถูกกักกันตาม พ.ร.บ.กักกันฯ 2479 มาตรา 8 ได้นั้นไม่จำเปนจะต้องเปนโทสที่ได้รับเมื่อไช้ พ.ร.บ.นั้นแล้ว
(อ้างดีกาที่ 1307/2480)

ในเรื่องเพิ่มโทษฐานไม่เข็ดหลาบตามพ.ร.บ.การพนันนั้น ถ้าจำเลยพ้นโทษมาครบ 3 ปีแล้ว ก็เพิ่มโทษไม่ได้ ในเรื่องเพิ่มโทษตาม พ.ร.บ.การพนันโจทก์ฟ้องว่าจำเลยเคยต้องโทษและพ้นโทษมายังไม่เกิน 3 ปี จำเลยก็รับสารภาพ ดังนี้เพิ่มโทษไม่ได้เพราะจำเลยอาจพ้นโทษมาครบ 3 ปีแล้วก็ได้

การขอให้เพิ่มโทษจำเลยตาม มาตรา 72 นั้นโจทก์จะต้องบรรยายในฟ้องให้ครบถ้วนตามหลักเกณฑ์ว่าโทษครั้งก่อนที่จำเลยพ้นไปนั้นเป็นความผิดฐานใด เพราะถ้าหากเป็นโทษฐานลหุโทษหรือประมาท ศาลย่อมจะเพิ่มโทษไม่ได้

ในคดีที่โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษและเพิ่มโทษจำเลย ในข้อเพิ่มโทษจำเลยให้การรับ ในชั้นที่จำเลยอุทธรณ์และจำเลยมิได้ยกเหตุขึ้นโต้แย้งคัดค้านในเรื่องข้อเพิ่มโทษดังนี้ ไม่ควรไปถือว่าโทษครั้งก่อนเป็นความผิดลหุโทษ

การลงโทษกักกันนั้น แม้จำเลยเคยต้องโทษกักกันมาก่อนและยังไม่พ้นโทษ ก็ลงโทษกักกันได้อีก

การลงโทษกักกันนั้น แม้จำเลยเคยต้องโทษกักกันมาก่อนและยังไม่พ้นโทษ ก็ลงโทษกักกันได้อีก

การขอแก้ฟ้องโดยเพิ่มสถานที่เกิดเหตุอีกแห่งหนึ่งเป็นการขอแก้รายละเอียด ถ้าไม่ทำให้จำเลยหลงข้อต่อสู้ ่ จำเลยไม่เสียเปรียบ ขอแก้ได้. พ.ร.บ.กักกันผู้มีสันดานเป็นผู้ร้าย ใช้เป็นบทเพิ่มโทษสำหรับความผิดที่ได้กระทำก่อนวันใช้ พ.ร.บ. นี้ด้วย.

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานลักทรัพย์ ครั้นศาลได้พิพากษาแล้วได้ + วัน โจทก์จะยื่นคำร้องขอให้ศาลนับโทษจำเลยต่อจากโทษในคดีก่อนซึ่งโจทก์มิได้+ไว้เดิมมิได้ เป็นการขัดต่อประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 190
อ้างฎีกาที่ 371/2481

เมื่อผู้ที่ถูกส่งตัวไปอยู่ตัวเมืองตามพ.ร.บ.+ดัดสันดานคนจรจัด ฯ กระทำผิดขึ้นในระหว่างนั้นและจะต้องได้รับโทษกักกันเพิ่มขึ้นอีกดังนี้ โทษที่จำเลยต้องไปอยู่ต่างจังหวัดที่เหลืออยู่ตาม พ.ร.บ.ดั่งกล่าวนั้นเป็นอันยกเลิก

พ.ร.บ.ล้างมลทินในวโรกาสที่พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชมีพระชนมพรรษา 80 พรรษา พ.ศ.2550 มาตรา 4 บัญญัติให้ล้างมลทินให้แก่บรรดาผู้ต้องโทษในกรณีที่ความผิดต่างๆ ซึ่งได้กระทำก่อนหรือในวันที่ 5 ธันวาคม 2550 และได้พ้นโทษไปแล้วก่อนหรือในวันที่พระราชบัญญัตินี้ใช้บังคับ โดยให้ถือว่าบุคคลนั้นไม่เคยถูกลงโทษในกรณีความผิดนั้น ๆ เมื่อปรากฏว่าจำเลยที่ 1 ต้องโทษและพ้นโทษในคดีอาญาที่เป็นเหตุให้ศาลชั้นต้นนำมาเป็นเหตุเพิ่มโทษจำเลยที่ 1 ไปแล้วก่อนวันที่พระราชบัญญัติดังกล่าวใช้บังคับ จึงต้องถือว่าจำเลยที่ 1 มิได้เคยถูกลงโทษในกรณีความผิดนั้นๆ ตามมาตรา 4 แห่งพระราชบัญญัติดังกล่าว จึงมิอาจเพิ่มโทษจำเลยที่ 1 ตาม ป.อ. มาตรา 93 (8) ได้ แม้คดีจะถึงที่สุดแล้วก็ตาม แต่การบังคับคดียังไม่เสร็จสิ้น เพื่อให้การบังคับคดีเป็นไปโดยถูกต้องตามพระราชบัญญัติดังกล่าว กรณีมีเหตุที่จะไม่เพิ่มโทษและกำหนดโทษจำเลยที่ 1 ใหม่