คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
โทษเบา

ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 162 มีอัตราโทษจำคุกอย่างสูง7 ปี ไม่มีขั้นต่ำ ย่อมเป็นกฎหมายที่มีส่วนเป็นคุณแก่จำเลยมากกว่ากฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 230 ซึ่งมีอัตราโทษอย่างสูง 10 ปีและชั้นต่ำ 5 ปี
การที่ศาลจะใช้ดุลพินิจกำหนดโทษจำเลยมากน้อยเท่าใดก็ชอบที่จะปรับบทเสียก่อนว่า ควรต้องลดโทษจำเลยด้วยบทมาตราใด ปรับบทตามกฎหมายแล้วจึงใช้ดุลพินิจกำหนดโทษได้ภายในอัตราโทษที่บัญญัติไว้ในบทมาตรานั้น
การใช้กฎหมายที่มีส่วนเป็นคุณแก่จำเลย อันเป็นเหตุในส่วนลักษณะคดี ย่อมเป็นผลถึงจำเลยซึ่งไม่ได้อุทธรณ์ฎีกาด้วย

จำเลยขาดต่ออายุใบสำคัญประจำตัวคนต่างด้าว ตั้งแต่หมดอายุในวันที่ 6 กรกฎาคม 2485 ตลอดมานั้น จะปรับเป็นรายปีตามที่บัญญัติไว้ในพระราชบัญญัติการทะเบียนคนต่างด้าว พ.ศ.2493และแก้ไข 2495 ไม่ได้ เพราะในขณะกระทำผิดกฎหมายในขณะนั้น คือ พระราชบัญญัติการทะเบียนคนต่างด้าว 2479 และแก้ไข 2481บัญญัติไว้ให้ปรับได้เพียงไม่เกิน 12 บาท เท่านั้นนอกจากนั้น พระราชบัญญัติการทะเบียนคนต่างด้าว พ.ศ.2495 ยังกำหนดอัตราโทษหนักกว่าบทกฎหมายที่ใช้ในขณะกระทำผิดคดีจึงไม่มีทางลงโทษจำเลยได้ตาม พระราชบัญญัติการทะเบียนคนต่างด้าวพ.ศ.2495
อนึ่งการขาดต่ออายุใบสำคัญประจำตัวปีที่แล้วๆมา ก็ขาดอายุความฟ้องร้องตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 78(4) ซึ่งกำหนดให้ฟ้องภายใน 1 ปีแล้ว

จำเลยกระทำความผิดในขณะที่ใช้ พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน จ.ศ. 1248 โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน จ.ศ. 1248 แต่ในวันที่โจทก์ยื่นฟ้อง ได้มี ก.ม.ใหม่คือ พ.ร.บ.สุรา พ.ศ.2493 ซึ่งบัญญัติให้ยกเลิก พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน จ.ศ. 1248 เสีย และได้ประกาศใช้มา 9 วันแล้ว ดังนี้ เมื่อปรากฎว่าการกระทำของจำเลย ก็เป็นความผิดตามที่บัญญัติไว้ใน พ.ร.บ.สุรา 2493 ด้วยและมีโทษเบากว่า ที่บัญญัติไว้ใน พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน จ.ศ. 1248 แล้ว กรณีต้องตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 8 และศาลอาศัยอำนาจตาม ป.ม.วิ.อาญามาตรา 192 วรรค 4 ลงโทษจำเลยตาม พ.ร.บ.สุรา 2493 ได้

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยกระทำผิดกฎหมายสุรา การกระทำของจำเลยตามที่โจทก์ได้บรรยายไว้ในฟ้องเป็นความผิดทั้งกฎหมายเก่าและกฎหมายใหม่ แต่เมื่อโจทก์ฟ้องคดีเป็นเวลาที่ใช้กฎหมายใหม่แล้วโจทก์จึงอ้างกฎหมายฉบับใหม่มาขอให้ลงโทษไม่อ้างกฎหมายเก่ามาด้วย ดังนี้ก็ถือว่าเป็นการเพียงพอแล้ว เพราะถ้าศาลพิจารณาได้ความสมจริงตามฟ้อง ศาลก็จะใช้กฎหมายฉบับที่เป็นคุณแก่จำเลย โดยอาศัยบทบัญญัติแห่ง ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 8

ในระหวางพิจารณาคดีในชั้นศาลฎีกาได้มี พ.ร.บ.สุรา พ.ศ. 2493 ประกาศออกใช้เป็นกฎหมายแล้วโดยยกเลิก พ.ร.บ.ภาษีชั้นใน จ.ศ. 1248 และ พ.ร.บ.ภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. 2476 ที่โจทก์ฟ้องอ้างเป็นบทลงโทษจำเลยแล้ว มีบัญญัติความผิดและกำหนดโทษไว้ใหม่ตามมาตรา 32 ซึ่งมีโทษเบากว่ามาตรา 8 พ.ร.บ.ภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. 2476 จึงต้องใช้กฎหมายใหม่เป็นบทลงโทษจำเลยตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 8

ในระหว่างพิจารณาคดีในชั้นศาลฎีกา ได้มีพระราชบัญญัติสุรา พ.ศ.2493 ประกาศออกใช้เป็นกฎหมายแล้ว โดยยกเลิก พระราชบัญญัติภาษีชั้นใน จ.ศ.1248 และ พระราชบัญญัติภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติมพ.ศ.2476 ที่โจทก์ฟ้องอ้างเป็นบทลงโทษจำเลยแล้ว มีบัญญัติความผิดและกำหนดโทษไว้ใหม่ตามมาตรา 32 ซึ่งมีโทษเบากว่ามาตรา 8 พระราชบัญญัติภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.2476 จึงต้องใช้กฎหมายใหม่เป็นบทลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 8

ยักยอกทรัพย์ในขณะมีสัญญาณภัยทางอากาศในขณะที่ใช้ พ.ร.บ.คุ้มครองทรัพย์สินของประชาชน พ.ศ.2487 แต่เมื่อคดีขึ้นสู่ศาลสูงเป็นเวลาใช้ พ.ร.บ.คุ้มครองทรัพย์สินของประชาชน พ.ศ.2488 ศาลสูงต้องลงโทษจำเลยตามกฎหมายฉะบับหลังซึ่งมีโทษเบากว่า

ฆ่าสัตว์ในขณะที่ใช้ พ.ร.บ.ควบคุมการฆ่าโคฯ พ.ศ.2481 แต่คดีมาสู่ศาลฎีกาเมื่อใช้ พ.ร.บ.อากรการฆ่าสัตว์ พ.ศ.2488 ศาลต้องใช้ พ.ร.บ.อากรฆ่าสัตว์ พ.ศ.2488 ซึ่งมีโทษเบากว่า
ความผิดฐานฆ่าสัตว์อยู่ที่การไม่ได้รับอนุญาต ทรากสัตว์ที่ถูกฆ่าจึงไม่ใช่สิ่งที่ได้มาจากการทำผิดกฎหมาย จะริบไม่ได้.

ลักเล่นไพ่ตองอาชญาม. 8 ลักเล่นไพ่ก่อนใช้กฎหมายใหม่ แต่พิจารณาเมื่อใช้กฎหมายใหม่แล้ว ให้ใช้กฎหมายที่มีโทษเบาแก่จำเลยคือกฎหมายใหม่

ใช้กฎหมายเบา พ.ร.บ.การพะนันเก่าใหม่ต่างกัน ใช้กฎหมายที่มีโทษเบา เงินค่าบำเหน็จนำจับอยู่ในดุลยพินิจของศาล พ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์ ปัญหากฎหมาย