คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ไถ่คืน

โจทก์กู้เงินจำเลยเอาที่นาให้จำเลยทำกินต่างดอกเบี้ย และเขียนสัญญามีความว่า "ข้าพเจ้ามีความเต็มใจขายให้นางบุญเรืองเป็นราคา 50 บาท ภายในกำหนด 6 เดือนตั้งแต่วันทำสัญญานี้เป็นต้นไป ต่อไปเมื่อหน้า เมื่อพ้นกำหนด 3 ปีแล้ว ถ้าข้าพเจ้าและบุตรหลานคนหนึ่งคนใดจะไถ่ถอนคิดดอกเบี้ยให้นางบุญเรืองตามราคา เงิน 50 บาท" นั้น ข้อสัญญาที่ให้ไถ่คืนเป็นในทำนองไถ่คืนเช่นสัญญาขายฝาก ถ้าไม่ทำให้ถูกต้องตาม ป.ม.แพ่ง ฯ เรื่องขายฝากแล้ว โจทก์จะฟ้องเอาที่ดินคืน โดยอาศัยข้อสัญญานี้หาได้ไม่.
ประชุมใหญ่ครั้งที่ /92

ซื้อที่นามือเปล่ามาครอบครอง 7-8 ปีแล้ว ภายหลังขายคืนให้เจ้าของเดิม ดังนี้ ถือว่าสละสิทธิในที่นานั้นตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 1377 แม้การขายคืนจะทำไม่ถูกแบบก็ฟ้องเรียกคืนจากเจ้าของเดิมไม่ได้

หนังสือสัญญามีข้อความอ่านตามแบบพิมพ์เป็นสัญญากู้เงิน ถ้าอ่านตามตัวเขียนเป็นสัญญาซื้อขาย มีกำหนดให้ไถ่ภายใน 1 ปีดังนี้ คู่ความฝ่ายที่อ้างว่าเป็นสัญญาซื้อขายย่อมมีสิทธินำพยานมาสืบประกอบ เพื่อให้เห็นว่าคู่สัญญามีเจตนาเป็นการขายโดยมีเงื่อนไขให้ซื้อคืนได้
ขายที่นามือเปล่าไม่มีหนังสือสำคัญให้เขาโดยมีเงื่อนไขให้ซื้อคืนได้ภายใน 1 ปี เมื่อมิได้ซื้อคืนตามกำหนด 1 ปี เพิ่งจะมาขอคืนเมื่อเกิน 4 ปีแล้ว ถือว่ามีเจตนาสละการครอบครอง ๆ ย่อมสิ้นสุดลงตาม ป.พ.พ.มาตรา 1377 ไม่มีสิทธิจะขอคืนได้

ตามสัญญาโจทโอนขายที่พิพาทไห้เปนกัมสิทธิแก่จำเลย แต่ถ้าโจทมีเงินตามจำนวนที่กำหนดไว้มาไถ่คืนเมื่อได จำเลยจะยอมคืนที่พิพาทไห้เมื่อนั้นไม่มีกำหนดดังนี้ สัญญานี้ย่อมเข้าลักสนะเปนคำมั่นไนการซื้อขายที่มิได้กำหนดเวลา ถ้าจำเลยมิได้ไช้สิทธิตาม ม.454(2) สัญญานั้นย่อมมีผลหยู่ต่อไป

ตามสัญญาโจทก์โอนขายที่พิพาทให้เป็นกรรมสิทธิ์แก่จำเลย.แต่ถ้าโจทก์มีเงินตามจำนวนที่กำหนดไว้มาไถ่คืนเมื่อใด.จำเลยจะยอมคืนที่พิพาทให้เมื่อนั้นไม่มีกำหนด. ดังนี้สัญญานี้ย่อมเข้าลักษณะเป็นคำมั่นในการซื้อขายที่มิได้กำหนดเวลา. ถ้าจำเลยมิได้ใช้สิทธิตาม มาตรา 454(2)สัญญานั้นย่อมมีผลอยู่ต่อไป. ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 28/2485.

ของที่ผู้ยืมยักยอกเอาไปจำนำยังโรงรับจำนำเจ้าของทรัพย์ต้องไถ่คือจะขอให้โรงรับจำนำคืนโดยไม่ต้องเสียค่าไถ่ไม่ได้

สัญญาขายฝากทำไม่ถูกกฎหมาย ผู้รับขายฝากยึดที่ดินมา 9 ปีก็ไม่ได้กรรมสิทธิ พ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์ ปัญหากฎหมาย