คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ไม่ลงโทษ

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยเล่นการพนันไพ่ผ่องไทยโดยไม่ได้รับอนุญาต ข้อเท็จจริงปรากฎว่าจำเลยเล่นไพ่โดยได้รับอนุญาต หากแต่เล่นเลยเวลาที่กำหนดไว้ในใบอนุญาตซึ่งเป็นการผิดเงื่อนไข และจำเลยหลงต่อสู้คดีด้วย จึงลงโทษจำเลยไม่ได้
(หมายเหตุ อัยการฎีกา ว่า ควรต้องลงโทษจำเลย จะถือตามฎีกาเดิมที่เคยมีมาแล้วไม่ได้ เพราะ วิ.อาญา มาตรา 192 นี้ได้แก้ไขใหม่แล้ว)

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเล่นการพนันไพ่ผ่องไทยโดยไม่ได้รับอนุญาตข้อเท็จจริงปรากฏว่าจำเลยเล่นไพ่โดยได้รับอนุญาตหากแต่เล่นเลยเวลาที่กำหนดไว้ในใบอนุญาตซึ่งเป็นการผิดเงื่อนไขและจำเลยหลงต่อสู้คดีด้วยจึงลงโทษจำเลยไม่ได้
(หมายเหตุ อัยการฎีกาว่า ควรต้องลงโทษจำเลย จะถือตามฎีกาเดิมที่เคยมีมาแล้วไม่ได้เพราะประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 192 นี้ได้แก้ไขใหม่แล้ว)

ฟ้องว่า เล่นไพ่โดยไม่ได้รับอนุญาตทางพิจารณาได้ความว่าได้รับอนุญาตให้เล่นแล้ว แต่ได้ลงมือเล่นก่อนถึงเวลาในใบอนุญาต 2 ชั่วโมง ดังนี้ต้องยกฟ้องโจทก์

โจทก์เคยฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยเรื่องมูลฝิ่นรายพิพาก แลศาลได้ตัดสินเด็ดขาดให้คืนมูลฝิ่นนี้แก่จำเลยไปครั้งหนึ่งแล้วโจทก์จะนำคดีเรื่องมูลฝิ่นรายพิพาทมาฟ้องร้องอีกไม่ได้ พ.ร.บ.ฝิ่น พ.ศ.2472 มีผิดเกินบัญชีให้ริบแม้ศาลจะไม่ลงโทษจำเลย ตาม พ.ร.บ. ฝิ่นก็ดี

จำเลยเกิดเมื่อวันที่ 7 สิงหาคม 2537 จำเลยกระทำความผิดฐานกระทำอนาจาร 2 กระทงในปี 2549 ดังนั้นจำเลยจึงมีอายุกว่าสิบปีแต่ยังไม่เกินสิบห้าปี จำเลยจึงไม่ต้องรับโทษ ตาม ป.อ. มาตรา 74 แต่ศาลมีอำนาจที่จะดำเนินการตาม ป.อ. มาตรา 74 (1) ถึง (5) ได้ ดังนั้น ที่ศาลล่างทั้งสองวินิจฉัยข้อเท็จจริงเกี่ยวกับอายุของจำเลยผิดจากพยานหลักฐานในสำนวน และลดมาตราส่วนโทษให้จำเลยในความผิดฐานดังกล่าวตาม ป.อ. มาตรา 75 แล้วลงโทษจำเลยโดยเปลี่ยนโทษจำคุกเป็นส่งตัวจำเลยไปรับการฝึกอบรม ตาม พ.ร.บ.จัดตั้งศาลเยาวชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ.2534 มาตรา 104 (2) จึงเป็นการไม่ชอบ ศาลฎีกาจึงฟังข้อเท็จจริงใหม่แทนข้อเท็จจริงของศาลล่างทั้งสองได้ ตาม ป.วิ.พ. มาตรา 243 (3) (ก) ประกอบมาตรา 247 และ ป.วิ.อ. มาตรา 15