คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ความชัดเจน

ฟ้องว่านางเซ่งอู้มอบเงินให้นายไล้ซื้อผ้า แล้วจำเลยปลอมหนังสือใจความว่าให้นายไล้มอบผ้าหรือเงินให้แก่จำเลย โดยมิได้ระบุว่าปลอมหนังสือของผู้ใด ดังนี้ ถือว่าเป็นฟ้องเคลือบคลุม

โจทบันยายฟ้องว่า "ข้าพเจ้าซาบว่าระหว่างเดือนมกราคมถึงเดือนเมสายน 2484 จำเลยที่ 1 สมคบกัน จำเลยที่ 2 บังอาดกะทำละเมิด" ดังนี้ ย่อมถือได้ว่าเปนฟ้องที่ชัดแจ้งพอที่จะเข้าไจได้แล้วว่าโจทกล่าวยืนยันข้อเท็ดจิงว่าจำเลยได้กะทำละเมิด

โจทก์บรรยายฟ้องว่า 'ข้าพเจ้าทราบว่าระหว่างเดือนมกราคมถึงเดือนเมษายน 2484 จำเลยที่ 1 สมคบกับจำเลยที่ 2 บังอาจกระทำละเมิด'ดังนี้ ย่อมถือว่าเป็นฟ้องที่ชัดแจ้งพอที่จะเข้าใจได้แล้ว ว่าโจทก์กล่าวยืนยันข้อเท็จจริงว่าจำเลยได้กระทำละเมิด

พรึติการน์ที่ไม่ถือว่าเปนฟ้องเคลือบคลุม
ฟ้องที่ระบุเวลากะทำผิดกะหมายความเกี่ยวไปถึงเวลาที่ประกาสไช้กตอัยการสึกแล้ว

โจทฟ้องจำเลยเปน 2 กะทงโดยแยกข้อหาเปนข้อ ก. และ ข.ตอนท้ายข้อ ข. ได้ระบุสถานที่ ๆ จำเลยกะทำผิดว่าเหตุเกิดที่ตำบลบ่อเกลือเหนือและบ่อเกลือไต้ อำเพอบัว จังหวัดน่าน เมื่ออ่านฟ้องประกอบกันแล้ว จำเลยควนจะเข้าไจข้อหาได้ดีเช่นนี้ย่อมไม่เปนฟ้องที่เคลือบคลุม
โจทระบุไนฟ้องว่าจำเลยทำผิดวันที่ 12-13 เมสายน 2482 ดังนี้ ไม่เปนฟ้องเคลือบคลุม

โจทก์ฟ้องจำเลยเป็น 2 กระทงโดยแยกข้อหาเป็นข้อ ก. และข. และตอนท้ายข้อ ข. ได้ระบุสถานที่ที่จำเลยกระทำผิดว่าเหตุเกิดที่ตำบลบ่อเกลือเหนือและบ่อเกลือใต้ อำเภอบัวจังหวัดน่าน เมื่ออ่านฟ้องประกอบกันแล้ว จำเลยควรจะเข้าใจข้อหาได้ดีเช่นนี้ย่อมไม่เป็นฟ้องที่เคลือบคลุม
ในเรื่องลักกระบือแล้วเอากระบือไปฆ่าขายเนื้อโดยไม่ได้รับอนุญาตโจทก์ระบุในฟ้องว่าจำเลยทำผิดวันที่ 12-13 เมษายน 2482 ดังนี้ ไม่เป็นฟ้องเคลือบคลุม

ฟ้องของโจทบันยายความผิดเปน 2 ข้อ โดยมิได้ระบุที่เกิดเหตุไนฟ้องเหล่านั้น แต่มาระบุที่เกิดเหตุไนพายหลังบันยายฟ้องตามลำดับย่อมเปนฟ้องที่ชอบด้วยกดหมายแล้ว

ฟ้องของโจทก์กล่าวว่า จำเลยขายไม้ขีดไฟกลักละ 3สตางค์. อันเกินราคาสูงสุดซึ่งคณะกรรมการในท้องที่ได้ประกาศไว้. โดยห้ามมิให้ขายเกินกว่ากลักละ 2 สตางค์. ย่อมเป็นข้อความที่ชัดเจนพอที่จำเลยจะเข้าใจข้อหาได้ดีแล้ว.ไม่จำเป็นต้องกล่าวในฟ้องว่า ประกาศของคณะกรรมการนั้นได้ประกาศเมื่อวันเดือนปีใด. และจำเลยได้กระทำผิดภายในกำหนดนั้นหรือไม่.

ในฟ้องโจทก์กล่าวหาจำเลยผู้มีหน้าที่เป็นผู้เก็บรักษาเงินรายได้ของโรงพยาบาล. กล่าวบรรยายฟ้องว่าจำเลยยักยอกเงินรายได้ในระหว่างตั้งแต่วันใดถึงวันใดไปเพียงเท่านี้เป็นรายละเอียดอันพอสมควรที่จะให้จำเลยเข้าใจข้อหาได้ดี.มิใช่เป็นฟ้องเคลือบคลุม. เสมียนซึ่งผู้อำนวยการโรงพยาบาลได้มอบหมายให้ประจำหน้าที่เป็นหัวหน้ารับและรักษาเงินรายได้ของโรงพยาบาลเทศบาลโดยผู้อำนวยการเป็นผู้มีอำนาจที่จะมอบหมายได้ถือได้ว่าเป็นเจ้าพนักงานมีหน้าที่ตามกฎหมาย.

ฟ้องว่าจำเลยกับผู้ตายสมัครใจวิวาทกัน จำเลยต่อยและเตะผู้ตายถูกที่สำคัญมีบาดเจ็บ และผู้ตายถึงแก่ความตายในวันนั้นเอง ดังนี้เป็นฟ้องที่สมบูรณ์พอให้จำเลยเข้าใจข้อหาฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาได้ดีแล้ว.