คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ความตาย

การที่ผู้ตายทำร้ายแล้วขัดขืนไม่ยอมให้จับ ผู้ตายแกว่งมีดจะแทงผู้เข้าจับๆ ถอยล้มลง ผู้ตายจะเข้าแทง ทันใดนั้นจำเลยจะเข้าตีผู้ตายๆ ถือมีดจะมาแทงจำเลยผู้เข้าจับคนนั้นจึงตีผู้ตายล้มลง กำลังผู้ตายจะลุกขึ้นจำเลยก็ตีศีรษะอีก 1 ที ถึงตาย ดังนี้จะเห็นได้ว่าการที่จำเลยตีผู้ตายครั้งหลังขณะที่ล้มอยู่นี้เป็นการกระทำที่เกี่ยวพันกระชั้นชิดกันจึงต้องพิจารณาพฤติการณ์รวมกันไปจึงเป็นการป้องกันเกินสมควรแก่เหตุ

เพียงแต่สันนิษฐานตามท้องสำนวนว่าผู้ตายอาจตายเพราะอาการป่วยอย่างอื่นเช่นนี้ไม่เป็นการวินิจฉัยข้อเท็จจริงเกินสำนวน
เมื่อเห็นผู้ตายชุลมุนกับเพื่อนของตนก็ส่งมีดให้จำเลยอีกคนหนึ่งจำเลยคนนั้นก็โดดเข้าแทงผู้ตายดังนี้ได้ชื่อว่าสมคบในการทำร้ายรายนี้
พอเพื่อนของตนถูกผู้ตายเตะจำเลยก็ลุกขึ้นก่อนผู้ตายและพูดว่าอ้ายนี้มันเก่งเอาให้ตาย และต่อไปได้ความว่าเมื่อจำเลยอีกคนหนึ่งเข้าไปแทงผู้ตายดิ้นจะให้หลุดก็ไม่ยอมปล่อยจนจำเลยอีกคนหนึ่งได้แทงผู้ตายถึง 4 ที จึงได้ปล่อย พฤติการณ์เช่นนี้แสดงว่าจำเลยมีเจตนาสมคบในการทำร้ายรายนี้ด้วย

เพียงแต่สันนิษฐานตามท้องสำนวนว่าผู้ตายอาจตายเพราะอาการป่วยอย่างอื่น เช่นนี้ไม่เป็นการวินิจฉัยข้อเท็จจริงเกินสำนวน
เมื่อเห็นผู้ตายชุลมุนกับเพื่อนของตนก็ส่งมีดให้จำเลยอีกคนหนึ่งจำเลยคนนั้นก็โดดเข้าแทงผู้ตาย ดังนี้ได้ชื่อว่าสมคบในการทำร้ายรายนี้
พอเพื่อนของตนถูกผู้ตายเตะ จำเลยก็ลุกขึ้นก่อนผู้ตายและพูดว่าอ้ายนี้มันเก่งเอาให้ตาย และต่อไปได้ความว่าเมื่อจำเลยอีกคนหนึ่งเข้าไปแทง ผู้ตายดิ้นจะให้หลุดก็ไม่ยอมปล่อยจนจำเลยอีกคนหนึ่งได้แทงผู้ตายถึง 4 ทีจึงได้ปล่อย พฤติการณ์เช่นนี้แสดงว่าจำเลยมีเจตนาสมคบในการทำร้ายรายนี้ด้วย

จำเลยใช้น้ำมันเชื้อเพลิงจุดเผารถยนต์ของผู้อื่นซึ่งมีคนนอนอยู่เป็นเหตุให้รถนั้นเสียหาย และไฟไหม้คนที่นอนในรถนั้นตาย ดังนี้จำเลยมีความผิดตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 185 และ 187 ตอน 2 อันบัญญัติให้ระวางโทษตามมาตรา 186 ตอนท้าย ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมตามกฎหมายลักษณะอาญา พ.ศ. 2475 มาตรา 4-5 อันเป็นความผิดหลายบท ให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา 187 ตอน 2 ประกอบด้วยมาตรา 186 ตอนท้ายซึ่งเป็นบทหนัก

จำเลยขับรถยนต์โดยประมาทเป็นเหตุให้ทับนายทองผู้โดยสารตายแม้จะได้ความว่านายทองโดดลงไปรถจึงทับก็ตามแต่การที่นายทองโดดลงไปนั้นก็เพื่อจะหลีกเลี่ยงอันตรายอันจะเกิดขึ้นเฉพาะหน้าความตายของนายทองเป็นผลใกล้ชิดกับเหตุแห่งการขับรถโดยประมาทของจำเลยๆ จึงผิดตามมาตรา 252 อ้างฎีกาที่ 418/2481

เหตุเกิดเพราะเมาสุราแล้วโต้เถียงกัน จำเลยและผู้ตายอายุรุ่นราวคราวเดียวกัน จำเลยใช้มือเปล่าทำร้ายผู้ตายจนลูกอัณทะแตกตาย จำเลยมีความผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา

เหตุเกิดเพราะเมาสุราแล้วโต้เถียงกันจำเลยและผู้ตายอายุรุ่นราวคราวเดียวกันจำเลยใช้มือเปล่าทำร้ายผู้ตายจนลูกอัณฑะแตกตายจำเลยมีความผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา

คดีที่ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยผิดตาม ม.+,53 ให้จำคุก 20ปี และศาลอุทธรณ์พิพากษาว่าจำเลยผิดตาม ม.249,53 เช่นเดียวกับศาลชั้นต้น แต่แก้อัตราโทษเป็นจำคุกจำเลยไว้เพียง 6ปี และลดตาม ม.59 อีกคงเหลือโทษจำคุกเพียง 4 ปี เช่นนี้เป็นการแก้มาก ฎีกาได้ไม่ต้องห้าม ตาม ป.วิ.อาญา ม. 218.(ประชุมใหญ่)

ถ้าโดยเหตุผลทั่วๆ ไปในท้องสำนวน ศาลเห็นว่าจำเลยควรได้รับความปราณีศาลจะใช้ดุลยพินิจลดโทษให้จำเลยตามกฏหมายลักษณะอาญามาตรา 59 ก็ได้.

ถ้าโดยเหตุผลทั่วๆ ไปในท้องสำนวน ศาลเห็นว่าจำเลยควรได้รับความปราณีศาลจะใช้ดุลพินิจลดโทษให้จำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 59 ก็ได้