คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ส่งมอบ

ตกลงซื้อข้าวเปลือกซึ่งใส่กะสอบไว้ที่บ้านผู้ขายผู้ซื้อได้ชำระราคาแล้ว และตกลงให้ผู้ขายนำไปส่งให้ที่บ้านผู้ซื้อนั้น ถือว่ากรรมสิทธิตกเป็นของผู้ซื้อ แต่ถือว่าการครอบครองอยู่ที่ผู้ขาย ถ้าผู้ขายเอาไปขายให้ผู้อื่น ไม่มีผิดฐานลักทรัพย์

ลูกหนี้นำเงินมาชำระให้แก่เจ้าหนี้โดยได้ทำการสลักหลังสัญญากู้เงินรับชำระหนี้ลงลายมือชื่อเจ้าหนี้ลูกหนี้และพะยานกันแล้ว และลูกหนี้ได้เอาเงินออกมานับเห็นถูกต้องแล้วก็ยื่นส่งให้แก่เจ้าหนี้ ขณะนั้นจำเลยก็ชิงเอาไปดังนี้ ถือว่ากรรมสิทธิ์ในเงินนั้นผ่านมือมายังเจ้าหนี้แล้ว จำเลยมีผิดฐานชิงทรัพย์ของเจ้าหนี้ หาใช่ชิงทรัพย์ของลูกหนี้ไม่

โจทก์ประมูลการส่งกระบือให้แก่จำเลยได้ และตก+กันให้โจทก์ไปเซ็นสัญญาและวางเงินประกัน+โจทก์ได้ส่งกระบือให้แก่+ของจำเลยครบถ้วนถูก+ตามเงื่อนไขแล้วโดย+ได้ไปเซ็นสัญญาและวางรับประกันดังนี้ ฝ่าย+ได้ปฏิเสธไม่ยอมรับกระบือ+นี้ โจทก์ฟ้องเรียกราคากระบือได้

ส่งสำเนาฎีกาไม่ได้ จำหน่ายคดี

ผู้รับจำนำปืนของผู้อื่นไว้มีผิดฐานมีอาวุธปืนโดยไม่ได้รับอนุญาต ผู้มีกิจเที่ยงพาปืนไปยังผู้รับจำนำชั่วขณะไม่มีผิดฐานมีอาวุธปืน

ครอบครองโดยสงบ 10 ปี ได้กรรมสิทธิ+ ยกให้แต่ผู้ให้อาศัยอยู่ด้วยก็ไม่ตัดสิทธิของผู้ให้ปกครองในฐานเป็นเจ้าของ

สัญญาซื้อขายทรัพย์ที่มีจำนวนไม่แน่นอนกรรมสิทธิยังไม่ผ่าน จนกว่าจะได้หมาย.วัด.ชั่ง.ตวง.

การซื้อขายได้กำหนดจำนวนแน่นอน แลผู้ขายส่งของไปให้ผู้ซื้อยังที่ซึ่งกำหนดแล้ว กรรมสิทธิในของโอนไปยังผู้ซื้อ,ผู้ซึ่งเข้ายึดทรัพย์ที่ผู้ขายส่งไปให้ผู้เช่าซื้อเมื่อของถึงสถานีขนส่งปลายทางต้องรับผิดต่อผู้ซื้อในความเสียหายหรือบุบสลายอันเกิดขึ้นในระวางเวลายึด

ยกทรัพย์ให้

การซื้อขายอสังหาริมทรัพย์ที่ผู้ขายส่งมอบทรัพย์สินน้อยหรือมากไปกว่าที่กำหนดในสัญญานั้น ป.พ.พ. มาตรา 466 วรรคหนึ่ง วางหลักไว้ว่า ผู้ซื้อจะปัดเสีย หรือจะรับไว้ และใช้ราคาตามส่วนก็ได้ตามแต่จะเลือก โดยมีมาตรา 467 บัญญัติต่อไปว่า "ในข้อรับผิดเพื่อการที่ทรัพย์ขาดตกบกพร่องหรือล้ำจำนวนนั้น ท่านห้ามมิให้ฟ้องคดีเมื่อพ้นกำหนดหนึ่งปีนับแต่เวลาส่งมอบ" แสดงว่านอกจากกฎหมายให้สิทธิผู้ซื้อที่จะฟ้องผู้ขายให้รับผิดในทรัพย์สินส่วนที่ส่งมอบขาดได้แล้ว ยังให้สิทธิแก่ผู้ขายที่จะฟ้องเรียกทรัพย์สินส่วนที่ส่งมอบล้ำจำนวนไปคืนจากผู้ซื้อได้ด้วย ซึ่งทั้งสองกรณี ไม่ว่าผู้ซื้อหรือผู้ขายจะเป็นผู้ฟ้อง ต้องฟ้องเสียภายในหนึ่งปีนับแต่เวลาส่งมอบ คดีนี้โจทก์ส่งมอบที่ดินที่ซื้อขายแก่จำเลยเมื่อวันที่ 15 มิถุนายน 2527 หากเนื้อที่ดินที่ส่งมอบล้ำจำนวนไปจากที่ระบุในสัญญา โจทก์ก็ต้องฟ้องให้จำเลยรับผิดคืนส่วนที่ล้ำจำนวนไปเสียภายในหนึ่งปีนับแต่เวลาส่งมอบคือต้องฟ้องภายในวันที่ 15 มิถุนายน 2528 ดังนั้น การที่โจทก์เพิ่งนำคดีมาฟ้องในปี 2555 จึงเป็นการฟ้องที่เกินกำหนดอายุความตามกฎหมาย