คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
เจ้าหน้าที่

ผู้ช่วยสมุห์บัญชีอำเภอรักษากุญแจเซฟเก็บเงินผลประโยชน์ของทางราชการซึ่งตั้งรักษาไว้บนสถานีตำรวจภูธรอำเภอนั้น แทนสมุห์บัญชีกับปลัดอำเภอเป็นผู้รักษากุญแจเซฟอีกสองดอกแทนนายอำเภอ การปิดเปิดเซฟโดยปกติต้องใช้กุญแจทั้งสามดอก แต่ในคราวเปิดเซฟครั้งหนึ่ง เมื่อปิดเซฟผู้ช่วยสมุห์บัญชีเพทุบายใช้กุญแจดอกที่ตนรักษาดอกเดียวปิดเซฟ โดยปลัดอำเภอไม่ทราบ ครั้นตกตอนกลางคืน ผู้ช่วยสมุหบัญชีนั้นได้ลอบมาเปิดเซฟด้วยกุญแจดอกที่ตนรักษาไว้แล้วเอาเงินในเซฟนั้นไปหมด ดังนี้ผู้ช่วยสมุห์บัญชีมีผิดฐานยักยอกทรัพย์ตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 131
จำเลยเองเป็นผู้ประทับตราคาดเชือกคาดเซฟเป็นที่สังเกตุสำหรับจำเลยเอง เมื่อจำเลยตัดเชือกที่ประทับตรานั้นขาดเสียเอง+เพื่อเอาเงินในเซฟ+ความผิดตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตตรา 130

โจทก์ซึ่งเป็นกระทรวงเจ้าหน้าที่ ฟ้องขับไล่จำเลยออกจากที่ดินที่ถูกเวนคืนโดยกล่าวอ้างว่าจำเลยได้ทำสัญญาให้ไว้ จะรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างออกไปภายในกำหนด 3 เดือนนับแต่วันรับเงินค่าทำขวัญซึ่งได้รับไปแล้ว บัดนี้เกินกำหนดเวลา จำเลยก็เพิกเฉย จึงขอให้ศาลขับไล่ อ้างสิทธิตามมาตรา 21 ตอนท้ายและมาตรา 33 แห่ง พ.ร.บ.ว่าด้วยการเวนคืนอสังหาริมทรัพย์ พ.ศ.2477 ดังนี้ แม้จำเลยจะต่อสู้ว่า ฝ่ายโจทก์มิได้เคยใช้ที่ดินแปลงนี้ จนเวลาล่วงพ้น 5 ปีเศษแล้ว จำเลยจึงขอคืน โจทก์ไม่ปฏิบัติตาม จำเลยจึงฟ้องคดียังอยู่ในระวห่างพิจารณา ก็ดีศาลก็ย่อมพิพากษาให้ขับไล่จำเลยออกไปจากที่ดินนั้นได้ โดยไม่ต้องสืบพยานฟังข้อต่อสู้ของจำเลยแต่อย่างใด

นายอำเภอได้ตั้งให้สัสดีอำเภอ และปลัดอำเภอเป็นกรรมการไปรับผ้าของกระทรวงพาณิชย์จากจังหวัด เพื่อนำส่งอำเภอจัดการปันส่วนให้แก่ชาวนานั้น เป็นการแต่งตั้งให้ไปทำงานโดยชอบตามหน้าที่ราชการ เมื่อผู้ที่ได้รับแต่งตั้งไปกระทำผิดในหน้าที่ ซึ่งตนได้รับมอบ คือยักยอกเอาผ้าที่ไปรับมาจำนวนหนึ่งไว้ เช่นนี้ต้องมีผิดตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 131
(อ้างฎีกาที่ 533/2485)
ศาลชั้นต้นลงโทษตาม ม.319(3) ให้จำคุก 8 เดือน ศาลอุทธรณ์แก้ให้ลงโทษตาม ม.131 ให้จำคุก 5 ปี เป็นแก้มาก ฎีกาข้อเท็จจริงได้

ประกาศของพนักงาน+ที่ออกโดยอาศัยอำนาจใน พ.ร.บ.ควบคุมเครื่องอุปโภคบริโภค ฯลฯ เป็นแต่เพียงคำสั่งของพนักงานผู้ปฏิบัติการตาม ก.ม. + หาใช่ไม่เป็น ก.ม.หรือส่วน +ก.ม.อย่างใดไม่ ฉะนั้นการที่จะเอาผิดแก่ผู้ที่ไม่กระทำตาม + จะต้องได้ความว่าผู้ที่ไม่กระทำ+ทราบคำสั่งนั้นหรือมีพฤตติการณ์+ว่าได้ทราบคำสั่งนั้นแล้ว
+ตามบทบัญญัติมาตรา 10 แห่ง พ.ร.บ.ควบคุมเครื่องอุปโภคบริโภค ฯลฯ +จะไม่มีข้อความว่าผู้ที่จะต้องรับ+ ก.ม.บทนี้ จะต้องทราบ+หรือคำสั่งของคณะกรรมการหรือ+เจ้าหน้าที่นั่นแล้วก็ดี แต่ ก.ม.+บัญญัติให้ลงโทษผู้ฝ่าฝืนประกาศหรือ+ คำว่าฝ่าฝืน ต้องหมายความว่าได้ทราบแล้วยังฝ่าฝืน ผู้ที่ยังไม่ทราบจะเรียกว่าฝ่าฝืนไม่ได้

การควบคุมสิ่งของตาม พระราชบัญญัติควบคุมเครื่องอุปโภคบริโภคฯนั้นคณะกรรมการตาม พระราชบัญญัติ นี้จะต้องประกาศเสียก่อนว่า สิ่งของใดบ้างอยู่ในความควบคุม แล้วจึงจะแต่งตั้งพนักงานเจ้าหน้าที่เพื่อปฏิบัติการต่อไปสิ่งของใดบ้างที่คณะกรรมการประกาศควบคุมนั้นเป็นข้อเท็จจริง ซึ่งโจทก์จะต้องบรรยายมาในฟ้อง คดีนี้ฟ้องโจทก์ไม่ได้บรรยายถึงความข้อนี้ ทั้งไม่ได้คัดสำเนาประกาศของคณะกรรมการมาท้ายฟ้อง ซึ่งพอจะถือได้ว่าเป็นส่วนหนึ่งของคำฟ้องด้วย เป็นแต่เพียงอ้างชื่อประกาศลงไว้ท้ายฟ้องเท่านั้น จึงไม่เป็นการเพียงพอ ไม่เป็นฟ้องที่สมบูรณ์ อันจะลงโทษจำเลยได้

สิ่งของที่ซื้อขายต้องถูกควบคุมอยู่ตาม กฎหมาย ผู้ซื้อและผู้ขายก็ทราบดีแล้วว่า การซื้อขายจะกระทำกันได้ต่อเมื่อได้รับอนุญาตจากพนักงานเจ้าหน้าที่ เมื่อพนักงานเจ้าหน้าที่สั่งไม่อนุญาตให้ผู้ขายขายแก่ผู้ซื้อผู้ซื้อก็ทราบแล้ว และยังได้วิ่งเต้นให้ผู้ขายขายสิ่งของนั้นแก่บุคคลอื่นอีก ถือได้ว่าผู้ซื้อและผู้ขายได้ตกลงเลิกสัญญาซื้อขายกันแล้ว ภายหลังที่พนักงานเจ้าหน้าที่ไม่อนุญาต จะต้องสันนิษฐานว่าบุคคลกระทำการโดยสุจริต โจทก์จะอ้างความไม่สุจริตเพื่อหลอกลวงผู้อื่นขึ้นมาเป็นประโยชน์แก่ตนเองย่อมฟังไม่ขึ้น

ปลอมใบอนุญาตเล่นการพะนัน ไม่มีผิดฐานปลอมหนังสือสำคัญในราชการการเพราะใบอนุญาตเล่นการพะนันไม่ใช่หนังสือสำคัญแห่งการตั้งกรรมสิทธิ์ หรือหนี้สิน
โจทก์สืบสมฟ้อง แต่อ้างบทไม่ตรงกับความผิด ศาลมีอำนาจลงบทที่ถูกต้อง และเบากว่าบทที่อ้างมานั้นได้

โจทก์บรรยายฟ้องว่าจำเลยที่ 2 สมคบกับจำเลยที่ 1 ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ออกบัตร์ให้กรรมกรหยุดงานได้โดยมิได้กล่าวในฟ้องด้วยว่า จำเลยที่ 2 มีอำนาจออกบัตร์นั้นด้วย ดังนี้ศาลก็คงลงโทษจำเลยที่ 2 ฐานสมรู้กับจำเลยที่ 1 ได้
ฟ้องตอนแรกบรรยายว่าจำเลยรับเงินไว้เป็นสินน้ำใจ ตอนหลังว่าเป็นสินบน ดังนี้ไม่ใช่ฟ้องเคลือบคลุม
เมื่อได้ความว่า จำเลยมีอำนาจออกบัตร์ให้กรรมกรหยุดงานเพราะป่วยได้แล้ว แม้ปรากฏว่าจำเลยได้ทำเตรียมบัตร์นั้นไว้ก่อนได้รับมอบตัวกรรมกรก็ตาม จำเลยก็ต้องมีความผิดฐานปลอมหนังสือในตำแหน่งหน้าที่ราชการ
ศาลอุทธรณ์มีความเห็นแย้ง แต่มิได้อนุญาตให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ดังนี้จำเลยฎีกาข้อเท็จจริงไม่ได้

สิ่งของใดจะอยู่ในความควบคุมหรือไม่ เป็นอำนาจของคณะกรรมการ คณะกรมการจังหวัดซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ในการควบคุม ไม่มีอำนาจประกาศควบคุมสิ่งของนั้น ๆ เอาเอง ในกรณีเช่นนี้ ผู้ฝ่าฝืนประกาศของคณะกรมการจังหวัด ไม่มีความผิด

สิ่งของใดจะอยู่ในความควบคุมหรือไม่ เป็นอำนาจของคณะกรรมการ คณะกรรมการจังหวัดซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ในการควบคุม ไม่มีอำนาจประกาศควบคุมสิ่งของนั้นๆ เอาเอง ในกรณีเช่นนี้ ผู้ฝ่าฝืนประกาศของคณะกรรมการจังหวัด ไม่มีความผิด