คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ทรัพย์สิน

เข้าจับผู้ร้ายซึ่งเข้าไปในบริเวณบ้านเพื่อลักทรัพย์ ผู้ร้ายถือมีดต่อสู้ จึงทำร้ายผู้ร้ายถึงตาย เป็นการป้องกันพอสมควรแก่เหตุ

เรือนรายพิพาทเป็นของผู้ตายกับภรรยา แต่มิได้จดทะเบียนเมื่อผู้ตายตายแล้ว บุตรผู้ตายซึ่งเกิดจากภรรยาอื่นได้ขายเรือนจัดการทำศพและชำระหนี้แทนผู้ตาย โดยภรรยาผู้ตาย ละทิ้งผู้ตายไปโดยไม่ทราบว่าไปอยู่ที่ใดผู้ซื้อได้รับโอนทางทะเบียนโดยสุจริต ดังนี้ ภรรยาผู้ตายจะขอให้เพิกถอนหรือทำลายการซื้อขายไม่ได้ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1299 และ มาตรา 1300

ปัญหาว่า การลักทรัพย์จะเป็นผิดตามกฎหมายในเขตต์ต่างประเทศหรือไม่เป็นข้อเท็จจริงที่ต้องนำสืบศาลรู้เองไม่ได้
ฟ้องว่า รับของโจรอวนซึ่งมีผู้ลักมาจากเขตต์ต่างประเทศเข้ามาในประเทศไทย ถ้าโจทก์ไม่สืบว่าความผิดฐานลักอวนนั้นกฎหมายในอาณาเขตต์นั้นบัญญัติว่าเป็นผิดแล้ว ก็ลงโทษจำเลยฐานรับของโจรไม่ได้

สร้อยคอและแหวนซึ่งเป็นของใช้ของบุคคลธรรมดานั้น ไม่ใช่วัตถุโบราณหรือของมีค่าอันจะพึงถือว่าเป็นกรรมสิทธิ์ของแผ่นดิน
สร้อยคอและแหวนซึ่งไม่ปรากฏตัวเจ้าของ ตกอยู่ในลำธารห้วยน้ำไหลนั้นผู้เก็บได้ไม่จำต้องปฏิบัติตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1323(3)และการเอาไว้ไม่เป็นผิดตาม มาตรา 318 แห่งกฎหมายลักษณะอาญา
ฟ้องว่าของที่เก็บได้เป็นทรัพย์ไม่ปรากฏตัวเจ้าของและเป็นทรัพย์แผ่นดินโจทก์ต้องนำสืบว่าทรัพย์นั้นเป็นของใคร หายมาอย่างใด และเป็นทรัพย์ที่แผ่นดินต้องการสงวนไว้อย่างใดด้วย ถ้าโจทก์สืบไม่สมฟ้องก็ลงโทษจำเลยไม่ได้

จำเลยให้การต่อสู้เป็นเท็จจริงและข้อกฎหมายไว้หลายประเด็น ศาลชั้นต้นให้จำเลยระบุให้ชัดเจนในประเด็นข้อหนึ่งว่า "สิ่งของตามบัญชีที่โจทก์ฟ้องบางส่วนนั้นมีอะไรบ้าง" จำเลยแถลงว่าไม่สามารถระบุให้ชัดเจนได้ดังนี้ ยังไม่เป็นเหตุที่จะไม่รับคำทำให้การจำเลย และถือว่าจำเลยขาดนัดยื่นคำให้การได้ เพราะนอกจากประเด็นที่ศาลตำหนิแล้ว ยังมีประเด็นอื่นที่จะพิจารณาอยู่อีก

สามีภริยาที่ยังอยู่กินด้วยกัน จะฟ้องร้องกันด้วยเรื่องทรัพย์สินที่บริคณห์ปนกันอยู่นั้นมิได้ เว้นแต่จะมีกฎหมายบัญญัติให้อำนาจไว้
ภรรยาอ้างว่า ทรัพย์เป็นสินสมรส ฝ่ายสามีว่าเป็นทรัพย์ของผู้อื่น จะฟ้องสามีขอให้ศาลแสดงว่าเป็นสินสมรสไม่ได้

สามีภรรยาที่ยังอยู่กินด้วยกัน จะฟ้องร้องกันด้วยเรื่องทรัพย์สินที่บริคณห์ปนกันอยู่นั้นมิได้ เว้นแต่จะมีกฎหมายบัญญัติให้อำนาจไว้
ภรรยาอ้างว่า ทรัพย์เป็นสินสมรส ฝ่ายสามีว่าเป็นทรัพย์ของผู้อื่นจะฟ้องสามีขอให้ศาลแสดงว่าเป็นสินสมรสไม่ได้

ฟ้องว่าจำเลยลักทรัพย์ของบุคคลหนึ่ง พิจารณาได้ความว่าจำเลยลักของอีกคนหนึ่ง แม้จะเป็นผู้อยู่ร่วมเรือนกันก็ต้องถือว่าข้อเท็จจริงต่างกับฟ้อง ต้องยกฟ้อง

โจทก์ฟ้องว่า ลักทรัพย์ทางพิจารณาได้ความว่ายักยอกเก็บของตกลงโทษ ไม่ได้ ต้องยกฟ้อง

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยเผาฟืนในเตาเพื่อเคี่ยวนมมีลักษณะน่ากลัวอันตรายแก่คนและห้องแถวและเกิดไหม้หลังคาห้องแถวคิดเป็นเงิน 20 บาท ขอให้ลงโทษตาม ม.186,187 ก.ม.อาญา ศาลพิจารณาเห็นว่า จำเลยควรมีผิดเพียงฐานประมาทตาม ม.201 และโจทก์ไม่ได้กล่าวถึงการประมาท และไม่ได้อ้างกฎหมายเรื่องการประมาทลงโทษจำเลยไม่ได้ (ฎีกาที่ 574/2483)