คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags: บาดแผล

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1706/2498 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ความผิดพยายามข่มขืนกระทำชำเรา แม้ไม่ถึงขั้นชำเราแต่มีการล่วงล้ำทางเพศและบาดแผลบริเวณปากช่องคลอด

จำเลยกระทำชำเราเด็กหญิงอายุ 4 ขวบจนน้ำอสุจิของจำเลยเปื้อนของลับของเด็กหญิง แต่ของลับของจำเลยไม่ได้เข้าไปในช่องคลอดโดยเข้าไปเพียงแต่ปากช่องคลอด และปรากฏตามใบชันสูตรบาดแผลของแพทย์ว่าบริเวรรอบปากช่องคลอดมีแผลช้ำถลอกเวลาซับมีเลือดออก เยื่อปิดปากช่องคลอดฉีกขาด ไม่พบเชื้ออสุจิเช่นนี้ถือว่าการกระทำของจำเลยฟังได้ว่าเป็นความผิดฐานพยายามข่มขืนกระทำชำเราแล้วไม่ใช่ฐานกระทำอนาจาร

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1678/2498 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ความผิดพยายามฆ่า พิจารณาจากบาดแผลและชนิดกระสุนที่ใช้ยิง

ใช้ปืนสั้นลูกซองยิงในระยะ 3 วา กระสุนปืนถูกเป็นแผลเพียงหนังขาด โลหิตซับบวมช้ำ แสดงว่าดินส่งกระสุนอ่อนมากไม่เหมือนปืนธรรมดา ไม่สามารถทำให้ตาย เป็นผิดเพียง มาตรา 254 ไม่ใช่ 249,60

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1678/2498

การพิจารณาความผิดฐานพยายามฆ่าจากบาดแผลที่ไม่ร้ายแรง และลักษณะของดินส่งกระสุนที่อ่อนแรง

ใช้ปืนสั้นลูกซองยิงในระยะ 3 วา กระสุนปืนถูกเป็นแผลเพียงหนังขาด โลหิตซับบวมช้ำ แสดงว่าดินส่งกระสุนอ่อนมากไม่เหมือนปืนธรรมดา ไม่สามารถทำให้ตาย เป็นผิดเพียง มาตรา 254 ไม่ใช่ 249,60

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1549/2498 เวอร์ชัน 3 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

เจตนาฆ่า การต่อสู้ และการป้องกันตัว: การประเมินบาดแผลเพื่อพิสูจน์เจตนา

จำเลยกับผู้ตายสมัครใจเข้าต่อสู้กัน แม้บาดแผลของผู้ตายจะมีถึง 6 แผลก็ตาม แต่แผลที่สำคัญมีแผลเดียวคือที่คอใต้หูซ้าย นอกนั้นเป็นแผลที่ไม่อาจทำให้ถึงตาย ดังนี้ยังไม่พอฟังว่าจำเลยมีเจตนาจะฆ่าผู้ตาย+

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 941/2497

คดีทำร้ายร่างกายจนเป็นเหตุให้ได้รับบาดเจ็บสาหัสและต้องทนทุกข์ทรมานเป็นเวลานาน

เด็กถูกทำร้ายมีบาดเจ็บ 11 แห่ง เป็นเหตุให้กินข้าวไม่ได้ 7 วันและนอนอยู่กับที่ 24 วันเรียกได้ว่าต้องทนทุกข์เวทนากล้าเกินกว่า20 จึงเป็นบาดเจ็บสาหัสตามกฎหมาย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 937/2497 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การทำร้ายร่างกายเล็กน้อยถึงบาดเจ็บตามประมวลกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 254

บาดแผลที่จำเลยทำร้ายมี 2 แห่ง แห่ง 1. ริมฝีปากบนข้างขวา 2. หางตาซ้ายด้านล่างถูกของแข็งไม่มีคม 2 แห่ง แผลที่ 1 ฟันโยก มีโลหิตออกภายนอกเล็กน้อยแผลที่ 2 บวมเขียวซ้ำ รักษาประมาณ 7 วันหาย ดังนี้เป็นบาดแผลถึงบาดเจ็บตาม ก.ม.ลักษณะอาญา ม.254 ( อ้างฎีกาที่ 22/2475 )

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 937/2497

การทำร้ายร่างกายทำให้เกิดบาดแผล ฟันโยก ถือเป็นบาดเจ็บตามกฎหมาย

บาดแผลที่จำเลยทำร้ายมี 2 แห่งแห่ง 1 ริมฝีปากบนข้างขวา2 หางตาซ้ายด้านล่างถูกของแข็งไม่มีคม 2 แห่งแผลที่ 1 ฟันโยกมีโลหิตออกภายนอกเล็กน้อยแผลที่ 2 บวมเขียวช้ำ รักษาประมาณ 7 วันหาย ดังนี้เป็นบาดแผลถึงบาดเจ็บตาม กฎหมายลักษณะอาญา มาตรา254
(อ้างฎีกาที่ 22/2475)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1976/2497

การทำร้ายร่างกายจนเกิดบาดเจ็บทางกายภาพ แม้ไม่สาหัส แต่ถือเป็นความผิดตามกฎหมาย

ถูกทุบตบต่อยถีบหลายครั้ง ถึงเจ็บหน้าอกและปอดช้ำควรพักรักษาตัว 15 วัน เป็นบาดเจ็บ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1808/2497 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

เจตนาฆ่าจากการทำร้ายด้วยอาวุธมีด: การพิจารณาบาดแผลและพฤติการณ์

จำเลยใช้มียาวทั้งตัวทั้งด้ามคืนเศษ ฉะเพาะตัวมีดยาวราว 6 นิ้วฟุต แทงผู้ตายที่สบักซ้ายเหนือกระดูกไหปลาร้าแผลยาว 1 นิ้วลึก 5 นิ้ว คนมีดตัดเส้นโลหิตใหญ่ที่ขั้วหัวใจผู้ตายขาดใจตายเกือบทันที ควรฟังว่าจำเลยมีเจตนาฆ่าให้ตาย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1808/2497

เจตนาฆ่าจากการทำร้ายด้วยอาวุธมีด: พิจารณาจากบาดแผลและลักษณะการกระทำ

จำเลยใช้มีดยาวทั้งตัวทั้งด้ามคืบเศษ เฉพาะตัวมีดยาวราว6 นิ้วฟุต แทงผู้ตายที่สบักซ้ายเหนือกระดูกไหปลาร้าแผลยาว 1 นิ้ว ลึก 5 นิ้ว คมมีดตัดเส้นโลหิตใหญ่ที่ขั้วหัวใจ ผู้ตายขาดใจตายเกือบทันที ควรฟังว่าจำเลยมีเจตนาฆ่าให้ตาย

คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags บาดแผล