คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ทรัพย์สิน

โรงเรียนประชาบาลไม่ใช่โรงเรียนของรัฐบาล แม้กระทรวงธรรมการจะออกเงินอุทหนุนก็ไม่ถือว่าได้กลับสภาพเป็นโรงเรียนรัฐบาล ทรัพย์ที่ใช้สำหรับโรงเรียนประชาบาลไม่ใช่ทรัพย์ที่ใช้สำหรับราชการตามกฎหมายอาญา ม.294 ข้อ 4 แม้โจทก์จะบรรยายมาในฟ้องว่าจำเลยลักทรัพย์ซึ่งเป็นของใช้สำหรับราชการโรงเรียประชาบาลและจำเลยรับสารภาพตามฟ้องทุกประการก็ดี เมื่อฟังตามข้อกฎหมายว่าทรัพย์ที่ใช้สำหรับโรงเรียนประชาบาลนั้นไม่ใช่ทรัพย์ใช้สำหรับราชการแล้ว ก็ลงโทษตามกฎหมายอาญา ม.294 ข้อ 4 ไม่ได้

จำเลยแลหัวหน้าผู้บังคับบัญชา+จำเลยกระทรวงการคลังแต่งตั้งให้เป็นข้าราชการประเภทลูกจ้าง หัวหน้าเป็นผู้ดูแลเก็บเงินค่าเช่าทรัพย์สินส่วนพระมาหากษัตริย์ ได้ใช้ให้จำเลยมีหน้าที่ไปเก็บเงินค่าเช่ามาส่งให้แก่หัวหน้า เมื่อจำเลยยังยอกเอาเงินนั้นไป จำเลยไม่มีผิดตามกฎหมายอาญามาตรา 131 แต่มีผิดตามกฎหมายอาญามาตรา 319(3)
ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำคุก 4 ปี ตามกฎหมายอาญามาตรา 131 ศาลอุทธรณ์แก้ให้จำคุก 2 ปีตามมาตรา 314 เรียกว่าแก้มากฎีกาในข้อเท็จจริงได้

ในความผิดฐานยักยอกบุคคลที่มิได้เป็นผู้เสียหายไม่มีอำนาจร้องทุกข์ขอให้เจ้าพนักงานนำคดีขึ้นว่ากล่าว เสียหายในทางชื่อเสียงไม่ถือว่าเป็นผู้เสียหายตามกฏหมาย

ผู้ไม่เสียรัชชูปการถูกจับไปเพื่อใช้งานโยธาแล้วแจ้งเท็จต่อเจ้าพนักงานว่าตนมีทรัพย์นั้นไม่มีความผิดตาม พ.ร.บ.รัชชูปการ

ไปกู้เงินเขาแล้วเอาที่นามอบให้ไว้เป็นประกันเงินกู้โดยบอกเขาว่าที่นาเป็นกรรมสิทธิของตน แต่ความจริงนาเป็นของมารดาตนและยังมิได้ยกให้โดยเด็ดขาดดังนี้ ต้องมีความผิดฐานฉ้อโกง

เอาทรัพย์สินเดิมของภรรยาไปเป็นหลักทรัพย์ประกันต้องหาต่ออำเภอโดยกล่าวว่าเป็นทรัพย์ซึ่งตนมีกรรมสิทธิเด็ดขาดแต่ผู้เดียว ทั้งนี้โดยเข้าใจว่าตนมีสิทธิในทรัพย์สินเหนือภรรยาดังนี้ ยังไม่พอจะ+ว่ามีเจตนาแจ้งความเท็จ

จำเลยไปแจ้งความเท็จต่อตำรวจว่าถูกตีชิง แล้วรุ่งขึ้นไปแจ้งความเพิ่มเติมระบุจำนวนทรัพย์ที่อ้างว่าถูกตีชิงไปดังนี้ เป็นกรรมเดียวแต่ต่างวาระกัน ลงโทษจำเลยเพียงกะทงเดียว

ศาลพิพากษาให้ลูกหนี้โจทก์โอนทรัพย์ให้แก่บุคคลภายนอกแล้ว โจทก์ก็มีสิทธิฟ้องขอให้เพิกถอนการโอนตามประมวลแพ่ง ฯ ม.237 ได้สัญญาทางพระราชไมตรีระวางสยามอังกฤษ
ฎีกา ข้อเท็จจริง คดีระหว่างคนบังคับอังกฤษซึ่งได้ยื่นฎีกาภายหลังวันที่สละสิทธิถอนคดีนั้น ย่อมฎีกาได้ทั้งในข้อเท็จจริงและข้อกฎหมาย

ลักถอนต้นข้าวในนาของเขาไปในเวลากลางวันเป็นผิดตาม ม.292 มาตรา 292 ไม่มีข้อความแสดงว่าใช้บังคับฉะเพาะทรัพย์ที่มีราคาน้อย อ้างฎีกาที่ 425/2478

โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยออกจากที่ดินซึ่งอ้างว่าผู้ตายทำพินัยกรรมยกให้ตนทางพิจารณาปรากฎว่าผู้ตายมิใช่เป็นเจ้า ของแต่ผู้เดียวในที่พิพาทรายนี้แต่เป็นผู้รับมรดกร่วมกับคนอื่นอีกดังนี้ ศาลตัดสินยกฟ้อง