คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ชำระหนี้

โจทก์ฟ้องเรียกเงินที่ค้างชำระจากจำเลย ๆ ต่อสู้ว่าได้ชำระให้ครบถ้วนแล้วเป็นหน้าที่จำเลยต้องนำสืบ

ในพินัยกรรม์มีข้อความกล่าวถึงจำนวนเงินที่ผู้ทำพินัยกรรม์รับเงินในทางกู้ยืมจากเขา เขาถือเอาข้อความในพินัยกรรม์นั้นเป็นหลักฐานฟ้องร้องได้ อำนาจฟ้อง จำเลยกู้เงินโจทก์แล้วสัญญาจะชดใช้เงินโดยทำพินัยกรรม์ยกที่ดินให้โจทก์โดยมีเงื่อนไขว่าถ้าโจทก์หย่ากับสามีแล้ว จำเลยจะคืนเงินให้ บัดนี้โจทก์หย่ากับสามีแล้ว โจทก์ก็มีอำนาจฟ้องเรียกเงินรายนี้ได้

เมื่อคู่กรณีมีเจตนาจะจ่ายให้เป็นเงินล่วงหน้า แต่เมื่อรับเงินทำกันเป็นเงินกู้ดังนี้ เป็๋นิติกรรมอำพราง ต้องถือตามเจตนาที่แท้จริงว่าเป็นการจ่ายเงินล่วงหน้า เงินที่จ่ายให้แก่ผู้รับจ้างเป็นเงินล่วงหน้าไปนั้นจะคิดดอกเบี้ยด้วยไม่ได้ การที่ลูกหนี้ส่งมอบทรัพย์ให้แก่เจ้าหนี้ผิดจากสถานที่ ๆกำหนดไว้ในสัญญาแลเจ้าหนี้ก็ยอมรับมอบทรัพย์ตามนั้นเสร็จเด็ดขาดไปแล้ว ถือได้ว่าเป็นการยอมรับชำระหนี้อย่างอื่นแทนตามมาตรา 321

การมอบที่ดินมือเปล่าให้แก่กันนั้นไม่จำเป็นต้องทำเป็นหนังสือและจดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ก็สมบูรณ์ตามกฎหมาย การถือที่ดินมือเปล่าย่อมได้มาซึ่งสิทธิครอบครองอันอาจมอบโอนให้แก่กันได้และผู้รับโอนย่อมได้สิทธิครอบครองยันบุคคลอื่นได้ กู้เงินกันแล้วภายหลังผู้กู้เอาที่ดินมือเปล่าไปมอบให้แก่ผู้ให้กู้เช่นนี้อาจเป็นการรับชำระหนี้อย่างอื่นแทนการชำระหนี้ที่ได้ตกลงกันไว้เดินตาม ม.321

ผู้ล้มละลายโอนทรัพย์ใช้หนี้แก่เจ้าหนี้ก่อนล้มละลาย 3 เดือนโดยเป็นการได้เปรียบแก่เจ้าหนี้คนอื่น ๆ การโอนนั้นใช้ไม่ได้ พะยาน หน้าที่นำสืบ

พฤตติการณ์ที่ฟังว่าลูกหนี้โอนทรัพย์ให้โดยเสน่หาอันเป็นทางทำให้เจ้าหนี้เสียเปรียบ

ศาลสั่งปรับจำเลยใจคดีสุรา จะสั่งว่าให้จัดการตาม ม.47 ไม่ได้ ต้องสั่งว่าถ้าไม่มีเงินเสียให้จัดการตามมาตรา 18 กฎหมายอาญา เมื่อต้องจำแทนให้จำแทนตาม ม.47 แลต้องกำหนดวันไว้

ทำสัญญาซื้อขายที่ดินกันเมื่อผู้ขายส่งมอบที่ดินให้ผู้ซื้อ ก็ถือได้ว่ามีการชำระหนี้กันบางส่วนแล้ว แม้จะไม่มีหลักฐานเป็นหนังสือ สัญญานั้นก็สมบูรณ์ ฟ้องร้องบังคับกันได้ตามกฎหมาย ฎีกาอุทธรณ์ปัญหากฎหมาย ปัญหาข้อเท็จจริง ข้อที่คู่ความฎีกาอ้างเป็นปัญหากฎหมายขึ้นมาว่าศาลล่างฟังข้อเท็จจริงนอกสำนวนนั้น เมื่อปรากฏว่าศาลล่างมิได้ฟังข้อเท็จจริงนอกสำนวนแล้ว ดังนี้เป็นฎีกาในข้อเท็จจริง ศาลฎีกาไม่รับไว้พิจารณา

ขอให้ชำระหนี้

เมื่อข้อความในเอกสารกล่าวถึงอย่างหนึ่ง จะให้ตีความเป็นอีกอย่างหนึ่งนั้นไม่ได้ เพราะเป็นการตีความเพิ่มข้อความในเอกสารหลักฐานที่บ่งถึงเรื่องดอกเบี้ยเท่านั้นจะฟังว่าเป็นหลักฐานแห่งการใช้ต้นเงินไม่ได้