คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
จัดการมรดก

ทายาทผู้เป็นผู้จัดการมรดกด้วย ปกครองทรัพย์มรดกแทนทายาทอื่น แม้จะเกิน 1 ปี ทายาทอื่นก็ฟ้องขอแบ่งได้ไม่ขาดอายุความมรดกตามมาตรา 1754

ผู้ร้องยื่นคำร้องขอเป็นผู้จัดการทรัพย์มรดกของผู้ตายโดยกล่าวว่า ก่อนตาย ผู้ตายมีทรัพย์คือหุ้นอยู่ในห้างหุ้นส่วนสามัญ ซึ่งยังมิได้คิดบัญชีกัน แม้ผู้คัดค้านจะอ้างว่าหุ้นส่วนนั้น เป็นของผู้คัดค้านแต่ผู้เดียว และศาลชั้นต้นได้สั่งให้ดำเนินคดีอย่างคดีมีข้อพิพาทมาก็ตาม คดีมีประเด็นจะต้องวินิจฉัยว่า ผู้ร้องสมควรเป็นผู้จัดการมรดกหรือไม่เท่านั้นการที่ผู้ตายจะมีหุ้นส่วนหรือไม่เป็นเรื่องที่จะต้องไปว่ากล่าวกันต่างหาก จากการร้องขอเป็นผู้จัดการมรดก

ผู้ร้องยื่นคำร้องขอเป็นผู้จัดการทรัพย์มรดกของผู้ตายโดยกล่าวว่า ก่อนตาย ผู้ตายมีทรัพย์คือหุ้นอยู่ในห้างหุ้นส่วนสามัญ ซึ่งยังมิได้คิดบัญชีกันแม้ผู้คัดค้านจะอ้างว่าหุ้นส่วนของห้างหุ้นส่วนนั้น เป็นของผู้คัดค้านแต่ผู้เดียว และศาลชั้นต้นได้สั่งให้ดำเนินคดีอย่างคดีมีข้อพิพาทมาก็ตามคดีมีประเด็นจะต้องวินิจฉัยว่า ผู้ร้องสมควรเป็นผู้จัดการมรดกหรือไม่เท่านั้นการที่ผู้ตายจะมีหุ้นส่วนหรือไม่เป็นเรื่องที่จะต้องไปว่ากล่าวกันต่างหาก จากการร้องขอเป็นผู้จัดการมรดก

ผู้ร้องยื่นคำร้องขอเป็นผู้จัดการมรดกของผู้ตาย ผู้คัดค้าน ๆ ว่าผู้ตายมีบุตรอยู่ ผู้ร้องและผู้ค้ดค้านท้ากันสืบพะยานข้อเดียวว่า บุตรของผู้ตายจะเป็นบุตรที่ถูกต้องตามกฎหมายหรือไม่นั้น เป็นเรื่องพิพาทกันด้วยเรื่องจัดการมรดก อันเป็นข้อพิพาทในบรรพ 6 และบุตรที่บิดารับรองตามมาตรา 1627 กฎหมายถือว่าเหมือนกับบุตรที่ชอบด้วยกฎหมายตามความหมายในบรรพ 6 เช่นเดียวกัน

ผู้ร้องยื่นคำร้องขอเป็นผู้จัดการมรดกของผู้ตายผู้คัดค้านคัดค้านว่าผู้ตายมีบุตรอยู่ผู้ร้องและผู้คัดค้านท้ากันสืบพยานข้อเดียวว่าบุตรของผู้ตายจะเป็นบุตรที่ถูกต้องตามกฎหมายหรือไม่นั้นเป็นเรื่องพิพาทกันด้วยเรื่องจัดการมรดก อันเป็นข้อพิพาทในบรรพ 6. และบุตรที่บิดารับรองตามมาตรา 1627 กฎหมายถือว่าเหมือนกับบุตรที่ชอบด้วยกฎหมายตามความหมายใน บรรพ 6 เช่นเดียวกัน.

ทายาทของผู้ตายฟ้องผู้จัดการมรดกของผู้ตายขอให้ศาลแสดงว่าตนเป็นทายาทของผู้ตาย และมีสิทธิรับมรดกของผู้ตายแต่ผู้เดียว นั้น เมื่อปรากฎในคำฟ้องว่า จำเลยไปร้องขอรับมรดกที่ดินมรดกโดยแจ้งต่อเจ้าพนักงานว่า ผู้ตายไม่มีทายาทอื่น ดังนี้ เป็นเรื่องที่ทายาทขอให้แสดงสิทธิเท่านั้น จึงไม่เป็นการขัดต่อการจัดการมรดกแต่อย่างใด ฉะนั้นแม้ขณะนั้นจำเลยจะเป็นผู้จัดการมรดกโดยศาลตั้งทายาทผู้นั้นก็ยังฟ้องได้ และศาลก็จะพิพากษาเพียงบแสดงว่าโจทก์เป็นทายาทของผู้ตายเท่านั้น ส่วนจะเป็นทายาทแต่คนเดียวหรือไม่นั้น ไม่ชี้ขาดเพราะเป็นการพิพาทกันระหว่างโจทก์ กับจำเลยซึ่งไปอ้างต่อเจ้าพนักงานว่าไม่มีทายาทอื่น นอกจากจำเลยเท่านั้น./

ฟ้องอ้างว่า จำเลยเข้าจัดการมรดกของผู้ตายโดยไม่ถูกต้องตามกฎหมาย จึงขอให้ถอดถอนจำเลยจากการเป็นผู้จัดการมรดกผู้ตาย และตั้งโจทก์เป็นผู้จัดการแทนนั้น เมื่อปรากฏว่าทรัพย์อันอ้างว่าเป็นมรดกนั้นจะมีอยู่หรือไม่ก็ไม่ทราบ ทั้งอ้างว่าจำเลยเป็นผู้จัดการมรดกโดยไม่ชอบอยู่แล้ว จึงไม่มีเหตุอันใดที่ศาลจะต้องพิจารณาในข้อถอดถอนจำเลย และตั้งโจทก์ในฐานะเป็นผู้จัดการมรดกที่ไม่ปรากฏว่ามีอยู่หรือไม่

ยายร้องขอเป็นผู้จัดการมรดกของหลาน มีย่าร้องคัดค้านเข้ามา เป็นกรณีพิพาทระหว่างยายกับย่าว่า ใครจะเป็นผู้สมควรจัดการมรดกของหลานนั้น เมื่อศาลชั้นต้นพิพากษาตั้งยายเป็นผู้จัดการคนเดียว แต่ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ตั้งย่าเป็นผู้จัดการร่วมกับยายอีกคนหนึ่งด้วย ดังนี้ ผู้ร้องฎีกาในข้อเท็จจริงขอให้ศาลฎีกาตั้งผู้ร้องเป็นผู้จัดการแต่คนเดียวได้ ไม่ต้องห้าม

ยายร้องขอเป็นผู้จัดการมรดกของหลาน มีย่าร้องคัดค้านเข้ามาเป็นกรณีพิพาทระหว่างยายกับย่าว่า ใครจะเป็นผู้สมควรจัดการมรดกของหลานนั้น เมื่อศาลชั้นต้นพิพากษาตั้งยายเป็นผู้จัดการคนเดียว แต่ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ตั้งย่าเป็นผู้จัดการร่วมกับยายอีกคนหนึ่งด้วย ดังนี้ ผู้ร้องฎีกาในข้อเท็จจริงขอให้ศาลฎีกาตั้งผู้ร้องเป็นผู้จัดการแต่คนเดียว ได้ไม่ต้องห้าม

ในเรื่องร้องขอเป็นผู้จัดการมรดก แม้ผู้คัดค้านไม่มีอำนาจคัดค้านศาลย่อมระลึกถึงข้อที่ผู้ร้องเรียนตลอดจนการเรียกพยานเพื่อประกอบการพิจารณาได้
คำพิพากษาตามปกติย่อมเข้าใจว่า เป็นคำสั่งชี้ขาดตัดสินคดีในชั้นหมดการพิจารณาสำหรับคดีนั้น ถ้ายังไม่ยุติการพิจารณาคดีนั้น ก็ชอบที่จะใช้เป็นคำสั่งซึ่งในทางปฏิบัติเรียกว่าคำสั่งระหว่างพิจารณา(มาตรา 226ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง)
เมื่อศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ดำเนินคดีไปอย่างคดีมีข้อพิพาทศาลชั้นต้นจะพิพากษาหรือสั่งว่าผู้คัดค้านไม่มีสิทธิเป็นคู่ความไม่ได้เพราะขัดต่อคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ศาลชั้นต้นจะต้องดำเนินการพิจารณาไปอย่างคดีมีข้อพิพาท