คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags: จำเลย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 467/2486 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การขาดนัดพิจารณาและการนำสืบพยาน: ทนายจำเลยมาศาลแต่ไม่นำพยาน ถือไม่ได้ว่าจำเลยขาดนัด

ไนวันนัดพิจารนาซึ่งสาลกำหนดไห้จำเลยมีหน้าที่นำสืบก่อน จำเลยไม่มาสาลคงมีแต่ทนายจำเลยสาลตามกำหนดนัด +มีเช่นนี้ยังถือไม่ได้ว่าจำเลยขาดนัดพิจารนา และจะถือว่าจำเลยละเลยไม่นำพยานมาสืบไม่ได้.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 443/2486

การระบุเวลาเกิดเหตุในฟ้องคดี หากระบุเวลาผิด ศาลอาจยกฟ้อง และฟ้องต้องทำให้จำเลยเข้าใจข้อหา

ฟ้องโจทก์กล่าวว่าเกิดเหตุเวลากลางวันทางพิจารณาได้ความว่าเกิดเหตุเวลากลางคืน ศาลก็ต้องยกฟ้อง
ฟ้องต้องระบุเวลาเกิดเหตุทุกเรื่องไป เว้นแต่จะเป็นกรณีที่ไม่ทราบเวลากระทำผิด
ฟ้องจะต้องมีข้อความที่จำเลยจะเข้าใจข้อหาได้ดี

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 440/2486 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

คำให้การชั้นสอบสวนใช้ยันได้เฉพาะตัวผู้ให้การ

คำไห้การชั้นสอบสวนของจำเลยนั้นไช้ยันตัวผู้นั้นเองได้ แต่จะไช้ยันจำเลยอื่นไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 440/2486

คำให้การชั้นสอบสวนใช้ยันตัวผู้ให้การได้ แต่ใช้ยันจำเลยอื่นไม่ได้

คำให้การชั้นสอบสวนของจำเลยนั้นใช้ยันตัวผู้นั้นเองได้แต่จะใช้ยันจำเลยอื่นไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 439/2486

การแสวงหาประโยชน์จากการค้าประเวณี แม้ไม่ใช่สถานที่ของจำเลยก็มีความผิดตาม พ.ร.บ.ป้องกันสัญจรโรค

จ้างหญิงไว้บำเรอชาย และให้พาไปหลับนอนโดยจำเลยแบ่งเอาส่วนค่าจ้างที่หลับนอนนั้น แม้ที่หลับนอนนั้นจะไม่ใช่ที่ร้านหรือห้องของจำเลยก็ย่อมมีความผิดตาม พระราชบัญญัติป้องกันสัญจรโรค

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 436/2486

หน้าที่การนำสืบพยาน: ศาลอุทธรณ์ยึดตามที่จำเลยยอมรับ แม้โจทก์อ้างหน้าที่จำเลย

ศาลเดิมถือว่าเป็นหน้าที่โจทก์นำสืบก่อนแล้วให้จำเลยชนะคดีศาลอุทธรณ์เห็นว่าเป็นหน้าที่โจทก์สืบก่อนแต่ต้องถือเอาตามที่จำเลยยอมรับเป็นผู้นำสืบก่อน แต่คงให้จำเลยชนะคดีอ ดังนี้ แม้โจทก์จะฎีกาว่าเป็นหน้าที่จำเลยนำสืบก็ไม่มีผลเปลี่ยนแปลง ฎีกาย่อมตกไป

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 434/2486 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ฟ้องขัดแย้งกันเองจำเลยไม่เข้าใจข้อหา ศาลยกฟ้อง

โจทฟ้องว่าจำเลยเปนผู้ร้ายลักทรัพย์หรือมิฉนั้นรับทรัพย์ไว้โดยรู้ว่าเปนของร้ายขอไห้ลงโทสตามมาตรา 293,321 นั้น นับว่าเปนฟ้องขัดกันเองลงโทสจำเลยไม่ได้.
อ้างดีกาที่ 722/2481

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 434/2486

การฟ้องคดีลักทรัพย์หรือรับของโจรที่ขัดแย้งกัน ทำให้ลงโทษจำเลยไม่ได้

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเป็นผู้ร้ายลักทรัพย์หรือมิฉะนั้นรับทรัพย์ไว้โดยรู้ว่าเป็นของร้ายขอให้ลงโทษตามมาตรา 293,321 นั้น นับว่าเป็นฟ้องขัดกันเองลงโทษจำเลยไม่ได้ (อ้างฎีกาที่ 722/2481)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 346/2486 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

ภาระการพิสูจน์การปลอมแปลงสัญญาหลังยอมรับลายมือชื่อ

เมื่อฟังว่าผู้กู้ลงชื่อไนหนังสือกู้จิงแล้ว การที่ผู้กู้ต่อสู้ว่าจำนวนเงินกู้ปลอมแปลง ก็เปนหน้าที่ผู้กู้ต้องนำสืบ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 237/2486 เวอร์ชัน 2 คำพิพากษาฎีกานี้ มีเนื้อหาจากเว็บทางการหลายรูปแบบ

การพิพากษาคดีอาญาสำหรับจำเลยที่ไม่ได้อุทธรณ์: การพิจารณาความผิดเฉพาะตัว

เหตุไนลักสนะคดี
จำเลยผู้มิได้อุธรน์คำพิพากสา ถ้าการกะทำผิดมิไช่เหตุไนลักสนะคดี ก็ย่อมไม่ได้รับผลตามมาตรา 213 ป.ว.อ.

คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags จำเลย