คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
คนต่างด้าว

กฎกระทรวงการคลังลงวันที่ 13 สิงหาคม 2486 ยกเว้นคนต่างด้าวที่มีใบสำคัญประจำตัวคนต่างด้าวไม่ต้องมาขอใบอนุญาตสูบฝิ่นก็เพื่อผ่อนผันให้คนต่างด้าวที่ได้ขึ้นทะเบียนและมีใบสำคัญประจำตัวแล้วไม่ต้องขอใบอนุญาตสูบฝิ่นอีก แม้ใบสำคัญประจำตัวจะขาดอายุก็ไม่จำเป็นต้องมาขอใบอนุญาตสูบฝิ่นอีก เพราะการที่ใบสำคัญขาดอายุเป็นเรื่องของพระราชบัญญัติทะเบียนคนต่างด้าว

เดิมมีพระราชกฤษฎีกาห้ามคนต่างด้าวรับจ้างทำการตัดผมต่อมาในระหว่างพิจารณาคดีมีพระราชกฤษฎีกายกเลิกกฤษฎีกาเดิมคงห้ามการอาชีพบางอย่าง แต่ไม่ห้ามการตัดผม ดั่งนี้ถือว่ากฎหมายใหม่ต่างกับกฎหมายเก่าลงโทษจำเลยไม่ได้ อ้างฎีกาที่ 623/85

คู่กรนีอาดนำสืบได้ว่าผุ้มีชื่อไนไบทเบียนรถยนต์ไม่ไช่เปนเจ้าของ ความจิงคนไห้ผู้นั้นลงชื่อรับโอนแทนได้
จำเลยรับว่าเปนคนต่างด้าวจะมีชื่อไนทเบียนรถยนต์ไม่ได้ดังนี้ อาจจะฟังว่าทางราชการห้ามไม่ไห้รับโอนรถยนต์ยังไม่ได้

กดหมายห้ามคนต่างด้าวประกอบ + ทำอิถ ถ้าคนต่างด้าวเปนผู้จัดการทำอิถ แม้จะจ้างคนไทยเปนผู้ลง + ก็ได้ชื่อประกอบอาชีพทำอิถมีความผิด
กดหมายห้ามคนต่างด้าวประกอบ + ทำอิถ อิถที่ทำขึ้นนั้นไม่เปนของ + พึงริบได้ตามกดหมายอาญามาตรา +

สิ่งจักสาน ซึ่งคนต่างด้าวผู้ประกอบอาชีพทำการสานจะมีความผิดตามไบแนบท้าย พ.ร.ก. กำหนดอาชีพและวิชาชีพไว้สำหรับฉเพาะคนไทย 2485 ข้อ 17 นั้น ต้องเปนสิ่งจักสานฉเพาะสำหรับเปนเครื่องไช้ไนบ้านเรือนโรงเรือน.

สิ่งจักสาน ซึ่งคนต่างด้าวผู้ประกอบอาชีพทำการสานจะมีความผิดตามใบแนบท้ายพระราชกฤษฎีกากำหนดอาชีพและวิชาชีพไว้สำหรับเฉพาะคนไทย2485 ข้อ 17 นั้น ต้องเป็นสิ่งจักสานเฉพาะสำหรับเป็นเครื่องใช้ในบ้านหรือโรงเรือน

จำเลยเปนคนต่างด้าวขายถ่านของตนเองโดยไม่ได้ทำการรับจ้างผู้ไดเช่นนี้ ไม่มีความผิด

จำเลยแจ้งเท็จต่อเจ้าพนักงานแผนกยานพาหนะ เพื่อขออนุญาตขับขี่รถยนต์โดยว่าตนเป็นสัญชาติจีน ซึ่งความจริงเป็นคนสัญชาติไทย เป็นผิดเพียงตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 118.เพราะใบอนุญาตขับขี่เป็นแต่แสดงว่าได้รับอนุญาตให้ขับขี่ไม่ใช่เป็นหลักฐานแสดงว่าเป็นคนต่างด้าว. ในเรื่องแจ้งความเท็จเมื่อจำเลยรับในข้ออาจเกิดความเสียหาย.เมื่อไม่มีข้อใดแสดงให้เห็นว่านอกเหนือความจริงในท้องสำนวนก็ย่อมฟังได้. ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 29/2485.

คนต่างด้าวประจำเรือที่เดินระหว่างประเทศไทยกับประเทศอื่นหนีเข้าเมืองนั้น แม้คนต่างด้าวนั้นถูกลงโทษและถูกส่งตัวออกไปแล้ว เจ้าของยานพาหนะก็ยังต้องรับผิดชำระค่าธรรมเนียมคนเข้าเมืองทวีคูณตามมาตรา 38
อ้างฎีกาที่ 1189/2482

จำเลยเคย+พิศูจน์สัญชาติต่อเจ้าพนักงานคนเข้าเมืองมาแล้ว เจ้าพนักงานไม่เชื่อว่าเป็นคนไทยและสั่งว่าจำเลยเป็นคนต่างด้าว จำเลยมิได้อุทธรณ์คำสั่งนั้น ดังนี้ไม่เป็นการปิดปากตัดสำนวน+ให้จำเลยต่อสู้คดีในชั้นศาล+จำเลยเป็นคนไทยในเมื่อจำเลยถูกฟ้องหาว่าไม่ไปขอรับใบสำคัญประจำตัวอันเป็นผิดตาม ม.5,15 แห่ง พ.ร.บ.การทะเบียนคนต่างด้าว 2479