คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ทำร้าย

ใช้มีดดาบฟันผู้ตายขณะกำลังนั่งคุยอยู่ ผู้ตายไม่มีอาวุธหรือแสดงว่าจะต่อสู้ ฟันถูกที่ศีรษะ 1 ทีสมองไหล และที่ขา 1 ที กระดูกขาด ล้มลงแล้วจำเลยยังฟันซ้ำอีกรวมทั้งสิ้น 11 แผลอยู่ได้ 10 วันเศษจึงตาย การกระทำของจำเลยเป็นการฆ่าคนตายโดยดุร้ายตามมาตรา 250(4)

ได้ความว่าผู้ตายเป็นผู้ก่อเหตุทำร้ายร่างกายบิดาจำเลย จำเลยเข้าห้ามโดยไม่มีอาวุธติดตัว ผู้ตายตามไปจะทำร้ายจำเลย จนจำเลยถอยหนีไปจนมุมไม่มีทางหนีไปอีกแล้วพอดีจำเลยพบมีดวางอยู่ จึงเอามีดกวัดแกว่งและร้องห้ามผู้ตายไม่ให้เข้ามา ผู้ตายยังขืนเข้าไปจึงถูกมีดที่หน้าผากผู้ตายไม่ล้มเอามือซ้ายปิดท้ายทอยส่วนมือขวายังถือมีดเงื้อง่าอยู่ จำเลยเอามีดเหวี่ยงไปอีกที่หนึ่งถูกท้ายทอยแล้วโดดหนี ผู้ตายอยู่ต่อมา 5-6 วันก็ตายเพราะบาดแผลนั้น ข้อเท็จจริงดังกล่าวนี้วินิจฉัยเป็นการป้องกันชีวิตพอสมควรแก่เหตุ เพราะการกระทำของจำเลยทั้ง 2 ครั้งเป็นการกระทำต่อเนื่องในขณะเดียวกัน การที่ผู้ตายถูกฟันครั้งแรก จะให้จำเลยซึ่งอยู่ในฐานะเช่นนั้นคาดหมายว่าผู้ตายได้รับบาดเจ็บเพียงไรและจะหวนกลับมาทำร้ายอีกหรือไม่ย่อมไม่ได้ และที่จำเลยเหวี่ยงมีดไปยังท้ายทอยอีก 1 ทีเป็นการกระทำเพื่อให้โอกาสจำเลยหลีกพ้นจากภัยอันผู้ตายเป็นผู้ก่อแล้ว

จำเลยกระทำอย่างไรเป็นปัญหาข้อเท็จจริง แต่การกระทำนั้นจะเป็นความผิดหรือไม่เป็นปัญหาข้อ ก.ม.
ในการวินิจฉัยข้อกฎหมายจำต้องอาศัยข้อเท็จจริงต่าง ๆ ประกอบ เมื่อขาดข้อเท็จจริงบางอย่างเช่นขวากวางห่างหัวคันนาเพียงใดแล้วก็หาอาจวินิจฉัยได้ไม่ว่าจำเลยมีเจตนาจะให้ผู้เดินนอกนาต้องได้รับบาดเจ็บจากขวาก.

การใช้กระด้งตัดออกเป็นสี่แฉกสรวมคอเจ้าทุกข์ผู้เสียหายแล้วหมุนกระด้งครูดคอเจ้าทุกข์ผู้เสียหายเพื่อให้บอกที่เก็บทรัพย์โดยกระทำเพียงชั่วครั้งเดียว เมื่อเจ้าทุกข์บอกที่เก็บทรัพย์แล้วก็เอากระด้งออกแต่ไม่ซี่กระด้งครูดคอเจ้าทรัพย์เป็นบาดแผลถลอกเท่านั้นถือว่าเป็นการทำร้ายโดยวิธีผิดปกติไม่เข้าลักษณะกระทำทรมานหรือทำให้ได้รับความลำบากตาม ก.ม.อาญา ม.301 วรรค 3.

การที่ผู้ตายทำร้ายแล้วขัดขืนไม่ยอมให้จับ ผู้ตายแกว่งมีดจะแทงผู้เข้าจับ ๆ ถอยล้มลง ผู้ตายจะเข้าแทง ทันใดนั้นจำเลยจะเข้าตีผู้ตาย ๆ ถือมีดจะมาแทงจำเลยผู้เข้าจับคนนั้นจึงตีผู้ตายล้มลงกำลังผู้ตายจะลุกขึ้นจำเลยก็ตีศรีษะอีก 1 ที ถึงตายดังนี้จะเห็นได้ว่าการที่จำเลยตีผู้ตายครั้งหลังขณะที่ล้มอยู่นี้เป็นการกระทำที่เกี่ยวพันกระชั้นชิดกันจึงต้องพิจารณาพฤติการณ์รวมกันไปจึงเป็นการป้องกันเกินสมควรแก่เหตุ

จำเลยไม่พอใจผู้ตายมาก่อนได้ตระเตรียมอาวุธมาเพื่อทำร้าย แล้วเลือกแทงถูกผู้ตายถูกที่สำคัญใต้รักแร้ขวาแผลกว้าง 1 ซม.ยาว3ซม. ลึกทะลุใน ผู้ตายขาดใจตายในคืนนั้นเอง แม้จะได้แทงเพียงทีเดียวก็มีเหตุพอให้ชี้ได้ว่าจำเลยมีเจตนาฆ่าตามมาตรา249 กฎหมายลักษณะอาญา

ใช้มีดยาว 7 นิ้วฟุตแทงไปที่ท้องหนึ่งที การกระทำของจำเลยย่อมพอคาดได้ว่าจะไปถูกที่สำคัญจึงแสดงว่าจำเลยมีเจตนาฆ่า

จำเลยกับผู้ตายทุ่มเถียงกันมาก่อนเกิดเหตุ พอมาพบกันอีก ณ ที่เกิดเหตุจำเลยก็ใช้มีดแหลมยาวราว 1 คืบแทงไป 1 ที ตรงช่องท้อง เหนือสดือผู้ตายได้ตายใน 4ช.ม. ต่อมาโดยแม้จะได้ส่งไปโรงพยาบาลทันทีก็ตาม การกระทำของจำเลยเป็นการฆ่าคนตายโดยเจตนา

เมื่อได้ความว่าจำเลยกับพวกอีกคนหนึ่งเข้ามาในที่เกิดเหตุด้วยกัน พอพวกของจำเลยเข้าทำร้ายผู้ตายจำเลยก็เข้าช่วยพวกของตนทำร้ายผู้ตายด้วยและเมื่อผู้ตายถึงแก่ความตายเพราะพิษบาดแผลที่ถูกทำร้ายดังนี้จำเลยต้องมีความผิดฐานเป็นตัวการด้วย

เมื่อได้ความว่าจำเลยกับพวกอีกคนหนึ่งเข้ามาในที่เกิดเหตุด้วยกัน พอพวกของจำเลยเข้าทำร้ายผู้ตาย จำเลยก็เข้าช่วยพวกของตนทำร้ายผู้ตายด้วย และเมื่อผู้ตายถึงแก่ความตายเพราะพิษบาดแผลที่ถูกทำร้าย ดังนี้จำเลยต้องมีความผิดฐานเป็นตัวการด้วย