คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ข้าราชการ

แม้จำเลยซึ่งเป็นข้าราชการมีหน้าที่เก็บเงินตามบิลเชื่อของสโมสรทหารซึ่งเป็นส่วนราชการแล้วยักยอกไป ถ้าโจทก์ไม่นำสืบให้ปรากฏว่าสิ่งของที่สโมสรขายเชื่อนั้นจัดหาโดยเงินของทางราชการแล้ว จำเลยไม่ผิดมาตรา 131 คงผิดเพียงมาตรา 319(3) เท่านั้น
ศาลอุทธรณ์แก้บทและกำหนดโทษของศาลชั้นต้น เป็นการแก้มากฎีกาในข้อเท็จจริงได้

นายอำเภอป่วยไม่ได้มาทำงาน ปลัดอำเภอเป็นผู้ทำการแทนนายอำเภอแล้วไปราชการเสียได้มอบให้สรรพสามิตอำเภอทำการแทน สรรพสามิตอำเภอเป็นคณะกรรมการอำเภอด้วยผู้หนึ่ง จึงย่อมเป็นผู้ทำการแทนนายอำเภอได้โดยชอบด้วยกฎหมายและมีอำนาจและหน้าที่จดทะเบียนสิทธิและนิติกรรมทำสัญญาซื้อขายที่ดินได้ตามที่บัญญัติไว้ใน พ.ร.บ.ว่าด้วยพนักงานเจ้าหน้าที่จดทะเบียนสิทธิและนิติกรรมเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ 2486 มาตรา4(ข)

คำว่าเจ้าพนักงานตามความหมายของกฎหมายอาญานั้น ย่อมมีความหมายถึงผู้ที่ได้รับแต่งตั้งโดยทางการของรัฐไทยให้ปฏิบัติราชการของรัฐไทยเท่านั้น
เมื่อฟ้องโจทก์กับคำแถลงประกอบไม่ได้ความว่า ผู้รับมอบเงินมีตำแหน่งหน้าที่เป็นพนักงานตามกฎหมายศาลชอบที่จะไม่ประทับฟ้องเสียได้

ความผิดฐานผิดวินัยนั้นแม้จะได้มีการฟ้องศาลและศาลยกฟ้องแล้ว ก็นำมาพิจารณาโทษผิดวินัยอีกก็ได้ ในเรื่องสอบสวนฐานผิดวินัยไม่มีข้อบังคับว่าจะต้องแจ้งข้อหาให้ทราบก่อนจึงจะสอบสวนได้
ทำผิดฐานผิดวินัยก่อนมี พ.ร.บ.ระเบียบข้าราชการพลเรือน 2482 การพิจารณาโทษต้องนำ พ.ร.บ.ระเบียบข้าราชการพลเรือน 2479 มาใช้ เพราะ ม.17 แห่ง พ.ร.บ.ระเบียบข้าราชการ 2482 บัญญัติไว้เช่นนั้น.

การที่ปลัดอำเพอไว้ไจไห้สารวัดอาสาซึ่งเคยเปนผู้ไปรับสลากกินแบ่งจากคณะกรมการจังหวัดมาจำหน่ายไปเบิกสลากกินแบ่งเพื่อมาจำหน่ายตามเคย แล้วสารวัดสึกสายักยอกเงินค่าจำหน่ายสลากเปนประโยชน์ส่วนตัวเสียเช่นนี้ ปลัดอำเภอไม่มีความรับผิดร่วมกับสารวัดสึกสาได้หา+ไป.
การที่ปลัดอำเพอเซ็นชื่อไนการเบิกสลากกินแบ่งจากคนะกรมการจังหวัดเปนการกะทำไปไนหน้าที่ราชการไนถานเปรคนะกรมการอำเพอ เมื่อนายอำเพอไม่ได้รู้เห็นและไม่ได้ไห้อนุมัติปลัดอำเพอเซ็นชื่อแทนนายอำเพอไม่มีความรับผิด
การกะทำขอปลัดอำเพอไนเรื่องมอบไห้สารวัดสึกสาไปรับสลากกินแบ่งจากคนะกรมการจังหวัดมาจำหน่ายเปนการกะทำไนหน้าที่ราชการปลัดอำเพอและสารวัดสึกสาต่างเปนข้าราชการปติบัติหน้าที่ราชการ+ไม่ไช่เปนเรื่องตัวการตัวแทน.

การที่ปลัดอำเภอไว้ใจให้สารวัตรศึกษาซึ่งเคยเป็นผู้ไปรับสลากกินแบ่งจากคณะกรรมการจังหวัดมาจำหน่ายไปเบิกสลากกินแบ่งเพื่อมาจำหน่ายตามเคย แล้วสารวัตรศึกษายักยอกเงินค่าจำหน่ายสลากเป็นประโยชน์ส่วนตัวเสียเช่นนี้ ปลัดอำเภอไม่มีความรับผิดร่วมกับสารวัตรศึกษาในผลแห่งละเมิดซึ่งสารวัตรศึกษาได้ทำไป
การที่ปลัดอำเภอเซ็นชื่อในการเบิกสลากกินแบ่งจากคณะกรรมการจังหวัดเป็นการกระทำไปในหน้าที่ราชการในฐานเป็นคณะกรรมการอำเภอ เมื่อนายอำเภอไม่ได้รู้เห็นและไม่ได้ให้อนุมัติปลัดอำเภอเซ็นชื่อแทนนายอำเภอไม่มีความรับผิด
การกระทำของปลัดอำเภอในเรื่องที่มอบให้สารวัตรศึกษาไปรับสลากกินแบ่งจากคณะกรรมการจังหวัดมาจำหน่ายเป็นการกระทำในหน้าที่ราชการปลัดอำเภอและสารวัตรศึกษาต่างเป็นข้าราชการปฏิบัติหน้าที่ราชการ จึงไม่ใช่เรื่องตัวการตัวแทน

ใบสมัครสอบวิชาข้าราชการการพลเรือนและสมุดประวัติซึ่งข้าราชการเป็นผู้ทำนั้น ไม่ใช่หนังสือราชการ

ข้าหลวงปรำจังหวัดยักยอกเงินของรัฐบาลอุดหนุนเทศบาลซึ่งอยู่ในความครอบครองของตนนั้นเป็นผิดตามม.131
เขียนข้อความในใบรับลงวันย้อนหลังขึ้นไปผิดจากความจริงแล้วให้ผู้ออกใบรั้บเช็นนั้นผู้เขียนในมีผิดฐานปลอมหนังสือ
ความผิดฐานยักยอกโจทก์ระบุวันที่จำเลยรับเงินไปและวันที่จำเลยยืมเงินมาใช้แม้มิได้ระบุวันเวลาที่จำเลย
ยักยอกก็ไม่เป็นฟ้องเคลือบคลุม ในคดีที่จำเลยอุทธรณ์ฝ่ายเดียว ศาลอุทธรณ์จะลงโทษจำเลยในบาทมาตราที่ศาลชั้นต้นไม่ลงโทษนั้นไม่ได้
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาจำคุกจำเลย 2 กระทง กะทง 1 ๆ ไม่เกิน 5 ปี แม้ 2 กะทงรวมกันเกิน 5 ปี ก็ฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้

จำเลยเป็นสารวัดศึกษาไปราชการกลับมาแล้วทำรายงานขอเบิกเงินค่าพาหนะและเบี้ยเลี้ยงเป็นเท็จดังนี้จำเลยไม่มีความผิดตามกฎหมายอาญา ม.230 เพราะการขอเบิกเป็นเงินเช่นนี้เป็นสิทธิของจำเลยไม่ใช่หน้าที่

เจ้าพนักงานรังวัดที่ดินทำสัญญารับสินจ้างรางวัลจากบุคคลภายนอก เพื่อช่วยเหลือในข้อขัดข้องบางอย่างในการร้องขอประทานบัตร์ทำเหมืองแร่นั้น ต้องด้วยข้อห้ามตามพ.ร.บ.ระเบียนข้าราชการพลเรือน ม.42-43 สัญญานั้นเป็นโมฆะ สุภาษิตกฎหมาย บุคคลที่มาขอความช่วยเหลือจากศาลต้องมาโดยมือบริสุทธิ