คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ข้อเท็จจริง

ข้อกฎหมายที่ว่าข้อเท็จจริงที่ได้ความต่างกับฟ้องหรือไม่ถ้าไม่ได้ยกขึ้นว่ากล่าวชั้นอุทธรณ์ จะยกขึ้นฎีกาไม่ได้
ปัญหาที่ว่าควรอนุญาตให้แก้ฟ้องเรื่องสถานที่เกิดเหตุหรือไม่เป็นปัญหาข้อเท็จจริง
ฟ้องจำเลยสองคนว่าสมคบกันทำผิดโดยคนที่ 1 มีไม้อีกคนหนึ่งมีมีดแต่ทางพิจารณาได้ความว่าคนที่ 1มีมีด อีกคนหนึ่งมีไม้ ดังนี้ ลงโทษได้

คำให้การจำเลยที่ถือว่าจำเลยไม่ได้ให้การรับสารภาพว่าได้กระทำผิดตามฟ้อง
การพิจารณาคำให้การจำเลยว่า จำเลยรับผิดตามฟ้องหรือไม่นั้น จะพิจารณาฉะเพาะคำให้การจำเลยบางตอนมาวินิจฉัยไม่ชอบ

ตัวการมอบอำนาจให้ตัวแทนมีอำนาจทั่วไปในการจัดการทรัพย์สินของตน และในใบมอบอำนาจนั้นได้ระบุไว้ชัดว่าให้กินความถึงการฟ้องความด้วยเช่นนี้ เป็นใบมอบอำนาจให้ฟ้องความได้ตามกฎหมาย
เอกสารหนังสือยกที่ดินให้ที่ศาลฟังเพื่อประกอบข้อเท็จจริงอย่างหนึ่ง แต่ศาลมิได้ยึดถือว่าเป็นเอกสารสมบูรณ์แห่งการแสดงกรรมสิทธิ ไม่ต้องปฏิบัติตาม ป.แพ่งพาณิชย์ มาตรา 525

ศาลชั้นต้นลงโทษจำคุกจำเลย 2 ปี ตามก.ม.ลักษณะอาญา ม.256 ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่าจำเลยผิดตาม ม.254 จำคุก 1 ปี โจทก์ฎีกาฉะเพาะปัญหาข้อกฎหมายขอให้ลงโทษจำเลยตาม ม.256 เมื่อศาลฎีกาเห็นว่าฎีกาโจทก์เป็นปัญหาข้อเท็จจริง ไม่ต้องพิจารณาฎีกาโจทก์ต่อไป

ศาลชั้นต้นลงโทษจำคุกจำเลย 2 ปี ตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 256 ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่าจำเลยผิดตาม มาตรา254 จำคุก 1 ปี โจทก์ฎีกาเฉพาะปัญหาข้อกฎหมายขอให้ลงโทษจำเลยตาม มาตรา 256 เมื่อศาลฎีกาเห็นว่าฎีกาโจทก์เป็นปัญหาข้อเท็จจริง ไม่ต้องพิจารณาฎีกาโจทก์ต่อไป

ฎีกาจำเลยกล่าวแต่เพียงว่า "คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ยังคลาดเคลื่อนด้วยข้อเท็จจริง จึงขอฎีกาข้อเท็จจริงว่า ที่ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า จำเลยทำไปโดยป้องกันตัวนั้น ชอบด้วยกระบวนพิจารณาและความยุติธรรมแล้ว" เช่นนี้เป็นฎีกาที่มิได้ระบุข้อเท็จจริงโดยย่อหรือข้อกฎหมายแต่อย่างใด ขัดต่อ ป.วิอาญา ม.193

การที่วินิจฉัยว่าการประทุษฐร้ายนั้นมีผลถึงทุพพลภาพหรือพิการไปจนตลอดชีวิตหรือไม่ ย่อมแล้วแต่ลักษณะบาดแผลและอาการที่ปรากฏ และถือว่าเป็นปัญหาข้อเท็จจริง
เมื่อศาลล่างทั้งสองวินิจฉัยว่าบาดแผลไม่ถึงทุพพลภาพหรือทำให้เป็นคนพิการไปตลอดชีวิต โจทก์จะฎีกาว่าบาดแผลถึงสาหัสตาม ม.256 ข้อ 7 ดังนี้ ฎีกาไม่ได้ต้องห้ามตาม ป. วิธีพิจารณาความอาญามาตรา 218
ถูกทำร้ายนิ้วชี้ชี้อยู่ตลอดชีวิตจะเป็นบาดแผลถึงสาหัสหรือไม่นั้นจะต้องพิจารณาว่าทำให้ทุพพลภาพหรือพิการไปตลอดชีวิตหรือไม่ซึ่งเป็นข้อเท็จจริง

ศาลอุทธรณ์ยกฟ้องโจทก์ในข้อเท็จจริงและในข้อกฎหมายต่างหากจากกัน เมื่อโจทก์ฎีกาฉะเพาะข้อกฎหมายอย่างเดียว ก็ย่อมไม่มีทางชนะคดีได้

ผู้ได้รับอนุญาตให้ทำการค้าสุราซื้อสุราจากผู้ไม่มีอำนาจขาย แม้เป็นสุราของรัฐบาลก็มีความผิด
ข้อเท็จจริงที่จำเลยมิได้ยกขึ้นคัดค้านในชั้นอุทธรณ์นั้น จำเลยจะฎีกาคัดค้านในปัญหาข้อเท็จจริงนั้นไม่ได้

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยลักทรัพย์ของนายน้อย ทางพิจารณาปรากฏว่าเป็นทรัพย์ของนางสัมพันธ์ ถึงแม้นางสัมพันธ์จะอยู่บ้านนายน้อย และนายน้อยเป็นพ่อผัวของนางสัมพันธ์ก็ดี ก็ไม่ถือว่า นายน้อยเป็นผู้ปกครองทรัพย์ที่หายด้วยทั้งในทางนิตินัยและพฤตินัย ศาลต้องยกฟ้อง