คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ฉ้อฉล

การโอนทรัพย์สินของลูกหนี้ในระหว่าง 3 ปีก่อนล้มละลายนั้น พ.ร.บ.ล้มละลายมาตรา 114 บัญญัติให้เป็นหน้าที่ของผู้รับโอนจะแสดงให้ศาลพอใจว่าการโอนนั้นได้กระทำโดยสุจริตและมีค่าตอบแทน ส่วนกรณีที่เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ร้องขอให้ศาลเพิกถอนการฉ้อฉลตาม พ.ร.บ.ล้มละลายมาตรา 113 นั้นหาได้มีบทบัญญัติเรื่องหน้าที่นำสืบเป็นคุณแก่เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ดังเช่นการโอนทรัพย์ดังที่บัญญัติไว้ในมาตรา 114 ดังกล่าวไม่ จึงเป็นหน้าที่ของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์จะต้องนำสืบให้ได้ความว่ามีการฉ้อฉลกัน
การจำนองทรัพย์สิน+ใช่เป็นการโอนทรัพย์สินตามพ.ร.บ.ล้มละลายมาตรา 114 จึงจะนำมาตรา 114 มาใช้บังคับไม่ได้

ผู้เซ็นสั่งจ่ายเช็คให้แก่ผู้ถือนั้น ตามกฎหมายต้องรับผิดต่อผู้ถือหรือผู้ทรงเช็คนั้นเว้นแต่จะพิศูจน์ได้ว่าได้มีการโอนด้วยคบคิดกันฉ้อฉล

ผู้เซ็นสั่งจ่ายเช็คให้แก่ผู้ถือนั้น ตามกฎหมายต้องรับผิดต่อผู้ถือหรือผู้ทรงเช็คนั้นเว้นแต่จะพิสูจน์ได้ว่าได้มีการโอนด้วยคบคิดกันฉ้อฉล

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยฉ้อฉลหลอกลวงให้ถอนชื่อโจทก์และสามีออกจากโฉนดแล้วลงชื่อจำเลย จึงขอให้ศาลถอนชื่อจำเลยออกจากโฉนดคืนที่ดินแก่โจทก์
จำเลยให้การปฏิเสธว่าไม่มีกลฉ้อฉลเท่านั้น จึงไม่มีประเด็นเรื่องการบอกล้างโมฆียะกรรมหรือไม่ และการบอกล้างโมฆียะกรรมหรือไม่ก็ไม่เกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชนดังมาตรา 142(5)ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งอนุญาตให้ศาลหยิบยกขึ้นวินิจฉัยได้
กำหนดเวลาบอกล้างโมฆียะกรรม ไม่ใช่อายุความฟ้องร้อง

โจทก์ฟ้องว่าที่ดินพิพาทเป็นของโจทก์ ได้ซื้อมาจากจำเลย ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยได้ขายฝากที่ดินพิพาทไว้แก่โจทก์โดยทำสัญญาต่อพนักงานเจ้าหน้าที่โดยชอบด้วยกฎหมายดังนี้ หาเป็นการบรรยายข้อเท็จจริงอันเป็นรากฐานแห่งสิทธิต่างจากความจริงแห่งกรณีอย่างใดไม่
จำเลยต่อสู้ว่าโจทก์ฉ้อฉล เมื่อไม่สืบพยานจำเลยก็ต้องแพ้คดี

จำเลยซื้อที่ดินจากผู้ปกครองทรัพย์ผู้เยาว์โดยสมคบกับผู้ปกครองทรัพย์นั้น ผู้เยาว์ฟ้องขอให้ศาลเพิกถอนนิติกรรม ่ดังนี้ จำเลยจะยกอายุความตาม ม.240 ป.ม.แพ่ง ฯ มาตัดฟ้องไม่ได้ เพราะมาตรา 240 เป็นอายุความเพิกถอนการฉ้อฉลของลูกหนี้ และผู้ปกครองทรัพย์แทนผู้เยาว์ก็ไม่ใช่ลูกหนี้ของผู้เยาว์
คำสั่งที่ถือได้ว่าเป็นการวินิจฉัยชี้ขาดเบื้องต้น ตามประมวลวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 24แล้ว

จำเลยซื้อที่ดินจากผู้ปกครองทรัพย์ผู้เยาว์โดยสมคบกับผู้ปกครองทรัพย์นั้น ผู้เยาว์ฟ้องขอให้ศาลเพิกถอนนิติกรรม ดังนี้ จำเลยจะยกอายุความตาม มาตรา 240ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตัดฟ้องไม่ได้ เพราะมาตรา 240 เป็นอายุความเพิกถอนการฉ้อฉลของลูกหนี้และผู้ปกครองทรัพย์แทนผู้เยาว์ก็ไม่ใช่ลูกหนี้ของผู้เยาว์
คำสั่งที่ถือได้ว่าเป็นการวินิจฉัยชี้ขาดเบื้องต้น ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 24 แล้ว

ถ้าคู่ความที่ต้องนำพยานมาสืบภายหลังมิได้ถามค้านพยานของคู่ความฝ่ายที่นำสืบก่อน เสียในเวลาที่พยานเบิกความตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 89 วรรคแรก ต่อมากลับนำพยานของตนมาสืบถึงข้อความดังกล่าวนั้น เช่นนี้คู่ความฝ่ายที่สืบพยานก่อนต้องคัดค้านเสียตาม มาตรา 89 วรรคสองมิฉะนั้นศาลรับฟังคำพยานนั้นได้ แม้ผู้ร้องจะได้กรรมสิทธิ์ในทรัพย์ที่พิพาทโดยเสียค่าตอบแทนและมีการโอนทะเบียนโดยมีการโฆษณาก่อนโอนแล้วก็ตาม หากผู้ร้องรู้ว่าจะทำให้โจทก์เสียเปรียบก็เป็นการฉ้อฉลโจทก์ศาลต้องยกคำร้องขัดทรัพย์ของผู้ร้อง

เจ้าหนี้ผู้ฟ้องขอให้เพิกถอนการฉ้อฉลไม่ต้องเป็นเจ้าหนี้ตามคำพิพากษา,รัฐบาลมีอำนาจถือสิทธิหวงแหนการเก็บรังนกนางแอ่น และมีอำนาจทำสัญญาให้ผู้อื่นผูกขาดได้
การอ้างสำนวนความซึ่งอยู่ในศาลเป็นพะยานนั้นไม่จำต้องร้องขอให้ศาลเรียกมา
พะยานซึ่งตีราคาสวนยางรายงานการสำรวจสวนซึ่งผู้อื่นไปตรวจทำมานั้นไม่นับว่าเป็นพะยานบอกเล่า
ยื่นคำร้องขอแก้รายงานการพิจารณาของศาลโดยอ้างว่าศาลจดไว้ไม่ตรงตามข้อตกลงในเมื่อล่วงเลยมาถึง 9 วันศาลไม่อนุญาตได้ไม่ผิดกฎหมาย
คดีฟ้องขอให้เพิกถอนการฉ้อฉล คู่ความเสียค่าธรรมเนียมอย่างคดีไม่มีทุนทรัพย์ตลอดมา เมื่อศาลล่างพิพากษายืนกันมา คู่ความจะฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้
ฎีกาซึ่งไม่ได้ยกเหตุผลสนับสนุนนั้น ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัยอ้างฎีกาที่ 1243/2479 ที่ 13/2480 ที่ 68/2480

โจทก์ยึดทรัพย์จำเลย ผู้ร้องร้องขัดทรัพย์ว่าเป็นทรัพย์ของตนและโจทก์ยืนยันว่าการโอนนั้นทำโดยสมยอมดังนี้ ศาลมีอำนาจจะชี้ขาดว่าได้โอนกันโดยสมยอมหรือไม่ โดยโจทก์มิต้องไปฟ้องขอให้เพิกถอนการโอนนั้นเสียก่อน
อ้างฎีกาที่ 181/2481