คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
บรรยายฟ้อง

คดีโจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษฐานบุกรุกตามมาตรา 329 นั้น โจทก์มิได้กล่าวว่าจำเลย "มิได้มีอำนาจที่จะทำได้โดยชอบด้วยกฎหมาย" แต่โจทก์กล่าวว่า จำเลยบังอาจขึ้นบนเรือนของผู้เสียหายซึ่งผู้ดูแลได้ห้ามและขับไล่ให้จำเลยออกไปจำเลยไม่ออกไปดังนี้ เป็นการบรรยายฟ้องที่จะลงโทษฐานบุกรุกตามมาตราได้แล้ว

ฟ้องเคลือบคลุมบรรยายฟ้องว่า จำเลยสมคบกันลักสุกรไป 1 ตัวหรือจำเลยได้สมคบกันจับเอาสุกรดังกล่าวแล้วซึ่งเล็ดลอดออกจากคอกแล้วยักยอกเอาไว้เป็นประโยชน์ส่วนตัวโดยเจตนาทุจจริต ขอให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณอาญามาตรา 293(11), 294(6) ตอน 2 และ 318 นับว่าเป็นฟ้องเคลือบคลุม.

โจทก์บรรยายฟ้องว่าจำเลยบังอาจจูงโคเข้าไปในไร่ทำให้ทรัพย์ของเขาเสียหายนั้นเป็นคำบรรยายถึงความผิดตามมาตรา 340(3)

โจทก์ฟ้องว่าจำเลย 5 คนแย่งกันเปน 2 พวกใช้สาตราวุธวิวาททำร้ายร่างกายกันบาดเจ็บจำเลยรับสารภาพฝ่ายโจทก์จำเลยไม่สืบพะยานดังนี้ จะลงโทษจำเลยตาม ม.254 มิได้

โจทก์ฟ้องและบรรยายฟ้องว่าจำเลยเป็นผู้ร้ายลักทรัพย์ไป และพรรคพวกของจำเลยเป็นผู้รับของร้ายไปจำนำไว้โดยรู้ว่าเป็นของได้มาจากการกระทำ+กฎหมาย ดังนี้ยังไม่ถือว่าโจทก์ได้บรรยายฟ้องในความผิดฐานรับของโจรจะ+ให้ลงโทษฐานรับของโจรไม่ได้

โจทก์บรรยายความในฟ้องว่าจำเลยลักทรัพย์อย่างเดียว แม้จะอ้างมาตราในความผิดฐานรับของโจรมาด้วยก็ดี ก็ลงโทษฐานรับของโจรมิได้

+โจทก์บรรยายข้อความ+ตามที่พิจารณาได้ความ+แม้โจทก์มิได้อ้างบทมาตราฐานพยายามมาด้วย+ ก็คงลงโทษจำเลยได้

วิธีพิจารณาอาญาฟ้อง บรรยายฟ้อง บรรยายความพอเป็นฟ้องหรือไม่

ฟ้องผิดฐาน+รรยายฟ้อง ตัดสินไม่เกินคำขอฟ้องขอให้ลงโทษตามมาตรา +55 พิจารณาได้ความว่ามีผิดตามมาตรา 120 ตอน 2 +งมีโทษหนักว่า ม.255 ศาลก็ลงโทษจำเลยตามมาตรา 120 ตอน 1 ได้

โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นเจ้าหนี้มีประกันของจำเลยในฐานะผู้รับจำนอง ทางนำสืบของโจทก์ โจทก์มี จ. ทนายความโจทก์เป็นพยานเบิกความประกอบบันทึกถ้อยคำยืนยันข้อเท็จจริงหรือความเห็นว่า ทรัพย์จำนองอันเป็นหลักประกัน ได้แก่ที่ดินโฉนดเลขที่ 57826 และ 57827 ตำบลทุ่งครุ อำเภอราษฎร์บูรณะ กรุงเทพมหานคร พร้อมสิ่งปลูกสร้าง ซึ่งได้ถูกห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคคล พี.เอ็น.เทพเจริญ เจ้าหนี้ตามคำพิพากษาในคดีหมายเลขแดงที่ 4009/2546 ของศาลแพ่งธนบุรีนำยึดไว้แล้ว และกรมบังคับคดีได้มีหนังสือแจ้งให้ธนาคารไทยพาณิชย์ จำกัด (มหาชน) เจ้าหนี้เดิมนำส่งต้นฉบับโฉนดที่ดินและหนังสือสัญญาจำนอง เมื่อโจทก์นำสืบเพียงนี้ แสดงว่าเจ้าพนักงานบังคับคดียังมิได้ขายทอดตลาดทรัพย์จำนอง เช่นนี้ การจำนองในที่ดินโฉนดเลขที่ 57826 และ 57827 จึงไม่ระงับสิ้นไป ตาม ป.พ.พ. มาตรา 744 (เดิม) ดังนั้น ขณะที่โจทก์ฟ้องคดีนี้ โจทก์อยู่ในฐานะเป็นเจ้าหนี้ผู้มีสิทธิเหนือทรัพย์สินของจำเลยในทางจำนอง โจทก์จึงเป็นเจ้าหนี้มีประกันของจำเลยตามความใน พ.ร.บ.ล้มละลาย พ.ศ.2483 มาตรา 6 การฟ้องคดีของโจทก์ต้องปฏิบัติตาม พ.ร.บ.ล้มละลาย พ.ศ.2483 มาตรา 10 (2) กล่าวคือ โจทก์ต้องกล่าวมาในฟ้องว่า ถ้าลูกหนี้ล้มละลายแล้ว จะยอมสละหลักประกันเพื่อประโยชน์แก่เจ้าหนี้ทั้งหลาย หรือตีราคาหลักประกันมาในฟ้องซึ่งเมื่อหักกับจำนวนหนี้ของตนแล้ว เงินยังขาดอยู่สำหรับลูกหนี้ซึ่งเป็นบุคคลธรรมดาเป็นจำนวนไม่น้อยกว่าหนึ่งล้านบาท หรือลูกหนี้ซึ่งเป็นนิติบุคคลเป็นจำนวนไม่น้อยกว่าสองล้านบาท เมื่อโจทก์ไม่ได้บรรยายฟ้องเกี่ยวกับวิธีการจัดการทรัพย์หลักประกันตามมาตรา 10 (2) ดังกล่าว คำฟ้องของโจทก์จึงไม่ชอบด้วย พ.ร.บ.ล้มละลาย พ.ศ.2483 มาตรา 10 (2) ที่ศาลจะรับไว้พิจารณา