คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags: โทษ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 679/2481

การลักทรัพย์ในเวลากลางคืนต้องมีเหตุฉกรรจน์อื่นประกอบ จึงจะผิดตาม ม.295

งัดกุญแจประตูห้องเรือนเข้าไปลักทรัพย์ในเวลาค่ำคืน ต้องมีความผิดตามกฎหมายอาญา ม.294 วรรคท้ายความผิดตามกฎหมายอาญา ม.295 นั้นจะต้องประกอบด้วยเหตุฉกรรจ์อย่างอื่น + ม.293 ไม่ใช่เหตุเวลาค่ำคืนซึ่งมีบัญญัติไว้ใน ม.295 แล้วแต่อย่างเดียว
(หมายเหตุ การงัดกุญแจประตูห้องเรือนไม่เรียกว่าเป็นการไขกุญแจด้วยเครื่องมืออย่างอื่นตาม ม.293(4) ตามฎีกาประชุมใหญ่ที่ 695/2479)

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 141/2481

การรับสารภาพจำเลย: ขอบเขตการยอมรับและการใช้เป็นเหตุหนักโทษ

การแปลความหมายของคำให้การรับสารภาพของจำเลยเป็นปัญหาข้อกฎหมาย
โจทก์ฟ้องจำเลยหาว่าปลอมหนังสือตอนท้ายกล่าวว่าจำเลยเคยต้องโทษมาแล้ว แต่พ้นโทษมาเกินกำหนดขอให้ศาลใช้ดุลยพินิจในการลงโทษจำเลย จำเลยให้การรับสารภาพ โจทก์ไม่สืบพะยานดังนี้ ไม่ถือว่าจำเลยให้การรับสารภาพตลอดถึงข้อที่เคยต้องโทษมาแล้วด้วย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1280/2481

การเพิ่มโทษกักกันผู้กระทำผิดซ้ำ: ศาลอาจถือเป็นผู้มีสันดานร้าย

จำเลยเคยต้องโทษความผิดซึ่งจัดว่า+เหตุร้ายสองครั้งแล้ว+ ศาลอาจถือว่า+จำเลยเปนผู้มีสันดาน+ผู้ร้ายได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1134/2481

จำเลยถูกตัดสินจำคุกตามมาตรา 256 กฎหมายอาญา และศาลฎีกาคงโทษตามเดิม

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ พิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำคุกจำเลย 4 ปี เพิ่มโทษอีก 1 ใน 3 รวมโทษ5ปี 4 เดือนดังนี้ จำเลยฎีกาในข้อเท็จจริงได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1015/2481

การแจ้งความเท็จและการถูกขังคุกไม่เข้าข่ายความผิดตาม ม.160 วรรค 2 หากไม่ได้รับการพิพากษาให้ติดโทษ

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยแจ้งความเท็จโจทก์ต้อง+ในเรือนจำ 5 วันจึงมีประกันดังนี้ จะลงโทษจำเลย+ม.160 วรรค 2 แห่ง ก.ม.+ไม่ได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1008/2481

สมคบปล้นทรัพย์จนถึงแก่ความตาย: ศาลฎีกาเพิ่มโทษฐานปล้นฆ่าจากเดิมที่ศาลอุทธรณ์ตัดสินให้เป็นเพียงชิงทรัพย์

จำเลยกับพวกอีก 2 คนสมคบกันมาลักกระบือของจำเลยพากระบือแล้วห่างสัก 6 วาจำเลย+ที่อยู่ก็ฟันเจ้าทรัพย์ตายดังนี้ จำเลยต้องมี+ฐานปล้นทรัพย์ ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.+12,225 +จำเลยฝ่ายเดียวฎีกาพิพากษาที่ให้ลงโทษจำเลย ศาลฎีกาจะเพิ่มเติมโทษจำเลยไม่ได้ให้แก้เป็นให้วางบทที่หนักได้

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 135/2480

ดุลยพินิจศาลในการกำหนดโทษ

ดุลยพินิจกำหนดโทษ

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 610/2479

การเปลี่ยนแปลงโทษจากทำร้ายร่างกายไม่สาหัสเป็นสาหัสในชั้นอุทธรณ์ ถือเป็นการแก้ข้อเท็จจริง

ศาลชั้นต้นลงโทษจำคุก 3 เดือนตาม ม.254 ศาลอุทธรณ์แก้จำคุก 2 ปี ตาม ม.256 เช่นนี้เป็นการแก้น้อยฎีกาในข้อเท็จจริงมิได้ ปัญหาข้อเท็จจริงปัญหาข้อที่ว่าบาดแผลสาหัสหรือไม่นั้นในคดีนี้เป็นปัญหาข้อเท็จจริง

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1343/2479

ความผิดพะนัน: โทษจำเลยเมื่อข้อเท็จจริงไม่ตรงตามฟ้อง

โจทก์ฟ้องแลบรรยายฟ้องว่าจำเลยลักเล่นพะนันไพ่ 2 ใบ โดยมีเจ้ามือรับใช้รับกิน แต่ทางพิจารณาปรากฎว่า จำเลยเล่นไพ่ชนิดหนึ่งซึ่งรวมอยู่ในประเภทไพ่ต่าง ๆ ตามบัญชีข้างท้ายโดยไม่มีเจ้ามือแลไม่ใช่เล่นอย่างวิธีไพ่ 3 ใบดังนี้ ศาลจะลงโทษจำเลยไม่ได้ ในคดีที่จำเลยบางคนมิได้อุทธรณ์ฎีกาขึ้นมา ถ้าหากเป็นเหตุอยู่ในลักษณคดีแลศาลเห็นว่าจำเลยไม่มีความผิด คำพิพากษาย่อมมีผลถึงจำเลยเหล่านั้นด้วย

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 93/2478

ประมาททำให้ทรัพย์เสียหาย: โทษเกิดขึ้นต่อเมื่อทรัพย์ผู้อื่นเสียหายจริง

การกระทำโดยประมาทเป็นเหตุให้เกิดเพลิงไหม้ในบ้านของตน แม้จะปรากฏว่ามีบ้านเรือนผู้อื่นอยู่ใกล้ชิดอันอาจจะลุกลามไหม้ถึงได้ จำเลยก็ยังไม่มีผิด
แปลกฎหมายตามมาตรา 201(1) นั้นหมายความถึงการกระทำโดยประมาทอันเป็นเหตุให้เกิดความเสียหายแก่ทรัพย์ของผู้อื่นแลจำเลยจะมีผิดตามมาตรานี้ต่อเมื่อได้มีการเสียหายเกิดขึ้นแล้ว

คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags โทษ

คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
โทษ