คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
บาดแผล

ใช้ปืนลูกซองสั้นยาว 1 คืบกระสุนมีขนาด 2 มิลลิเมตรลำกล้องใหญ่ส่งกระสุนไม่แรงยิงเขาในระยะห่างกันเพียง 1 วา กระสุนถูกเขาถึง 23 แผลฝังเข้าไปในเนื้อเพียงเล็กน้อย คือพอผิวหนังชั้นนอกขาด รักษาหายภายใน 3 วัน ดังนี้มีผิดเพียง กฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 254

ผู้เสียหายในกรณีถูกเขาทำร้ายร่างกาย จะต้องนำสืบให้เห็นว่าค่ารักษาและค่ายาเป็นสิ่งจำเป็นที่จะต้องใช้จ่ายในการรักษา ซึ่งจะนับได้ว่าเป็นผลโดยตรงอันสืบเนื่องจากกรณีที่ถูกทำร้าย จึงจะเรียกร้องเอาค่ารักษาและค่ายานั้นจากผู้กระทำร้ายได้ ถ้าได้ความว่าบาดแผลของผู้เสียหายหายเพราะเหตุอื่น ไม่ใช่เพราะยาแล้ว ก็จะเอาค่ายามาคิดตั้งบัญชีเอาจากผู้ทำร้ายไม่ได้

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยปล้นทำให้เขาตาย เมื่อไม่ปรากฏว่าบาดแผลที่ถูกทำร้ายนั้นได้หายแล้ว หรือตายเพราะเหตุอื่น ถึงแม้การรักษาจะไม่ดีและรักษานานสักเท่าใด จำเลยก็ต้องมีความผิดตาม มาตรา 301 ตอน 4

ผู้ถูกทำร้ายตายเพราะมีเชื้อโรคที่บาดแผลที่ถูกทำร้าย และไม่ปรากฏว่าเกิดจากความผิดของผู้ถูกทำร้ายหรือของผู้อื่นนั้น ผู้ทำร้ายต้องรับผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา

บาดแผลที่แก้มบวมฟกช้ำ รักษา 7 วันหาย และแผลที่ข้อศอกผิวหนังถลอกโลหิตซับรักษา 5 วันหายนั้น ไม่นับว่าเป็นบาดแผลถึงบาดเจ็บ.

บาดแผลที่แก้มบวมฟกช้ำรักษา 7 วันหาย และแผลที่ข้อศอกผิวหนังถลอกโลหิตซับรักษา 5 วันหายนั้น ไม่นับว่าเป็นบาดแผลถึงบาดเจ็บ

ปรากฏว่าของลับของเด็กหญิงอายุ 6 ขวบชอกช้ำนิดหน่อยโดยถูกของลับของจำเลย ดังนี้ ยังไม่พอถือว่า จำเลยได้พยายามล่วงล้ำไม่เป็นผิดฐานพยายามข่มขืน คงผิดเพียงฐานทำอนาจาร
ศาลชั้นต้นลงโทษฐานอนาจารตามมาตรา 245 จำคุก 6 เดือนศาลอุทธรณ์ลงโทษฐานพยายามข่มขืนตาม มาตรา 244 และ 60 จำคุก 2 ปีฎีกาในข้อเท็จจริงได้

การที่วินิจฉัยว่าการประทุษฐร้ายนั้นมีผลถึงทุพพลภาพหรือพิการไปจนตลอดชีวิตหรือไม่ ย่อมแล้วแต่ลักษณะบาดแผลและอาการที่ปรากฏ และถือว่าเป็นปัญหาข้อเท็จจริง
เมื่อศาลล่างทั้งสองวินิจฉัยว่าบาดแผลไม่ถึงทุพพลภาพหรือทำให้เป็นคนพิการไปตลอดชีวิต โจทก์จะฎีกาว่าบาดแผลถึงสาหัสตาม ม.256 ข้อ 7 ดังนี้ ฎีกาไม่ได้ต้องห้ามตาม ป. วิธีพิจารณาความอาญามาตรา 218
ถูกทำร้ายนิ้วชี้ชี้อยู่ตลอดชีวิตจะเป็นบาดแผลถึงสาหัสหรือไม่นั้นจะต้องพิจารณาว่าทำให้ทุพพลภาพหรือพิการไปตลอดชีวิตหรือไม่ซึ่งเป็นข้อเท็จจริง

แผลกลางแก้มซ้ายยาว 6 ซ.ม.กว้างครึ่ง ซ.ม.เป็นแผลใหญ่ยาวอยู่ห่าง 3 วามองเห็นแผลถนัดเช่นนี้ย่อมทำให้เสียความงามแห่งใบหน้าจนน่าเกลียด นับว่าเป็นบาดแผลทำให้รูปหน้าเสียโฉม นับถือว่าถึงสาหัส

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยกับพวกทำร้ายร่างกายอีกฝ่ายหนึ่ง ขอให้ลงโทษตาม มาตรา 254,249 ทางพิจารณาได้ความว่า จำเลยกับพวกที่ถูกทำร้ายวิวาทกันต้องตาม มาตรา 253 และไม่ปรากฏว่าจำเลยทำร้ายแผลไหนดังนี้ จะลงโทษจำเลยไม่ได้