คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
องค์ประกอบความผิด

ฟ้องระบุว่าจำเลยบังอาดไช้กำลังกายกอดปล้ำหยิงย่อมเปนการสแดงว่าหยิงไม่ยินยอมและสแดงว่าเปนการอนาจารแล้ว ไม่จำต้องไช้คำว่าอนาจารไว้ไนฟ้องด้วย

ที่จะเป็นผิดฐานทำให้เสียทรัพย์นั้น นอกจากการกระทำจนเกิดเสียหายแล้วจะต้องมีเจตนาแกล้งทำลายทรัพย์ของเขาให้ชำรุดเสียหายไปด้วย(อ้างฎีกาที่ 301/2476)
ลักเป็ดมาเพื่อจะฆ่าแกงกินย่อมไม่มีผิดฐานทำให้เสียทรัพย์

การขู่เข็ญให้เจ้าทรัพย์ส่งทรัพย์ให้ในขณะนั้น ไม่ใช่เป็นผิดฐานกันโชกหรือพยายามกันโชก เมื่อศาลชั้นต้นมิได้วินิจฉัยข้อกล่าวหาตามฟ้องโจทก์ในข้อใด ต้องถือว่าศาลชั้นต้นได้ยกข้อหา เมื่อฝ่ายโจทก์มิไดอุทธรณ์คัดค้านประการใด ก็ย่อมเป็นอันเด็ดขาดไปเฉพาะข้อหานั้น

ฟ้องกล่าวว่าจำเลยมีอาวุธทำการปล้นทรัพย์ แม้จำเลยรับสารภาพ แต่ทางพิจารณาไม่ได้ความว่าจำเลยได้ใช้กำลังทำร้ายหรือขู่เข็ญว่าจะทำร้ายผู้ใด ไม่พอฟังว่าเป็นการปล้นทรัพย์ ฟ้องฐานปล้นทรัพย์ พิจารณาได้ความว่าลักทรัพย์ ลงโทษได้

ฟ้องโจทก์กล่าวว่าจำเลยมีกระบือซึ่งไม่มีตั๋วรูปพรรณไว้ในครอบครองโดยแสดงให้เห็นความบริสุทธิ์ไม่ได้ว่าตนเป็นเจ้าของหรือได้มาโดยสุจริต. โดยโจทก์มิได้บรรยายถึงขนาดหรือลักษณะของกระบืออันเป็นองค์สำคัญที่จะเป็นความผิดตามมาตรา 21. ย่อมเป็นฟ้องที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายอันจะพึงรับไว้พิจารณา.

โจทก์กล่าวบรรยายฟ้องอ้างว่าข้อเท็จจริงพอที่จะให้เข้าใจได้ว่าจำเลยที่จะให้เข้าใจได้ว่าจำเลยทำการชิงทรัพย์ขอให้ลงโทษตาม ม.299และ ม.306 ดังนี้ เมื่อฟ้องโจทก์ไม่เป็นองค์ความผิดฐานฉ้อโกงแล้วการที่อ้างม.306เกินมาก็ไร้ผล แต่ในความผิดฐานชิงทรัพย์ตามฟ้องนั้นยังคงสมบูรณ์อยู่

เมื่อข้อความที่โจทก์หาว่าจำเลยฟ้องเท็จไม่มีลักษณเป็นคำฟ้องโดยไม่ได้ระบุข้อความอันเป็นองค์แห่งความผิดให้ครบถ้วน ตาม ประมวล กฎหมาย วิธีพิจารณาความอาญามาตรา 158(5) นั้น การกระทำของจำเลยไม่เป็นผิดฐานฟ้องเท็จ

ร้องว่าชิงทรัพย์ได้ความว่าลักทรัพย์ก็ลงโทษได้

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยลักลอบมีน้ำสุราเถื่อนไว้ในครอบครองโดยมิได้รับอนุญาตจำเลยให้การรับสารภาพดังนี้ฟังได้ว่าจำเลยมีไว้โดยรู้เป็นสุราเถื่อน ลงโทษตาม ม. 8 แห่ง พ.ร.บ. ภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม พ. ศ. 2476 ได้

เอาไฟจุดเผาใบอ้อยในสวนของตนซึ่งอยู่ใกล้เคียงกับสวนของคนอื่น เขาห้ามแล้วยังไม่ฟัง แต่การเผานั้นไม่มีลักษณอันน่ากลัวจะเกิดอันตราย ถ้าไฟนั้นลุกลามไปไหม้ทรัพย์ของผู้อื่นเสียหายมีผิดตาม ม.201 ไม่ใช่ม.187 ประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.192-156 โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษตาม ม.187-201 แต่บรรยายฟ้องเกี่ยวกับความผิดตาม ม.201 ดังนี้ ต้องถือว่าโจทก์ไม่มีความประสงค์จะให้ลงโทษตาม ม.187 ศาลจะลงโทษตามมาตรานี้ไม่ได้