คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
บาดแผล

แผลเปนที่แก้มยาว 5 ซม. กว้างเท่าก้านไม้ขีดไฟ พยานว่าหยู่ห่าง 5.70 เมตร เห็นได้ชัด แต่ไม่ปรากตว่าแผลนูนหรือไม่ดังนี้ ยังไม่พอที่จะถือว่าถึงรูปหน้าเสียโฉม

ในเรื่องฆ่าคนตายโจทก์ระบุเพียงว่าจำเลยแทงผู้ตายถูกชายโครงโดยไม่ระบุว่าชายโครงข้างไหนก็ได้
ฟ้องว่าแทงชายโครงขวา ทางพิจารณาได้ความว่าแทงชายโครงซ้ายดังนี้ ไม่ถือว่าผิดกับฟ้องในข้อสาระสำคัญ ลงโทษได้

จำเลยใช้มีดปลายแหลมแทงผู้เสียหาย ตามใบชันสูตรบาดแผลระบุว่าผู้เสียหายมีบาดแผล 3 แห่ง ที่สำคัญคือที่หน้าท้องข้างสะดือ กว้าง 1.5 ซ.ม. ยาว 2 ซ.ม. ลึก 3 ซ.ม.รักษาประมาณ 30 วันหาย และได้ความว่าผู้เสียหายมีอาชีพทำนาและขึ้นตาล. ภายหลังที่ถูกทำร้ายเดือนเศษก็ยังขึ้นตาลไม่ได้ ดังนี้ถือว่าเป็นบาดแผลสาหัส

นับแต่วันที่ผู้เสียหายถูกทำร้ายจนถึงวันเบิกความต่อศาลเป็นระยะเวลาถึง 95 วัน บาดแผลของผู้เสียหายยังไม่หายทำงานตามปกติยังไม่ได้บาดแผลถึงกระดูกข้อมือขาดรักษาประมาณ 2 เดือนจึงจะหาย เป็นบาดแผลที่ทำให้ผู้เสียหายไม่สามารถประกอบการหาเลี้ยงชีพได้ตามปกติเป็นเวลาเกินกว่า 20 วัน เป็นบาดแผลสาหัสตาม มาตรา 256(8) ศาลชั้นต้นจำคุกจำเลย 1 ปี 6 เดือน ตาม มาตรา 254 ศาลอุทธรณ์แก้เป็นจำคุก 3 ปี ตามมาตรา 256 เป็นการแก้มาก

บาดแผลที่ถือว่าถึงบาดเจ็บ บาดแผลตามข้อเท็ดจิงสาลอุธรน์ฟังมานั้นจะถึงบาดเจ็บหรือไม่เปนปัญหาข้อกดหมาย

บาดแผลที่ถือว่าถึงบาดเจ็บ บาดแผลตามข้อเท็จจริงที่ศาลอุทธรณ์ฟังมานั้นจะถึงบาดเจ็บหรือไม่เป็นปัญหาข้อกฎหมาย

บาดแผลช้ำเขียว เปนทางโค ประมาน 1 เซนต์ ยาว 8 นิ้วเสส ตีด้วยไม้กะหู้ยาวสอกเสส นับว่าเปนบาดแผลถึงบาดเจ็บ
บัญหาที่ว่าบาดแผลตามที่สาลอุธรน์ฟังมาเปนบาดแผลถึงบาดเจ็บหรือไม่นั้น เปนปัญหากดหมาย

บาดแผลช้ำเขียวเป็นทางโตประมาณ 1 เซนต์ยาว 8 นิ้วเศษตีด้วยไม้กระทู้ยาวศอกเศษ นับว่าเป็นบาดแผลถึงบาดเจ็บ
ปัญหาที่ว่าบาดแผลตามที่ศาลอุทธรณ์ฟังมาเป็นบาดแผลถึงบาดเจ็บหรือไม่นั้น เป็นปัญหากฎหมาย

บาดแผลอยู่ในไรผม ไม่ถือว่าเป็นบาดแผลถึงรูปหน้าเสียโฉมติดตัวตามมาตรา 256.

บาดแผลอยู่ในไรผม ไม่ถือว่าเป็นบาดแผลถึงรูปหน้าเสียโฉมติดตัวตาม มาตรา 256