คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
สัญญา

คดีเดิมศาลพิพากษาว่าให้จำเลยที่ 1 ใช้เงินค่าเช่าตามฟ้อง ถ้าไม่สามารถจะใช้ก็ให้จำเลยที่ 2 ใช้แทน แต่โจทก์ยังมิได้บังคับจำเลยที่ 1 จึงให้งดการบังคับจำเลยที่ 2 ดังนี้เป็นการชั่วคราว เมื่อปรากฏว่าโจทก์ได้บังคับผู้รับมรดกจำเลยที่ 1 แล้ว แต่กองมรดกไม่มีทรัพย์จะชำระหนี้ได้ ก็บังคับจำเลยที่ 2 ได้ เพราะชั้นนี้เป็นความรับผิดฐานเป็นลูกหนี้ตามคำพิพากษา ไม่ใช่ฐานเป็นผู้ค้ำประกัน

ฟ้องโจทก์กล่าวว่า. โจทก์ได้ทำสัญญากู้เงินจำเลยเมื่อพ.ศ.2471. ครั้นจำเลยนำสัญญามาฟ้องกลับปลอม(แก้)เป็นพ.ศ.2473. เพื่อให้อายุความยืดออกไป. ดังนี้เป็นฟ้องที่ชัดเจนพอให้จำเลยเข้าใจข้อหาได้ดีแล้ว. ไม่จำต้องกล่าวว่าจำเลยทำปลอมขึ้นเมื่อวัน เดือน ปี ใดและที่ไหน.

การขายฝากที่ดินเป็นนิติกรรมที่ต้องทำเป็นหนังสือ ฉะนั้นการตั้งตัวแทนต้องทำเป็นหนังสือด้วย

การทำสัญญาลดเงินกู้แต่ยังสงวนสิทธิตามสัญญาเดิมอยู่นั้นไม่เรียกว่าแปลงหนี้ใหม่ การวินิจฉัยเอกสารใบเสร็จรับเงินว่ารายใดเป็นการชำระดอกเบี้ยและรายใดเป็นการชำระต้นเงิน เป็นปัญหาข้อเท็จจริง ไม่ใช่การตีความเอกสาร

ฟ้องขอให้ไถ่ที่ดินภายในกำหนดอายุสัญญาโดยราคาต่ำกว่าสัญญาศาลยกฟ้อง คดีถึงที่สุดไปครั้งหนึ่งแล้ว จะมาฟ้องขอไถ่เต็มราคาอีกครั้งหนึ่ง เมื่อพ้นอายุสัญญาแล้วไม่ได้ ศาลไม่มีอำนาจสั่งขยายเวลาที่ตกลงกันไว้ในสัญญาได้

ฟ้องว่ารับจำนำที่ดินไว้ ผู้จำนำ+ส่งดอกเบี้ยมา 5 ปี ในที่สุดยอมยกกรรมสิทธิ์ที่ดินให้ จำเลยปฏิเสธ ดั่งนี้คดีมีประเด็นฉะเพาะการขาดส่งดอกเบี้ยและการยกที่ดินให้ไม่อาจแปลไปถึงเรื่องขายฝากตามกฎหมายเก่า.

บิดาจำเลยตาย. โจทก์จำเลยได้ตกลงแปลงหนี้ใหม่. คือแปลงหนี้ที่บิดาจำเลยเป็นหนี้สามีโจทก์มาเป็นสัญญาที่จำเลยจะขายที่ดินให้โจทก์. แต่ภายหลังจำเลยได้บอกล้างโมฆียะกรรมเพราะในขณะจำเลยทำสัญญาเป็นผู้เยาว์. เช่นนี้ ถือไม่ได้ว่าเป็นการรับสภาพหนี้เดิมหรือให้สัตยาบันอันจะทำให้อายุความมรดกสะดุดหยุดลง.

โจทก์ทำสัญญายินยอมให้จำเลยโอนกรรมสิทธิ์ในที่ดิน. แต่ในสัญญานั้นมิได้มีเงื่อนไขระบุให้โจทก์มีสิทธิเก็บกินในที่ดินนั้นย่อมถือได้ว่าโจทก์ไม่มีการได้มาซึ่งทรัพย์สิทธินั้นโดยสมบูรณ์. สิทธิเก็บกินย่อมเป็นทรัพย์สิทธิอันจะต้องจดทะเบียนตามกฎหมาย.

ทำสัญญาร่วมทุนกันไปซื้อที่ดินเพื่อมาแบ่งกัน เมื่อคนหนึ่งไปจัดการซื้อและรับโอนโฉนดมาแล้วไม่ยอมโอนแบ่งให้อีกฝ่ายหนึ่งฟ้องขอแบ่งได้ สัญญาเข้าทุนกันไปซื้อทรัพย์มาแบ่งกันโดยไม่ประสงค์แบ่งกำไรนั้น ไม่ใช่สัญญาเข้าหุ้นส่วน การทำสัญญากันนั้นแม้ไม่เข้าลักษณะเอกเทศสัญญาก็ฟ้องร้องบังคับกันได้ตามหลักทั่วไปในบรรพ 1-2 ในคดีแพ่งโจทก์ไม่จำเป็นต้องอ้างบทกฎหมายเสมอไป
กรณีที่ถือว่าฟ้องของโจทก์กล่าวความครบถ้วนตามที่ประมวลวิธีพิจารณาความแพ่ง ม.172 บังคับไว้

ชายทำสัญญายกทรัพย์ให้ฝ่ายหยิงเพื่อตอบแทนการที่หญิงยอมเป็นภรรยาโดยฝ่ายหญิงรู้อยู่ว่าจำเลยมีภรรยาอยู่ก่อนแล้ว ดังนี้ ถือว่าสัญญานั้นไม่ชอบด้วยกฎหมาย และกรณีเช่นนี้ฝ่ายหญิงจะฟ้องเรียกค่าสินไหมทางละเมิดไม่ได้