คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ศาล

ยกฟ้อง

ยกฟ้อง

ศาลชั้นต้น ตรวจฟ้องเห็นว่าฟ้องไม่เป็นความผิดทางอาญา จึงไม่รับฟ้อง ศาลอุทธรณ์ พิพากษากลับว่าฟ้องของโจทก์เป็นความผิดอาญานั้น จำเลยจะฎีกาไม่ได้เพราะกฎหมายถือว่ายังไม่มีฐานะเป็นจำเลย

ฟังว่าฆ่าคนตายโดยเจตนาขอให้ลงโทษตาม ม. 249 พิจารณาได้ความว่าฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา ตาม ม. 251 ลงโทษ ตาม ม. 251 ได้

จำเลยปฏิเสธชั้นศาลแต่ในชั้นสอบสวนจำเลยรับสารภาพและได้นำเจ้าพนักงานไปที่เกิดเหตุ การนำชี้นี้ก็ถือว่าเป็นแต่ส่วนหนึ่งของคำรับสารภาพชั้นสอบสวน ไม่ใช่หลักฐานประกอบตามความประสงค์ของมาตรา 176 ประมวลวิธีพิจารณาอาญา และพะยานหลักฐานประกอบตามมาตรา 176 นี้จะต้องไม่ใช่เป็นส่วนหนึ่งของคำรับสารภาพนั้นเอง
อ้างฎีกาที่ 337/2482

ข้อเท็จจริงหรือข้อกฎหมายแก้น้อยหรือแก้มากฎีกาว่าจำเลยรับสารภาพชั้นสอบสวนและเข้าหาเจ้าพนักงานเอง ศาลอุทธรณ์ไม่ลดโทษให้ตามกฎหมายอาญาม. 59 เป็นการไม่ชอบนั้น เป็นฎีกาข้อดุลยพินิจคัดค้านคำวินิจฉัยข้อเท็จจริง.
ศาลชั้นต้นลงโทษตามกฎหมายอาญา ม.299 จำคุก 3 ปี ลดฐานรับสารภาพชั้นสอบสวนให้กึ่งหนึ่งคงเหลือ 1 ปี 6 เดือนศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ไม่ลดโทษฐานปราณีให้จำเลย คงพิพากษาให้จำคุกจำเลย 3 ปีดังนี้เป็นการแก้น้อย ฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้.

คำร้องขอเพิ่มเติมคำให้การว่าโจทก์เป็นหุ้นส่วนกับคนอื่นไม่มีอำนาจฟ้องตามลำพังนั้น ต้องร้องขอก่อนวันชี้สองสถานหรือก่อนวันสืบพะยาน เพราะไม่ใช่ปัญหาเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชน และคำตัดฟ้องเช่นนี้ไม่เข้าอยู่ในม.24 แห่งวิธีพิจารณา.

+อยู่ในระหว่างถูกรอการลงอาญานั้น ศาล+มาตรา 40 มาใช้ยกโทษ+คุกในคดีหลังได้ และ+ศาลยกโทษจำคุกแล้ว+อาญาที่รอไว้มาลงแ่จำเลยไม่ได้ และเพิ่มโทษจำเลยไม่ได้ด้วย อ้างฎีกาที่ 484/2482 , 508/2473

การที่จะลงโทษตามมาตรา 284(3) ได้จะต้องเป็นเรื่องจำเลยยืนยันความจริงและโจทก์ขอให้พิศูจน์ความจริง ฝ่ายจำเลยพิศูจน์ความจริงไม่ได้

เหตุอันควรปราณีตามกฎหมาย อาญา ม.59 นั้น บัญญัติไว้กว้าง ๆ ให้อำนาจศาลที่จะใช้ดุลยพินิจยกขึ้นเป็นเหตุ+โทษจำเลยได้แล้วแต่พฤตติการณ์เป็นเรื่อง ๆ ไป
อ้างฎีกาที่ 929/2476