คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
กระบือ

ฟ้องโจทก์ที่กล่าวหาว่าจำเลยทำการฆ่ากระบือ ถือว่า จำเลยย่อมเข้าใจฟ้องได้ดีว่าเป็นกระบือบ้านและไม่อาจเข้าใจผิดว่า เป็นกระบือป่าไปได้
ส่วน พ.ร.บ. อากรการฆ่าสัตว์ พ.ศ. 2488 มาตรา 4 ที่วิเคราะห์ศัพท์คำว่า "สัตว์" ไว้ให้หมายความว่าโค กระบือ แพะ แกะ และสุกรที่ไม่ใช่สัตว์ป่านั้น ก็เพื่อประโยชน์ที่จะทราบว่า พ.ร.บ. นี้ไม่ประสงค์จะควบคุมไปถึงสัตว์ป่าด้วยเท่านั้น

ฟ้องโจทก์ที่กล่าวหาว่าจำเลยทำการฆ่ากระบือถือว่าจำเลยย่อมเข้าใจฟ้องได้ดีว่าเป็นกระบือบ้านและไม่อาจเข้าใจผิดว่าเป็นกระบือป่าไปได้
ส่วน พระราชบัญญัติฆ่าสัตว์ พ.ศ.2488 มาตรา 4 ที่วิเคราะห์ศัพท์คำว่า 'สัตว์' ไว้ให้หมายความว่าโค กระบือแพะแกะ และสุกรที่ไม่ใช่สัตว์ป่านั้นก็เพื่อประโยชน์ที่จะทราบว่า พระราชบัญญัติประสงค์ควบคุมไปถึงสัตว์ป่าด้วยเท่านั้น

โจทก์ฟ้องเรียกกระบือคืน ถ้าคืนให้ไม่ได้ก็ให้ชำระราคากระบือ 800 บาท ตามสัญญาซื้อขาย ศาลชั้นต้นฟังว่าจำเลยยังมิได้ชำระราคา แต่การซื้อขายเป็นโมฆะเพราะมิได้จดทะเบียนโอนกรรมสิทธิ์ตามกฎหมาย จึงพิพากษายกฟ้อง แต่ไม่ตัดสิทธิโจทก์ที่จะฟ้องใหม่ในมูลกรณีอื่น โจทก์จึงฟ้องเรียกกระบือคืน ถ้าคืนไม่ได้ก็ให้ชำระราคาในมูลลาภมิควรได้ ดังนี้ ไม่เป็นการฟ้องซ้ำ

โจทก์ฟ้องเรียกกระบือคืน ถ้าคืนให้ไม่ได้ก็ให้ชำระราคากระบือ 800 บาท ตามสัญญาซื้อขาย ศาลชั้นต้นฟังว่าจำเลยยังมิได้ชำระราคา แต่การซื้อขายเป็นโมฆะเพราะมิได้จดทะเบียนโอนกรรมสิทธิ์ตามกฎหมาย จึงพิพากษายกฟ้องแต่ไม่ตัดสิทธิโจทก์ที่จะฟ้องใหม่ในมูลกรณีอื่นโจทก์จึงฟ้องเรียกกระบือคืน ถ้าคืนไม่ได้ก็ให้ชำระราคาในมูลลาภมิควรได้ ดังนี้ ไม่เป็นการฟ้องซ้ำ

ใช้ปืนยิงผู้ที่กำลังขี่และจูงกระบือไป โดยเข้าใจผิดว่าผู้นั้นเป็นคนร้ายลักกระบือซึ่งตนติดตามมา ในเวลากลางคืน ตรงที่ป่ามีต้นไม้มืดแต่ผู้นั้นมิได้แสดงกิริยาต่อสู้ เป็นการป้องกันทรัพย์เกินสมควรแก่เหตุ อันเป็นความผิดตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา249,60,53

โจทก์ฟ้องขอให้จำเลยชดใช้ค่าเสียหายในการที่กระบือของจำเลยไปทำร้ายกระบือของโจทก์ แต่ข้อเท็จจริงเท่าที่นำสืบได้ความว่า กระบือที่ไปทำร้ายกระบือโจทก์ เป็นกระบือของคนอื่น จำเลยเอามาเลี้ยงรักษา ดั่งนี้เป็นข้อเท็จจริงนอกฟ้อง ศาลไม่พิพากษาให้จำเลยชดใช้ค่าเสียหาย.

โจทก์ฟ้องขอให้จำเลยชดใช้ค่าเสียหายในการที่กระบือของจำเลยไปทำร้ายกระบือของโจทก์ แต่ข้อเท็จจริงเท่าที่นำสืบได้ความว่ากระบือที่ไปทำร้ายกระบือโจทก์เป็นกระบือของคนอื่น จำเลยเอามาเลี้ยงรักษา ดั่งนี้เป็นข้อเท็จจริงนอกฟ้อง ศาลไม่พิพากษาให้จำเลยชดใช้ค่าเสียหาย

โจทก์ฟ้องเรียกเงินกู้กับดอกเบี้ย 2,037 บาท จำเลยต่อสู้ว่าความจริงจำเลยตกลงซื้อกระบือ 2 ตัวราคา 2,000 บาท โดยโจทก์ผ่อนชำระภายในเดือน 3 ทุก ๆ ปี โจทก์จำเลยทำเป็นสัญญากู้ให้ไว้เมื่อจำเลยชำระราคากระบือแล้วจะคืนอสัญญาให้
วันชี้ คู่ความท้ากันว่าขอให้สืบนายเลี่ยม ถ้าให้การว่ากระบือรายนี้ตกอยู่แก่จำเลยก่อนเดือน 11 พ.ศ.2497 แล้ว จำเลยยอมคืนกระบือ 2 ตัวกับเงิน 2,000 บาท ถ้าให้การว่าเพิ่งตกอยู่กับจำเลยเมื่อเดือน 11 พ.ศ.2498 นี้เอง จำเลยยอมคืนกระบือให้โจทก์ 2 ตัวอย่างเดียว
ดังนี้เมื่อศาลพิพากษาให้จำเลยคืนกระบือ 2 ตัว กับเงิน 2,000 บาทให้โจทก์ตามที่คู่ความแถลงตกลงกันให้ชั้นชี้สองสถาน จึงไม่ใช่การพนันขันต่อเป็นเรื่องทำความประนีประนอมกันให้ศาลพิพากษาเช่นนี้ตาม ป.พ.พ. ม.850 และป.วิ.แพ่ง ม.138 ไม่เป็นการพิพากษานอกคำฟ้อง.

พยานเป็นผู้ใหญ่บ้านทั้งมีอาชีพทางทำนาและมีกระบือหลายตัว แม้จะไม่ใช่ผู้ชำนาญการพิเศษก็จริง แต่รู้ลักษณะตำหนิกระบืออยู่บ้างถ้อยคำที่พยานเบิกความในเรื่องตำหนิกระบือถือว่ารับฟังและเชื่อถือได้

พยานเป็นผู้ใหญ่บ้านทั้งมีอาชีพทางทำนาและมีกระบือหลายตัว แม้จะไม่ใช่ผู้ชำนาญการพิเศษก็จริง แต่รู้ลักษณะตำหนิกระบืออยู่บ้างถ้อยคำที่พยานเบิกความในเรื่องตำหนิกระบือถือว่ารับฟังและเชื่อถือได้