คำพิพากษาที่อยู่ใน Tags
ปลัดอำเภอ

พ.ร.บ.สัตว์พาหนะ มิได้บังคับไว้เด็ดขาดว่า นายอำเภอหรือผู้ทำการแทนต้องเป็นผู้ตรวจสัตว์พาหนะ และทำตั๋วพิมพ์รูปพรรณด้วยตนเอง โดยฉะเพาะให้ผู้อื่นทำการแทนไม่ได้
ปลัดอำเภอประจำตำบลเมื่อทางราชการสั่งย้ายมาประจำทำงานที่อำเภอแล้ว ก็มีหน้าที่ต้องทำงานอยู่ในบังคับบัญชาของนายอำเภอ และเมื่อนายอำเภอใช้ให้ไปทำตั๋วพิมพ์รูปพรรณสัตว์พาหนะและรับเงินค่าธรรมเนียม ก็ต้องถือว่าเป็นเจ้าพนักงานท่านใช้ให้มีหน้าที่เรียกเก็บส่วย, ภาษี, อากร ฯลฯ ตามกฎหมายลักษณะอาญา ม. 135

พระราชบัญญัติสัตว์พาหนะ มิได้บังคับไว้เด็ดขาดว่านายอำเภอหรือผู้ทำการแทนต้องเป็นผู้ตรวจสัตว์พาหนะ และทำตั๋วพิมพ์รูปพรรณด้วยตนเอง โดยเฉพาะ ให้ผู้อื่นทำการแทนไม่ได้
ปลัดอำเภอประจำตำบลเมื่อทางราชการสั่งย้ายมาประจำทำงานที่อำเภอแล้ว ก็มีหน้าที่ต้องทำงานอยู่ในบังคับบัญชาของนายอำเภอและเมื่อนายอำเภอใช้ให้ไปทำตั๋วพิมพ์รูปพรรณสัตว์พาหนะ และรับเงินค่าธรรมเนียม ก็ต้องถือว่าเป็นเจ้าพนักงานท่านใช้ให้มีหน้าที่เรียกเก็บ ส่วย, ภาษี, อากร ฯลฯ ตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 135

ปลัดอำเภอประจำตำบลมีอำนาจจับกุมผู้กระทำผิด พ.ร.บ.สาธารณะสุข ถ้าไปเรียกเงินจากผู้กระทำผิด ก็มีผิดฐานเรียกสินบล

ปลัดอำเภอประจำตำบลมีอำนาจจับกุมผู้กระทำผิด พระราชบัญญัติสาธารณสุข ถ้าไปเรียกเงินจากผู้กระทำผิด ก็มีผิดฐานเรียกสินบน

แม้เป็นเวลาก่อนโอนหน้าที่สอบสวนมายังกรมการอำเภอ ปลัดอำเภอก็มีอำนาจสอบสวนคดีอาญาได้

แม้เป็นเวลาก่อนโอนหน้าที่สอบสวนมายังกรมการอำเภอปลัดอำเภอก็มีอำนาจสอบสวนคดีอาญาได้

ปลัดอำเภอประจำตำบลไม่ใช่กรมการอำเภอ
พินัยกรรมเอกสารฝ่ายเมืองกฎหมายมาตรา 1658 (2) มิได้บัญญัติว่ากรมการอำเภอ ต้องจดข้อความด้วยตนเอง จึงใช้ให้คนอื่นจดแทนได้ ถ้ากฎหมายจะให้กรมการอำเภอจดด้วยตนเองก็คงบัญญัติไว้ชัดเจนดังเช่นข้อ 4 ของมาตรา 1658 (4)

ปลัดอำเภอสั่งให้ราษฎรหาไม้มาซ่อมแซมสะพานสาธารณ แต่ราษฎรไม่ยอมนำมาดังนี้ ไม่ถือว่าราษฎรขัดคำสั่งเจ้าพนักงาน พ.ร.บ.ปกครองท้องที่ ม.118 มิได้ให้อำนาจกรมการอำเภอเกณฑ์วัตถุสิ่งของจากราษฎรมาใช้ในการซ่อมแซมทางสาธารณ

ปลัดอำเภอเมื่อประมาทในหน้าที่ราชการทำให้เงินหลวงถูกยักยอกเอาไปได้ ไม่มีความรับผิดตามมาตรา 812 เพราะในกรณีนี้ปลัดอำเภอหาใช่ตัวแทนรัฐบาลไม่
ปลักอำเภอปฏิบัติราชการโดยความประมาทเลินเล่อเป็นเหตุให้เงินหลวงถูกสมุหบัญชีอำเภอยักยอกไปได้ ต้องมีความรับผิดฐาน+
อายุความฟ้องร้องมีกำหนด + ปีตาม ม.448 วรรค 1 มิใช่วรรค 2 เพราะมิได้เป็นผู้ทำผิดในทางอาญาอายุความตามมาตรา 448 วรรค 2 นั้น หมายถึงผู้ที่จะต้องรับผิดเป็นผู้ได้ทำผิดทางอาญาเอง มิใช่ผู้เลินเล่อปิดช่องทางให้ผู้อื่นเข้าทำ+อาญา

จำเลยเป็นปลัดอำเภอมีผู้มาขอขึ้นทะเบียนทหารต่อจำเลยโดยพ้นกำหนดเวลาขึ้นทะเบียนแล้วจำเลยได้บังอาจจดข้อความเท็จว่าได้ขึ้นทะเบียนภายในกำหนด ดังนี้ต้องมีผิดตาม ม.230